Jerzy Kasprzycki: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m popr. link Kazimierz Nowak (rysownik)
Hiuppo (dyskusja | edycje)
Linia 7: Linia 7:
Jerzy Kasprzycki dwukrotnie otrzymał nagrodę m. st. Warszawy, był także laureatem nagrody Towarzystwa Przyjaciół Warszawy, Warszawskiej Premiery Literackiej roku [[1997]] oraz KLIO (Nagroda Porozumienia Wydawców Książki Historycznej) w [[2000]] roku.
Jerzy Kasprzycki dwukrotnie otrzymał nagrodę m. st. Warszawy, był także laureatem nagrody Towarzystwa Przyjaciół Warszawy, Warszawskiej Premiery Literackiej roku [[1997]] oraz KLIO (Nagroda Porozumienia Wydawców Książki Historycznej) w [[2000]] roku.


===Źródła===
=== Źródła ===
* [http://www.veda.com.pl/mam/index.php?option=content&task=view&id=39&Itemid=60 Jerzy Kasprzycki], VEDA Agencja Wydawnicza
* [http://www.veda.com.pl/mam/index.php?option=content&task=view&id=39&Itemid=60 Jerzy Kasprzycki], VEDA Agencja Wydawnicza



Wersja z 21:34, 3 mar 2010

Jerzy Kasprzycki (ur. 19 grudnia 1930, zm. 9 stycznia 2001 w Warszawie) - polski dziennikarz, varsavianista.

Od 1949 roku publicysta "Życia Warszawy", gdzie przez ponad 30 lat prowadził stały cykl Pożegnania warszawskie z rysunkami Mariana Stępnia, a następnie Kazimierza Nowaka, wydanym później w formie książkowej.

Był autorem wielu popularnych książek, takich jak Pożegnania warszawskie (1971, 1982, 1986), Osobliwości warszawskie (1979), Warszawa nieznana (1981), Warszawa jaka była (1984), Żydzi Warszawy (1988) oraz 5-tomowej ilustrowanej publikacji poświęconej poszczególnym dzielnicom miasta, zatytułowanej Korzenie miasta - Warszawskie pożegnania (1996-2000). Tom VI ukazał się pośmiertnie w 2004 roku już ze współautorem - Jerzym S. Majewskim. Był także autorem przewodników po Warszawie.

Jerzy Kasprzycki dwukrotnie otrzymał nagrodę m. st. Warszawy, był także laureatem nagrody Towarzystwa Przyjaciół Warszawy, Warszawskiej Premiery Literackiej roku 1997 oraz KLIO (Nagroda Porozumienia Wydawców Książki Historycznej) w 2000 roku.

Źródła