Song Qingling

Szablon:CHN nazwisko infobox Song Qingling (27 stycznia 1893 - 29 maja 1981) – chińska polityk, żona Sun Jat-sena, później głowa państwa w ChRL. Jedna ze słynnych sióstr Song, pochodzących z zamożnej rodziny metodystów, które odegrały znaczącą rolę w historii Chin. Po ucieczce z domu poślubiła w Japonii 25 października 1915 starszego od siebie o 25 lat Sun Jat-Sena – przyjaciela swojego ojca – wcześniej żonatego z Lu Muzhen. Jej młodszą siostrą była Song Meiling, późniejsza żona Czang Kaj-szeka. W przeciwieństwie do sióstr, Song Qingling w Kuomintangu reprezentowała lewicowe skrzydło. Następnie związała się z KPCh. Po przejęciu władzy przez komunistów, była obdarzona szacunkiem jako wdowa po "Ojcu Nowoczesnych Chin". W latach 1968-1972, wspólnie z Dong Biwu, pełniła formalną funkcję głowy państwa w ChRL.

Biografia

Urodzona w zamożnej rodzinie szanghajskiego przedsiębiorcy i misjonarza Charliego Songa, ukończyła żeński college w Macon (stan Georgia, USA). Jej ślub z Sun Jat-senem 25 października 1915 wzbudził wiele kontrowersji. Choć była jego sekretarką, a Sun Jat-sen pozostawał w przyjacielskich stosunkach z jej ojcem, miał też pierwszą żonę, Lu Muzhen, a różnica wieku między Song i Sunem wynosiła 26 lat.

Po śmierci Suna (1925) wybrana została do centralnych struktur Guomindangu. Po pogorszeniu stosunków KMT z ZSRR w 1927 uciekła do Moskwy. Podczas wojny japońsko-chińskiej (1937-1945) wróciła do KMT, w trakcie wojny domowej stanęła po stronie komunistów, przewodnicząc komitetowi rewolucyjnemu Guomindangu.

Po utworzeniu ChRL została pierwszą kobietą na stanowisku wiceprzewodniczącej centralnego rządu ludowego, następnie stanęła na czele chińskiego parlamentu, przewodniczyła Stowarzyszeniu Przyjaźni Chińsko-Sowieckiej i objęła honorowe stanowisko przewodniczącej ogólnochińskiego związku kobiet.

W 1939 założyła Chińską Ligę Ochrony, która pod zmienioną nazwą funkcjonuje do dziś jako instytucja charytatywna, dbająca o ochronę kobiet i dzieci. Z pomocą Israela Epsteina założyła magazyn "China Reconstructs", znany obecnie jako międzynarodowy miesięcznik "China Today". W 1951 odznaczona została nagrodą Stalina za umacnianie pokoju międzynarodowego. W 1953 opublikowany został zbiór jej pism "Walka o Nowe Chiny".

W latach 1962-72 współprzewodniczyła państwem, kiedy z Dong Biwu przejęli władzę po Liu Shaoqi. Po śmierci przewodniczącego Zgromadzenia Zhu De współsprawowała władzę z jego pozostałymi 20 zastępcami do roku 1978.

Dopiero na dwa tygodnie przed śmiercią, 16 maja 1981r., przyjęta została do partii i otrzymała bezprecedensowy w historii tytuł honorowej głowy państwa.

Jej posiadłość w Pekinie została zamieniona na muzeum. W Chinach znajduje się więcej miejsc pamięci poświęconych Song Qingling. Z trzech sióstr Song znana jest jako „ta, która kochała Chiny”.