Annie Lennox: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Anulowanie wersji nr 19177092 autora 195.8.217.1, Potrzebne źródło |
zmiana informacji o pochodzeniu nazwy Eurythmics |
||
Linia 48: | Linia 48: | ||
=== 1981-1991: Eurythmics === |
=== 1981-1991: Eurythmics === |
||
Wraz z rozpadem The Tourists zakończył się też związek Annie i Davida. Postanowili jednak kontynuować wspólną karierę muzyczną i założyli [[synth pop]]owy duet [[Eurythmics]]. |
Wraz z rozpadem The Tourists zakończył się też związek Annie i Davida. Postanowili jednak kontynuować wspólną karierę muzyczną i założyli [[synth pop]]owy duet [[Eurythmics]]. Jak wyjaśniał Dave Stewart w wywiadach, nazwa grupy pochodziła od połączenia słów ,,Europe", ,,rythm" i ,,mix". |
||
Pierwszy album duetu, ''[[In the Garden]]'' ukazał się w [[1981]] roku. Mimo dobrych ocen krytyków, nie znalazł on zbyt wielu nabywców. Dopiero wydany w [[1983]] roku album ''[[Sweet Dreams (Are Made of This)]]'' okazał się wielkim sukcesem. Singel "[[Sweet Dreams]]" dotarł do pierwszego miejsca listy [[Billboard Hot 100]]<ref>[http://www.allmusic.com/cg/amg.dll?p=amg&sql=11:0ifpxqe5ldje~T51 Allmusic - Eurythmics Billboard Singles]. Dostęp: 2009-07-27.</ref> i drugiego na liście brytyjskiej<ref name=chartstatseurythmics>[http://www.chartstats.com/artistinfo.php?id=795 Chart Stats - Eurythmics]. Dostęp: 2009-07-27.</ref>. W wideoklipie "Sweet Dreams" Annie Lennox zaprezentowała swój charakterystyczny image kobiety z krótkimi, pomarańczowymi włosami, w męskim garniturze. W Europie nie wzbudziło to sensacji, lecz w [[USA]] wizerunek artystki wywołał oburzenie. Przez pewien czas zakazane nawet było emitowanie teledysków Eurythmics w [[MTV]]. Kontrowersje wzbudził też teledysk do piosenki "[[Love Is a Stranger]]". |
Pierwszy album duetu, ''[[In the Garden]]'' ukazał się w [[1981]] roku. Mimo dobrych ocen krytyków, nie znalazł on zbyt wielu nabywców. Dopiero wydany w [[1983]] roku album ''[[Sweet Dreams (Are Made of This)]]'' okazał się wielkim sukcesem. Singel "[[Sweet Dreams]]" dotarł do pierwszego miejsca listy [[Billboard Hot 100]]<ref>[http://www.allmusic.com/cg/amg.dll?p=amg&sql=11:0ifpxqe5ldje~T51 Allmusic - Eurythmics Billboard Singles]. Dostęp: 2009-07-27.</ref> i drugiego na liście brytyjskiej<ref name=chartstatseurythmics>[http://www.chartstats.com/artistinfo.php?id=795 Chart Stats - Eurythmics]. Dostęp: 2009-07-27.</ref>. W wideoklipie "Sweet Dreams" Annie Lennox zaprezentowała swój charakterystyczny image kobiety z krótkimi, pomarańczowymi włosami, w męskim garniturze. W Europie nie wzbudziło to sensacji, lecz w [[USA]] wizerunek artystki wywołał oburzenie. Przez pewien czas zakazane nawet było emitowanie teledysków Eurythmics w [[MTV]]. Kontrowersje wzbudził też teledysk do piosenki "[[Love Is a Stranger]]". |
Wersja z 22:57, 2 sty 2010
Miejsce urodzenia | |
---|---|
Pochodzenie | |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód |
wokalistka |
Aktywność |
1975 - obecnie |
Powiązania | |
Współpracownicy | |
Stephen Lipson | |
Zespoły | |
Eurythmics (1980 - 2005) The Tourists (1977 - 1980) The Catch (1975 - 1977) | |
Strona internetowa |
Annie Lennox (ur. 25 grudnia 1954 w Aberdeen[1]) – szkocka piosenkarka solowa, wokalistka i kompozytorka duetu Eurythmics.
Łączna sprzedaż jej płyt, zarówno albumów solowych, jak i Eurythmics, przekroczyła liczbę 80 milionów egzemplarzy[2]. Na swoim koncie ma Oscara, Brit Awards, Grammy oraz Złoty Glob[3]. Lennox jest także działaczką społeczną, przewodząc od 2007 roku akcji SING Campaign, mającej na celu walkę z AIDS w Afryce[4].
Jej głos jest klasyfikowany jako kontralt[5].
Biografia
1954-1980: Początki
Annie Lennox urodziła się 25 grudnia 1954 roku w szkockiej miejscowości Aberdeen. Jej ojciec pracował w stoczni przy produkcji kotłów okrętowych, matka natomiast była kucharką[3]. Była jedynaczką i wspólnie z rodzicami mieszkała w dwupokojowym mieszkaniu. Pomimo ciężkiej sytuacji finansowej, pobierała lekcje gry na fortepianie, a mając 11 lat, rozpoczęła takze naukę gry na flecie[6]. Interesowała się też śpiewaniem i często spędzała czas śpiewając popularne w tamtym czasie piosenki, m.in. zespołu The Beatles. Uczęszczała do Aberdeen High School for Girls.
W wieku 17 lat Lennox dostała się do Królewskiej Akademii Muzycznej w Londynie[1], gdzie studiowała trzy lata muzykę klasyczną. Czuła się wówczas nieszczęśliwa, częściowo z powodu swojej samotności i nieśmiałości[7]. Tuż przed końcowymi egzaminami rzuciła studia[3]. Przez następne lata występowała w klubach i barach z różnymi zespołami, aż w końcu podjęła pracę jako kelnerka w Pippins Restaurant. Tam poznała Dave'a Stewarta. Pierwsze słowa, jakie do niej skierował, brzmiały podobno: "Czy wyjdziesz za mnie?". Nie wyszła, ale niedługo potem Lennox i Stewart zostali parą[1] i rozpoczęli wspólną karierę muzyczną.
Razem z Peetem Coombesem założyli trio The Catch w 1975 roku. Dwa lata później ukazał się ich debiutancki (i jedyny) singel "Borderline". Nie odniósł on jednak sukcesu i nie wszedł na żadną listę przebojów. Nie zniechęciło to jednak zespołu. Do grupy dołączyli Jim Tooney oraz Eddie Chin i odtąd The Catch działali jako The Tourists. Zespół wydał trzy albumy studyjne oraz kilka singli. Dwa z nich, "I Only Want to Be with You" i "So Good to Be Back Home Again", dotarły do pierwszej dziesiątki brytyjskiej listy[8]. Mimo to zespół nie odniósł większego sukcesu i w 1980 roku został rozwiązany.
1981-1991: Eurythmics
Wraz z rozpadem The Tourists zakończył się też związek Annie i Davida. Postanowili jednak kontynuować wspólną karierę muzyczną i założyli synth popowy duet Eurythmics. Jak wyjaśniał Dave Stewart w wywiadach, nazwa grupy pochodziła od połączenia słów ,,Europe", ,,rythm" i ,,mix".
Pierwszy album duetu, In the Garden ukazał się w 1981 roku. Mimo dobrych ocen krytyków, nie znalazł on zbyt wielu nabywców. Dopiero wydany w 1983 roku album Sweet Dreams (Are Made of This) okazał się wielkim sukcesem. Singel "Sweet Dreams" dotarł do pierwszego miejsca listy Billboard Hot 100[9] i drugiego na liście brytyjskiej[10]. W wideoklipie "Sweet Dreams" Annie Lennox zaprezentowała swój charakterystyczny image kobiety z krótkimi, pomarańczowymi włosami, w męskim garniturze. W Europie nie wzbudziło to sensacji, lecz w USA wizerunek artystki wywołał oburzenie. Przez pewien czas zakazane nawet było emitowanie teledysków Eurythmics w MTV. Kontrowersje wzbudził też teledysk do piosenki "Love Is a Stranger".
Pod koniec 1983 roku ukazał się kolejny album Eurythmics, Touch. Zawierał on takie hity jak: "Who's That Girl?" i "Here Comes the Rain Again". W tymże roku Lennox poznała Randha Ramana, zakonnika religii Hare Kryszna. Zafascynowana jego osobą i poglądami w 1984 roku wzięła z nim ślub. Małżeństwo rozpadło się jednak po upływie niespełna roku[1]. W tym samym roku Stewart i Lennox przyjęli propozycję nagrania ścieżki dźwiękowej do filmu 1984. Ukazała się ona na krążku 1984 (For the Love of Big Brother). Płyta nie odniosła sukcesu, a zespół wdał się w nieporozumienie z reżyserem filmu i firmą Virgin Records, która zleciła nagranie soundtracku.
W roku 1985 Eurythmics wydali kolejny album, Be Yourself Tonight, który jest uważany za jeden z najlepszych w historii zespołu. Zawierał takie przeboje jak: "There Must Be an Angel" oraz "Sisters Are Doin' It for Themselves" (zaśpiewane razem z Arethą Franklin). Następny album duetu, Revenge ukazał się w 1986 roku i kontynuował pop-rockowe brzmienie zapoczątkowane na poprzednim krążku. Spośród znajdujących się na nim piosenek singlami zostały m.in. "The Miracle of Love" i "Missionary Man". W tym samym roku Lennox i Stewart wyruszyli w największą w swej karierze trasę koncertową - Revenge Tour. Koncertując w Japonii, artystka poznała izraelskiego producenta filmowego, Uri'ego Fruchtmanna. Dwa lata później, w 1988 roku, wzięli ślub. Małżeństwo to przetrwało 12 lat[1].
W 1987 roku na rynku ukazał się kolejny album Eurythmics, Savage. Zebrał on mieszane recenzje i nie powtórzył sukcesu swych poprzedników. W 1988 roku Annie Lennox razem z Alem Greenem nagrała świąteczną piosenkę "Put a Little Love in Your Heart". Tego samego roku miało także miejsce tragiczne wydarzenie w życiu wokalistki. Urodziła ona martwego synka, Daniela. To przykre zdarzenie skłoniło ją do napisania piosenki "Angel"[11].
Następny album duetu, We Too Are One ukazał się w 1989 roku. W Wielkiej Brytanii sprzedawał się bardzo dobrze (zadebiutował na pierwszym miejscu listy sprzedaży[12]), jednak w USA odniósł umiarkowany sukces. Po dziesięciu latach działalności duet rozstał się i zarówno Annie Lennox jak i Dave Stewart postanowili rozpocząć kariery solowe. Jednak, podczas gali rozdania Brit Awards, piosenkarka oświadczyła, że wycofuje się na 2 lata z życia publicznego, aby urodzić dziecko.
1992-2009: Kariera solowa
Jej pierwsza solowa płyta zatytułowana Diva ukazała się dopiero w 1992 roku i spotkała się z bardzo dobrym przyjęciem, zarówno krytyków jak i publiczności (numer 1 na brytyjskiej liście sprzedaży[13]). Pochodzące z niej single "Why", "Walking on Broken Glass" i "Little Bird" stały się wielkimi przebojami. Albumowi towarzyszyło wydawnictwo video zawierające teledyski do piosenek z płyty. W tym samym roku piosenkarka nagrała utwór "Love Song for a Vampire" do filmu Drakula.
Po kilkuletniej przerwie, podczas której artystka poświęciła się wychowywaniu dzieci, w 1995 roku ukazał się album Medusa, zawierający covery m.in. Boba Marley'a czy zespołu The Clash. Płyta powtórzyła sukces debiutanckiego albumu i dotarła do miejsca 1. na brytyjskiej liście sprzedaży[13]. Dwa pierwsze single z płyty, "No More "I Love You's"" i "A Whiter Shade of Pale" stały się ogromnymi przebojami, plasując się na wysokich miejscach list przebojów[13]. Za piosenkę "No More "I Love You's"" wokalistka otrzymała w 1995 roku Nagrodę Grammy[14]. Latem wystąpiła jako jedna z głównych gwiazd polskiego Sopot Festival. W tym samym roku Lennox spotkała się z Dalajlamą i zajęła się działalnością charytatywną.
W 1998 roku, po śmierci jednego z byłych członków The Tourists, Annie Lennox odnowiła swój kontakt z Davidem Stewartem. W roku 1999 nastąpiła reaktywacja Eurythmics i wydana została płyta Peace. Przypadła ona do gustu i krytykom i publiczności, a singel "I Saved the World Today" osiągnął spory sukces[10]. Zespół zorganizował także tournée pod nazwą Peacetour.
W roku 2003 ukazał się długo oczekiwany, trzeci solowy krążek Lennox, pt. Bare. Został on oceniony jeszcze lepiej niż Medusa i dotarł do 3. miejsca na liście sprzedaży w Wielkiej Brytanii[13]. Trzy single z niego pochodzące trafiły na pierwsze miejsce amerykańskiej listy tanecznej[15]. W tym samym roku piosenkarka nagrała utwór "Into the West" do filmu Władca Pierścieni: Powrót Króla. Za tę piosenkę została uhonorowana Oscarem.
W lipcu 2005 roku wystąpiła podczas koncertu Live 8 w Hyde Parku w Londynie, obok takich artystów jak Madonna czy Sting.
1 października 2007 ukazał się czwarty album artystki, Songs of Mass Destruction. Jak powiedziała sama wokalistka, na płycie znalazło się dwanaście mocnych, emocjonalnych piosenek. Album, nagrany w Los Angeles, prezentował bardziej mroczne oblicze, niż poprzednie wydawnictwa Annie Lennox. Pierwszym singlem z płyty został utwór "Dark Road", a kolejnym "Sing". W nagraniu tej drugiej piosenki, która manifestuje zaangażowanie Lennox w walkę z AIDS, wzięły udział 23 światowej sławy wykonawczynie, m.in. Madonna, Celine Dion, Melissa Etheridge, Pink, Shakira i zespół Sugababes[16]. Artystka promowała płytę trasą koncertową pod nazwą Annie Lennox Sings. Wtedy też założyła kampanię charytatywną o nazwie SING Campaign[17].
W 2008 roku ogłoszono wydanie pierwszej solowej kompilacji Annie Lennox. Ostatecznie album The Annie Lennox Collection ukazał się w lutym i w marcu 2009 roku. Zawierał on dodatkowo dwa nowe utwory oraz, zależnie od wersji, płytę DVD z teledyskami. Składanka zadebiutowała na miejscu 2. w Wielkiej Brytanii[13]. Płyta The Annie Lennox Collection zakończyła współpracę artystki z wytwórnią Sony BMG. Toczone są rozmowy pomiędzy Lennox a wytwórnią w sprawie przedłużenia kontraktu.
We wrześniu piosenkarka ogłosiła, że nagrała duet z brytyjskim piosenkarzem Davidem Gray'em na jego album Draw the Line[18].
Życie prywatne
Rodzice Annie Lennox zmarli na raka[7].
Jej pierwszym mężem, w latach 1984 - 1985, był Radha Raman[19]. Małżeństwo z kolejnym partnerem, izraelskim producentem filmowym Uri Fruchtmannem, trwało 12 lat (1988 - 2000). Z drugiego związku piosenkarki pochodzą dwie córki: Lola (ur. 1990) i Tali (ur. 1993)[1].
Działalność charytatywna i społeczna
Annie Lennox od wielu lat jest aktywną działaczką na rzecz praw człowieka i bierze udział w wielu akcjach humanitarnych.
Jest poważnie zaangażowana w pomoc dla afrykańskich kobiet zakażonych wirusem HIV. Od jesieni 2007 roku prowadzi swoją kampanię charytatywną o nazwie SING Campaign. Stara się zainteresować ludzi problemami Afryki[4].
Na początku lat 90., po zawieszeniu działalności Eurythmics, zajęła się pomocą dla bezdomnych[3].
Po zakończeniu trasy koncertowej Peacetour w 1999 roku, Annie Lennox i Dave Stewart przekazali cały dochód organizacjom Amnesty International i Greenpeace[20].
Annie Lennox wspiera organizację pozarządową Burma Campaign UK, która ma na celu przywrócenie praw człowieka i demokracji w Birmie[21].
Artystka głośno sprzeciwiła się również działaniom zbrojnym w Strefie Gazy. W styczniu 2009 wzięła udział w dwóch protestach na placu Trafalgar Square w Londynie[22][23]. Apelowała też o zaprzestanie tego konfliktu w kilku programach brytyjskiej telewizji.
Dyskografia
- Osobny artykuł:
- Zobacz też:
Albumy
- 1992: Diva
- 1995: Medusa
- 2003: Bare
- 2007: Songs of Mass Destruction
- 2009: The Annie Lennox Collection
Single
- 1988: "Put a Little Love in Your Heart"
- 1992: "Why"
- 1992: "Precious"
- 1992: "Walking on Broken Glass"
- 1992: "Cold"
- 1993: "Little Bird"
- 1993: "Love Song for a Vampire"
- 1995: "No More "I Love You's""
- 1995: "A Whiter Shade of Pale"
- 1995: "Waiting in Vain"
- 1995: "Something So Right"
- 2003: "Pavement Cracks"
- 2004: "A Thousand Beautiful Things"
- 2004: "Wonderful"
- 2007: "Dark Road"
- 2007: "Sing"
- 2009: "Shining Light"
- 2009: "Pattern of My Life"
Nagrody
- 1984: Brit Award w kategorii Best British Female Artist
- 1986: Brit Award w kategorii Best British Female Artist
- 1989: Brit Award w kategorii Best British Female Artist
- 1990: Brit Award w kategorii Best British Female Artist
- 1993: Brit Award w kategorii Best British Female Solo Artist
- 1993: Brit Award w kategorii Best British Album za album Diva
- 1993: Nagroda Grammy w kategorii Best Long Form Music Video za video album Diva
- 1993: Brit Award w kategorii Best British Female Solo Artist
- 1996: Nagroda Grammy w kategorii Best Female Pop Vocal Performance za piosenkę "No More "I Love You's""
- 2002: Billboard - Billboard Century Award
- 2004: Złoty Glob w kategorii Best Original Song za piosenkę "Into the West"
- 2004: Oscar w kategorii Best Original Song za piosenkę "Into the West"
- 2005: Nagroda Grammy w kategorii Best Song Written for a Motion Picture, Television or Other Visual Media za piosenkę "Into the West"
- 2008: American Music Award - Award of Merit za działalność charytatywną i społeczną
- 2008: Webby Award za swoją stronę internetową
- ↑ a b c d e f Annie Lennox. NNDB. Dostęp: 2009-09-17.
- ↑ "Sweet Dreams for SNP as Annie backs independence". The Scotsman. Dostęp: 2009-09-17.
- ↑ a b c d "Annie Lennox - najsłynniejsza szkocka piosenkarka". dlaStudenta.pl. Dostęp: 2009-07-20.
- ↑ a b SING. Dostęp: 2009-07-27.
- ↑ Barnes & Noble. Dostęp: 2009-07-20.
- ↑ Annie Lennox Answers Your Questions - April 2009. YouTube. Dostęp: 2009-09-17.
- ↑ a b Desert Island Discs. BBC Radio 4. (11 maja 2008.)
- ↑ Chart Stats - The Tourists. Dostęp: 2009-09-17.
- ↑ Allmusic - Eurythmics Billboard Singles. Dostęp: 2009-07-27.
- ↑ a b Chart Stats - Eurythmics. Dostęp: 2009-07-27.
- ↑ "Lennox's stillborn son inspired charity work". Contactmusic. Dostęp: 2009-09-17.
- ↑ Chart Stats - Eurythmics - Revenge. Dostęp: 2009-09-17.
- ↑ a b c d e Chart Stats - Annie Lennox. Dostęp: 2009-07-27.
- ↑ Allmusic - Annie Lennox Grammy Awards. Dostęp: 2009-07-20.
- ↑ Allmusic - Annie Lennox Billboard Singles. Dostęp: 2009-07-27.
- ↑ "Gwiazdy u Annie Lennox". Gery. Dostęp: 2009-09-17.
- ↑ "Annie Lennox: Singing Out Against HIV". The Body. Dostęp: 2009-09-17.
- ↑ Annie Lennox Video Blog - David Gray Duet. YouTube. Dostęp: 2009-09-17.
- ↑ OurStory.com. Dostęp: 2009-07-20.
- ↑ "Peace core". The Herald. (25 listopada 1999.) str. 16.
- ↑ "The Lady of Burma, Annie Lennox & Tutu’s pin up". The Burma Campaign UK. Dostęp: 2009-09-17.
- ↑ "Tens of thousands in London protest Gaza offensive". Guardian. Dostęp: 2009-09-17.
- ↑ "100,000 march in London against Israel’s war on Gaza". NowPublic. Dostęp: 2009-09-17.