Znak krzyża: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m moved to nowhere
Xqbot (dyskusja | edycje)
m robot poprawia: fr:Signe de croix
Linia 32: Linia 32:
[[es:Señal de la cruz]]
[[es:Señal de la cruz]]
[[eo:Krucosigno]]
[[eo:Krucosigno]]
[[fr:Signe de la croix]]
[[fr:Signe de croix]]
[[ko:십자성호]]
[[ko:십자성호]]
[[hr:Križanje]]
[[hr:Križanje]]

Wersja z 08:40, 17 sty 2010

Szablon:Źródła Znak krzyżarytuał stanowiący ważny element liturgii w Kościele katolickim i prawosławnym, pojawia się także w katolickich kościołach wschodnich oraz anglikanizmie. Znak ten, rozpoczynający i kończący modlitwę oraz liturgię, stanowi wyznanie, że wierni tych religii oczekują zbawienia tylko od krzyża Chrystusowego.

Znakowi często towarzyszy wypowiedzenie słów „W imię Ojca, i Syna, i Ducha Świętego. (Amen)”.

Znak krzyża w Kościele rzymskim i w Kościele ewangelicko-luterańskim

Duży znak krzyża w Kościele katolickim i w kościołach ewangelicko-luterańskich wygląda następująco: prawą ręka, z wyprostowanymi palcami (symbolika 5 ran Chrystusa) kreśli się linię od czoła (wypowiadając w tym czasie słowa "w imię") do serca ("Ojca"), później od lewego ("i Syna") i do prawego ramienia ("i Ducha Świętego").

Mały znak krzyża polega na nakreśleniu na ciele (zwykle kciukiem prawej ręki) trzech krzyżyków: na głowie, ustach i sercu. Wyraża on gotowość do rozumienia, głoszenia i realizowania w życiu Słowa Bożego.

Po rozpoczynającym mszę znaku krzyża następuje pozdrowienie ludu.

Znak krzyża w Kościele prawosławnym i Kościołach wschodnich

Znak krzyża w Kościele prawosławnym i Kościołach wschodnich wykonuje się prawą dłonią ze złączonymi 3 palcami: kciukiem, wskazującym i środkowym (symbolika Trójcy Świętej), a 2 pozostałe są schowane (symbol dwóch natur Jezusa). Znak krzyża kreśli się od czoła ("w imię Ojca") do prawego ("i Syna") a potem lewego ramienia ("i Ducha Świętego"), kończąc na piersiach. Przed reformą Nikona rosyjscy prawosławni czynili znak krzyża tylko przy pomocy palca wskazującego i środkowego, krzyżując je. Tę formę do dzisiaj zachowali staroobrzędowcy.

Kultura popularna

Poza znaczeniem religijnym tzw. znak krzyża, w formie skrzyżowanych palców: wskazującego ze środkowym, oznacza przyrzeczenie. Wykonanie tego gestu prawą ręką za swoimi plecami (tzn. ukrywając go przed drugą osobą) oznacza gotowość złamania składanego przyrzeczenia, w odróżnieniu od tych dwóch palców zetkniętych ze sobą i ukazanych wewnętrzną stroną drugiej osobie, której przyrzekamy, co oznacza prawdomówność.

Zobacz też

Szablon:Msza posoborowa

Szablon:Stub