Znak krzyża: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m robot poprawia: fr:Signe de croix |
|||
| Linia 9: | Linia 9: | ||
Mały znak krzyża polega na nakreśleniu na ciele (zwykle kciukiem prawej ręki) trzech krzyżyków: na [[głowa|głowie]], [[usta]]ch i [[serce|sercu]]. Wyraża on gotowość do rozumienia, głoszenia i realizowania w życiu Słowa Bożego. |
Mały znak krzyża polega na nakreśleniu na ciele (zwykle kciukiem prawej ręki) trzech krzyżyków: na [[głowa|głowie]], [[usta]]ch i [[serce|sercu]]. Wyraża on gotowość do rozumienia, głoszenia i realizowania w życiu Słowa Bożego. |
||
Po [[zwyczajna forma rytu rzymskiego|rozpoczynającym mszę]] znaku krzyża następuje [[pozdrowienie ludu]]. |
Po [[zwyczajna forma rytu rzymskiego|rozpoczynającym mszę]] znaku krzyża następuje [[pozdrowienie ludu]].Duży znak krzyża jako gest jest zwykle pomijany w Kościołach ewanelickich. |
||
== Znak krzyża w Kościele prawosławnym i Kościołach wschodnich == |
== Znak krzyża w Kościele prawosławnym i Kościołach wschodnich == |
||
Wersja z 21:02, 23 lut 2010
Szablon:Źródła Znak krzyża – rytuał stanowiący ważny element liturgii w Kościele katolickim i prawosławnym, pojawia się także w katolickich kościołach wschodnich oraz anglikanizmie. Znak ten, rozpoczynający i kończący modlitwę oraz liturgię, stanowi wyznanie, że wierni tych religii oczekują zbawienia tylko od krzyża Chrystusowego.
Znakowi często towarzyszy wypowiedzenie słów „W imię Ojca, i Syna, i Ducha Świętego. (Amen)”.
Znak krzyża w Kościele rzymskim i w Kościele ewangelicko-luterańskim
Duży znak krzyża w Kościele katolickim i w kościołach ewangelicko-luterańskich wygląda następująco: prawą ręka, z wyprostowanymi palcami (symbolika 5 ran Chrystusa) kreśli się linię od czoła (wypowiadając w tym czasie słowa "w imię") do serca ("Ojca"), później od lewego ("i Syna") i do prawego ramienia ("i Ducha Świętego").
Mały znak krzyża polega na nakreśleniu na ciele (zwykle kciukiem prawej ręki) trzech krzyżyków: na głowie, ustach i sercu. Wyraża on gotowość do rozumienia, głoszenia i realizowania w życiu Słowa Bożego.
Po rozpoczynającym mszę znaku krzyża następuje pozdrowienie ludu.Duży znak krzyża jako gest jest zwykle pomijany w Kościołach ewanelickich.
Znak krzyża w Kościele prawosławnym i Kościołach wschodnich
Znak krzyża w Kościele prawosławnym i Kościołach wschodnich wykonuje się prawą dłonią ze złączonymi 3 palcami: kciukiem, wskazującym i środkowym (symbolika Trójcy Świętej), a 2 pozostałe są schowane (symbol dwóch natur Jezusa). Znak krzyża kreśli się od czoła ("w imię Ojca") do prawego ("i Syna") a potem lewego ramienia ("i Ducha Świętego"), kończąc na piersiach. Przed reformą Nikona rosyjscy prawosławni czynili znak krzyża tylko przy pomocy palca wskazującego i środkowego, krzyżując je. Tę formę do dzisiaj zachowali staroobrzędowcy.
Kultura popularna
Poza znaczeniem religijnym tzw. znak krzyża, w formie skrzyżowanych palców: wskazującego ze środkowym, oznacza przyrzeczenie. Wykonanie tego gestu prawą ręką za swoimi plecami (tzn. ukrywając go przed drugą osobą) oznacza gotowość złamania składanego przyrzeczenia, w odróżnieniu od tych dwóch palców zetkniętych ze sobą i ukazanych wewnętrzną stroną drugiej osobie, której przyrzekamy, co oznacza prawdomówność.