Lucjusz III: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
AlohaBOT (dyskusja | edycje)
m robot naprawia przekierowania, zmiany kosmetyczne
Linia 17: Linia 17:
Ubaldo urodził w [[Lukka|Lukce]] około roku 1100. Wiadomo, że jego ojciec miał na imię Orlando, natomiast dość powszechnie przypisywane mu nazwisko '''Allucingoli''' nie jest poświadczone w źródłach mu współczesnych<ref>Informacja o przynależności Lucjusza III do rodziny Allucingoli, jednej z najznamienitszych w Lukce, pojawia się dopiero w źródłach z XVI wieku (Brixius, s. 90).</ref>.
Ubaldo urodził w [[Lukka|Lukce]] około roku 1100. Wiadomo, że jego ojciec miał na imię Orlando, natomiast dość powszechnie przypisywane mu nazwisko '''Allucingoli''' nie jest poświadczone w źródłach mu współczesnych<ref>Informacja o przynależności Lucjusza III do rodziny Allucingoli, jednej z najznamienitszych w Lukce, pojawia się dopiero w źródłach z XVI wieku (Brixius, s. 90).</ref>.


Był blisko związany z [[Bernard z Clairvaux|Bernardem z Clairvaux]], wydaje się jednak, że nigdy nie wstąpił do zakonu cysterskiego. W grudniu [[1138]] [[papież Innocenty II]] mianował go [[kardynał]]em-diakonem S. Adriano, a w maju [[1141]] kardynałem-prezbiterem S. Prassede. W latach 1142-48 kilkakrotnie działał jako legat papieski w Lombardii. W [[1156]] roku był jednym z kardynałów negocjujących w imieniu [[Adrian IV|papieża Adriana IV]] tzw. traktat benewencki z królem Sycylii [[Wilhelm II Dobry|Wilhelmem II]]. W grudniu [[1158]] Adrian IV mianował go [[Biskup Ostii|kardynałem-biskupem Ostii]]. W trakcie [[papieska elekcja 1159|podwójnej papieskiej elekcji 1159]] poparł prawnie obranego [[Papież Aleksander III|Aleksandra III]] i konsekrował go w Ninfa koło [[Velletri]]. W następnych latach działał jako legat Aleksandra III w królestwie Sycylii (1165-66), Konstantynopolu (1167 i 1168-69) i Lombardii (1176-77). W [[1177]] był jednym z legatów negocjujących w Wenecji traktat z cesarzem [[Fryderyk I Barbarossa|Fryderykiem I Barbarossą]], który położył kres trwającej od 1159 roku schizmie papieskiej. Po roku [[1162]] Ubaldo sprawował urząd [[dziekan Kolegium Kardynalskiego|dziekana Świętego Kolegium Kardynałów]] i był jedną z najbardziej wpływowych osób w kurii Aleksandra III. Podpisywał bulle papieskie między [[13 lutego]] [[1139]] a [[24 maja]] 1181.
Był blisko związany z [[Bernard z Clairvaux|Bernardem z Clairvaux]], wydaje się jednak, że nigdy nie wstąpił do zakonu cysterskiego. W grudniu [[1138]] [[innocenty II|papież Innocenty II]] mianował go [[kardynał]]em-diakonem S. Adriano, a w maju [[1141]] kardynałem-prezbiterem S. Prassede. W latach 1142-48 kilkakrotnie działał jako legat papieski w Lombardii. W [[1156]] roku był jednym z kardynałów negocjujących w imieniu [[hadrian IV|papieża Adriana IV]] tzw. traktat benewencki z królem Sycylii [[Wilhelm II Dobry|Wilhelmem II]]. W grudniu [[1158]] Adrian IV mianował go [[Biskup Ostii|kardynałem-biskupem Ostii]]. W trakcie [[papieska elekcja 1159|podwójnej papieskiej elekcji 1159]] poparł prawnie obranego [[Aleksander III (papież)|Aleksandra III]] i konsekrował go w Ninfa koło [[Velletri]]. W następnych latach działał jako legat Aleksandra III w królestwie Sycylii (1165-66), Konstantynopolu (1167 i 1168-69) i Lombardii (1176-77). W [[1177]] był jednym z legatów negocjujących w Wenecji traktat z cesarzem [[Fryderyk I Barbarossa|Fryderykiem I Barbarossą]], który położył kres trwającej od 1159 roku schizmie papieskiej. Po roku [[1162]] Ubaldo sprawował urząd [[dziekan kolegium kardynalskiego|dziekana Świętego Kolegium Kardynałów]] i był jedną z najbardziej wpływowych osób w kurii Aleksandra III. Podpisywał bulle papieskie między [[13 lutego]] [[1139]] a [[24 maja]] 1181.


== Pontyfikat ==
== Pontyfikat ==
[[Plik:Lucius III.jpg|85px|left]]
[[Plik:Lucius III.jpg|85px|left]]


Został [[papieska elekcja 1181|wybrany na papieża]] po śmierci [[papież Aleksander III|Aleksandra III]], w napiętej sytuacji (jego poprzednik, przez lata zmagający się z [[antypapież]]ami, pod koniec [[pontyfikat]]u został wygnany z Rzymu). Wskutek wrogiej postawy ludu [[Rzym|rzymskiego]] Lucjusz koronował się w Velletri ([[6 września]] 1181), a w marcu [[1182]] został zmuszony do opuszczenia Rzymu. Sprawował rządy papieskie z Velletri, następnie z Anagni i Werony.
Został [[papieska elekcja 1181|wybrany na papieża]] po śmierci [[Aleksander III (papież)|Aleksandra III]], w napiętej sytuacji (jego poprzednik, przez lata zmagający się z [[antypapież]]ami, pod koniec [[pontyfikat]]u został wygnany z Rzymu). Wskutek wrogiej postawy ludu [[Rzym|rzymskiego]] Lucjusz koronował się w Velletri ([[6 września]] 1181), a w marcu [[1182]] został zmuszony do opuszczenia Rzymu. Sprawował rządy papieskie z Velletri, następnie z Anagni i Werony.


Próbując odzyskać władzę w Rzymie próbował nawiązać porozumienie z cesarzem [[Fryderyk Barbarossa|Fryderykiem]], początkowo jednak spory o los ziem stanowiących tzw. dziedzictwo [[Matylda Toskańska|Matyldy Toskańskiej]] oraz bieżąca kwestia obsady arcybiskupstwa Trewiru uniemożliwiały zawarcie sojuszu. Do spotkania papieża z cesarzem doszło ostatecznie na synodzie w Weronie w listopadzie [[1184]]. Uzgodniono wspólne stanowiska w sprawach spadkowych o ziemie, dynastycznych (papież zgodził się koronować syna cesarza, [[Henryk VI (cesarz niemiecki)|Henryka VI]], na króla Italii i zaakceptował małżeństwo Henryka z [[Konstancja Sycylijska|Konstancją]], księżniczką [[Sycylia|sycylijską]]) i postępowania wobec [[heretyk]]ów (Kościołowi pozostawiono prawo [[Ekskomunika|ekskomuniki]], po czym oskarżonych miano przekazywać władzy świeckiej). Nie znaleziono jednak wspólnego stanowiska w sprawie ważności święceń udzielanych przez schizmatyków w Niemczech i Italii, co spowodowało faktyczne zerwanie rozmów. Papież nie otrzymał spodziewanej pomocy militarnej i zmarł jesienią 1185 w Weronie. Został pochowany w katedrze w Weronie.
Próbując odzyskać władzę w Rzymie próbował nawiązać porozumienie z cesarzem [[Fryderyk I Barbarossa|Fryderykiem]], początkowo jednak spory o los ziem stanowiących tzw. dziedzictwo [[Matylda Toskańska|Matyldy Toskańskiej]] oraz bieżąca kwestia obsady arcybiskupstwa Trewiru uniemożliwiały zawarcie sojuszu. Do spotkania papieża z cesarzem doszło ostatecznie na synodzie w Weronie w listopadzie [[1184]]. Uzgodniono wspólne stanowiska w sprawach spadkowych o ziemie, dynastycznych (papież zgodził się koronować syna cesarza, [[Henryk VI Hohenstauf|Henryka VI]], na króla Italii i zaakceptował małżeństwo Henryka z [[Konstancja Sycylijska|Konstancją]], księżniczką [[Sycylia|sycylijską]]) i postępowania wobec [[herezja|heretyk]]ów (Kościołowi pozostawiono prawo [[Ekskomunika|ekskomuniki]], po czym oskarżonych miano przekazywać władzy świeckiej). Nie znaleziono jednak wspólnego stanowiska w sprawie ważności święceń udzielanych przez schizmatyków w Niemczech i Italii, co spowodowało faktyczne zerwanie rozmów. Papież nie otrzymał spodziewanej pomocy militarnej i zmarł jesienią 1185 w Weronie. Został pochowany w katedrze w Weronie.


Jego następcą na tronie papieskim został [[papież Urban III|Urban III]].
Jego następcą na tronie papieskim został [[Urban III]].


== Kardynałowie z nominacji Lucjusza III ==
== Kardynałowie z nominacji Lucjusza III ==
Linia 52: Linia 52:
{|
{|
|-
|-
| width="1%" |{{Władca-Papież|poprzednik=[[Papież Aleksander III|Aleksander III]]|następca=[[Papież Urban III|Urban III]]|lata=[[1181]] - [[1185]]}}
| width="1%" |{{Władca-Papież|poprzednik=[[Aleksander III (papież)|Aleksander III]]|następca=[[Urban III]]|lata=[[1181]] - [[1185]]}}
|-
|-
|}
|}

Wersja z 19:46, 4 maj 2010

Szablon:Papież infobox Lucjusz III, Ubaldo de Lucca (ur. ok. 1100 – zm. 25 listopada 1185 w Veronie) – papież od 1 września 1181.

Wczesne życie

Ubaldo urodził w Lukce około roku 1100. Wiadomo, że jego ojciec miał na imię Orlando, natomiast dość powszechnie przypisywane mu nazwisko Allucingoli nie jest poświadczone w źródłach mu współczesnych[1].

Był blisko związany z Bernardem z Clairvaux, wydaje się jednak, że nigdy nie wstąpił do zakonu cysterskiego. W grudniu 1138 papież Innocenty II mianował go kardynałem-diakonem S. Adriano, a w maju 1141 kardynałem-prezbiterem S. Prassede. W latach 1142-48 kilkakrotnie działał jako legat papieski w Lombardii. W 1156 roku był jednym z kardynałów negocjujących w imieniu papieża Adriana IV tzw. traktat benewencki z królem Sycylii Wilhelmem II. W grudniu 1158 Adrian IV mianował go kardynałem-biskupem Ostii. W trakcie podwójnej papieskiej elekcji 1159 poparł prawnie obranego Aleksandra III i konsekrował go w Ninfa koło Velletri. W następnych latach działał jako legat Aleksandra III w królestwie Sycylii (1165-66), Konstantynopolu (1167 i 1168-69) i Lombardii (1176-77). W 1177 był jednym z legatów negocjujących w Wenecji traktat z cesarzem Fryderykiem I Barbarossą, który położył kres trwającej od 1159 roku schizmie papieskiej. Po roku 1162 Ubaldo sprawował urząd dziekana Świętego Kolegium Kardynałów i był jedną z najbardziej wpływowych osób w kurii Aleksandra III. Podpisywał bulle papieskie między 13 lutego 1139 a 24 maja 1181.

Pontyfikat

Został wybrany na papieża po śmierci Aleksandra III, w napiętej sytuacji (jego poprzednik, przez lata zmagający się z antypapieżami, pod koniec pontyfikatu został wygnany z Rzymu). Wskutek wrogiej postawy ludu rzymskiego Lucjusz koronował się w Velletri (6 września 1181), a w marcu 1182 został zmuszony do opuszczenia Rzymu. Sprawował rządy papieskie z Velletri, następnie z Anagni i Werony.

Próbując odzyskać władzę w Rzymie próbował nawiązać porozumienie z cesarzem Fryderykiem, początkowo jednak spory o los ziem stanowiących tzw. dziedzictwo Matyldy Toskańskiej oraz bieżąca kwestia obsady arcybiskupstwa Trewiru uniemożliwiały zawarcie sojuszu. Do spotkania papieża z cesarzem doszło ostatecznie na synodzie w Weronie w listopadzie 1184. Uzgodniono wspólne stanowiska w sprawach spadkowych o ziemie, dynastycznych (papież zgodził się koronować syna cesarza, Henryka VI, na króla Italii i zaakceptował małżeństwo Henryka z Konstancją, księżniczką sycylijską) i postępowania wobec heretyków (Kościołowi pozostawiono prawo ekskomuniki, po czym oskarżonych miano przekazywać władzy świeckiej). Nie znaleziono jednak wspólnego stanowiska w sprawie ważności święceń udzielanych przez schizmatyków w Niemczech i Italii, co spowodowało faktyczne zerwanie rozmów. Papież nie otrzymał spodziewanej pomocy militarnej i zmarł jesienią 1185 w Weronie. Został pochowany w katedrze w Weronie.

Jego następcą na tronie papieskim został Urban III.

Kardynałowie z nominacji Lucjusza III

  1. Informacja o przynależności Lucjusza III do rodziny Allucingoli, jednej z najznamienitszych w Lukce, pojawia się dopiero w źródłach z XVI wieku (Brixius, s. 90).


Źródła

  • Richard P. McBrien, Leksykon papieży. Pontyfikaty od Piotra Apostoła do Jana Pawła II, Warszawa 2003
  • Kazimierz Dopierała, Księga Papieży, Wyd. Pallotinum, Poznań 1996
  • Ian Stuart Robinson, The Papacy 1073-1198. Continuity and innovations, Cambridge University Press 1990
  • Johannes M. Brixius, Die Mitglieder des Kardinalkollegiums von 1130-1181, Berlin 1912

Linki zewnętrzne

Regesta Imperii - dokumenty z rejestru papieża Lucjusza III

Salvador Miranda: "The Cardinals of the Holy Roman Church"


Szablon:Władca-Watykan

Szablon:Władca-Papież