Friedrich Pelizaeus: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
→‎Prace: poprawa linków
→‎Prace: drobne merytoryczne
Linia 13: Linia 13:
* Ueber Vaguslähmungen beim Menschen. Würzburg, 1880
* Ueber Vaguslähmungen beim Menschen. Würzburg, 1880
* Ueber das Kniephänomen bei Kindern. Archiv für Psychiatrie und Nervenkrankheiten 14, 402-410, 1883 {{doi|10.1007/BF01970860}}
* Ueber das Kniephänomen bei Kindern. Archiv für Psychiatrie und Nervenkrankheiten 14, 402-410, 1883 {{doi|10.1007/BF01970860}}
* Ueber eine eigenthümliche Form spastischer Lähmung mit Cerebralerscheinungen auf hereditärer Grundlage. (Multiple Sklerose) (1885) {{doi|10.1007/BF02057569}}
* Ueber die heutige Stellung der Wasserheilanstalten. Deutsche Med.-Ztg. 7, ss.425-428 (1886)
* Ueber die heutige Stellung der Wasserheilanstalten. Deutsche Med.-Ztg. 7, ss.425-428 (1886)
* [https://www.thieme-connect.de/ejournals/pdf/dmw/doi/10.1055/s-0029-1206557.pdf Ueber artificielle Neurasthenie]. Deutsche Medizinische Wochenschrift 17, 24, ss. 776-778 (1891)
* [https://www.thieme-connect.de/ejournals/pdf/dmw/doi/10.1055/s-0029-1206557.pdf Ueber artificielle Neurasthenie]. Deutsche Medizinische Wochenschrift 17, 24, ss. 776-778 (1891)

Wersja z 19:05, 6 kwi 2010

Friedrich Christoph Pelizaeus

Friedrich Christoph Pelizaeus (ur. 3 kwietnia 1851 w Rietberg Kreis Wiedenbrück, zm. 11 sierpnia 1942 w Kassel[1]) – niemiecki lekarz. W 1885 roku opisał chorobę, znaną dziś jako choroba Pelizaeusa-Merzbachera.

Życiorys

Studiował medycynę na Uniwersytecie Juliusa-Maximiliana w Würzburgu, studia ukończył 19 grudnia 1874 roku. Następnie był asystentem Ferdinanda Runge w uzdrowisku w Nassau an der Lahn. Od 1881 do 1884 był dyrektorem uzdrowiska Elgersburger przy szpitalu w Ilmenau. W 1885 roku zamieszkał w Kreischa pod Dreznem. Od 1890 do 1901 mieszkał w Gernrode im Harz; w 1896 roku otrzymał tytuł radcy sanitarnego (Sanitätsrat). W 1901 roku zamieszkał w Kassel, i każdego lata wyjeżdżał do uzdrowiska w Bad Oeynhausen, po raz ostatni w 1913 roku.

Miał trzy córki. Jego kuzynem 4. stopnia był Friedrich Wilhelm Pelizaeus (1851–1930), założyciel Pelizaeus-Museum w Hildesheim[2]. Zmarł 11 sierpnia 1942 roku w Kassel.

Dorobek naukowy

Pelizaeus wbrew informacjom spotykanym w literaturze nie był neurologiem ani psychiatrą, ale przede wszystkim lekarzem uzdrowiskowym. Poczynił jednak szereg istotnych spostrzeżeń na polu neurologii; badał m.in. odruch kolanowy[3], opisany w 1875 roku przez Erba i Westphala, pisał o neurastenii[4]. Jego praca z 1885 roku[5] poświęcona rzadkiej chorobie mieliny, obecnie określanej jako choroba Pelizaeusa-Merzbachera, została dostrzeżona i była cytowana przez Ludwiga Merzbachera w jego pracy z 1910 roku. Pacjenci Merzbachera należeli zresztą do tej samej rodziny, którą badał Pelizaeus, co okazało się dopiero po pewnym czasie[2].

Prace

  • Ueber Vaguslähmungen beim Menschen. Würzburg, 1880
  • Ueber das Kniephänomen bei Kindern. Archiv für Psychiatrie und Nervenkrankheiten 14, 402-410, 1883 Szablon:Doi
  • Ueber eine eigenthümliche Form spastischer Lähmung mit Cerebralerscheinungen auf hereditärer Grundlage. (Multiple Sklerose) (1885) Szablon:Doi
  • Ueber die heutige Stellung der Wasserheilanstalten. Deutsche Med.-Ztg. 7, ss.425-428 (1886)
  • Ueber artificielle Neurasthenie. Deutsche Medizinische Wochenschrift 17, 24, ss. 776-778 (1891)
  • Beschreibung einer auch bei wechselndem Wasserdruck sicher funktionierender Douchevorrichtung. Zeitschrift für diätetische und physikalische Therapie 5, ss. 227-229 (1901)
  • Ueber die Anlage- und Betriebskosten von Volksheilstätten und die Unterbringung von Kassenkranken in Kurorten und Bädern (1903)
  • Ueber Bad Oeynhausen und seine Heilmittel. Allgemeine medicinische Central-Zeitung 72, ss. 337-341 (1903)
  • Der Schutz vor Lungenschwindsucht in den Kurorten und offenen Heilanstalten; einige Bemerkungen zu dem Aufsatz von Dr. Büdingen. Deutsche Medizinische Wochenschrift 29, 20, ss. 358-359 (1903)
  • Ueber Diagnose, Verlauf und Aetiologie der Dementia paralytica. Deutsche Med.-Ztg. 25, ss. 525-529 (1904)
  • Ueber Sanatorien für den Mittelstand. Blätter für Volksgesundheitspflege 6, ss. 160-163 (1906)
  1. ↑ Często w literaturze podawane są błędne daty 1850-1917; np. Peter Reuter: Springer Lexikon Medizin. Berlin [etc.]: Springer, 2004, s. 1649. ISBN 3-540-20412-1.
  2. ↑ a b Ferbert A, Wilken B, Lienert M. Friedrich Christoph Pelizaeus — Nervenarzt und Badearzt. „Nervenarzt”. 77. 4, s. 495-6, 2006. DOI: 10.1007/s00115-005-2014-6. PMID: 16341737. 
  3. ↑ Pelizaeus F. Ueber das Kniephänomen bei Kindern. Arch Psych 14, 402-410, 1883 Szablon:Doi
  4. ↑ Pelizaeus F. Ueber Artificielle Neurasthenie. Deutschen medicinischen Wochenschrift 24, 1891
  5. ↑ Pelizaeus F. Ueber eine eigenthümliche Form spastischer Lähmung mit Cerebralerscheinungen auf hereditärer Grundlage. (Multiple Sklerose). Arc Psych 16, 698-710 Szablon:Doi

Bibliografia

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Friedrich_Pelizaeus&oldid=21057039”