Song Qingling: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne merytoryczne |
lit. |
||
| Linia 21: | Linia 21: | ||
Z pomocą [[Israel Epstein|Israela Epsteina]] założyła magazyn ''China Reconstructs'', znany obecnie jako międzynarodowy miesięcznik ''China Today''. W 1953 roku opublikowany został zbiór jej pism ''Walka o Nowe Chiny''<ref name = cultural />. |
Z pomocą [[Israel Epstein|Israela Epsteina]] założyła magazyn ''China Reconstructs'', znany obecnie jako międzynarodowy miesięcznik ''China Today''. W 1953 roku opublikowany został zbiór jej pism ''Walka o Nowe Chiny''<ref name = cultural />. |
||
W latach 1968-72 wraz z [[Dong Biwu]] pełniła funkcję głowy państwa, którą jako wiceprzewodniczący ChRL objęli wspólnie po usuniętym przewodniczącym [[Liu Shaoqi]]. Ponownie kierowała państwem latach 1976-1978 podczas kolegialnych 21-osobowych rządów po śmierci |
W latach 1968-72 wraz z [[Dong Biwu]] pełniła funkcję głowy państwa, którą jako wiceprzewodniczący ChRL objęli wspólnie po usuniętym przewodniczącym [[Liu Shaoqi]]. Ponownie kierowała państwem latach 1976-1978 podczas kolegialnych 21-osobowych rządów po śmierci przewodniczącego Stałego Komitetu Ogólnochińskiego Zgromadzenia Przedstawicieli Ludowych [[Zhu De]]. |
||
[[16 maja]] [[1981]] roku została przyjęta do [[Komunistyczna Partia Chin|Komunistycznej Partii Chin]] i otrzymała bezprecedensowy w historii tytuł honorowej głowy państwa<ref name = cultural />. |
[[16 maja]] [[1981]] roku została przyjęta do [[Komunistyczna Partia Chin|Komunistycznej Partii Chin]] i otrzymała bezprecedensowy w historii tytuł honorowej głowy państwa<ref name = cultural />. |
||
Wersja z 16:56, 10 cze 2010
Szablon:CHN nazwisko infobox Song Qingling, Madame Sun Jat-sen (ur. 27 stycznia 1893, zm. 29 maja 1981) – chińska polityk, żona Sun Jat-sena, później głowa państwa w ChRL.
Jedna ze słynnych sióstr Song, które odegrały znaczącą rolę w historii Chin. Jej młodszą siostrą była Song Meiling, późniejsza żona Czang Kaj-szeka. W przeciwieństwie do sióstr, Song Qingling w Guomindangu reprezentowała lewicowe skrzydło. Następnie związała się z KPCh. Po przejęciu władzy przez komunistów, była obdarzona szacunkiem jako wdowa po ”Ojcu Nowoczesnych Chin”. W latach 1968-1972, wspólnie z Dong Biwu, pełniła formalną funkcję głowy państwa w ChRL. Z trzech sióstr Song znana jest jako ta, która kochała Chiny[1].
Biografia
Urodzona w zamożnej rodzinie szanghajskiego przedsiębiorcy i misjonarza metodystycznego Charliego Songa, na chrzcie otrzymała imię Rosamond[2]. Ukończyła żeński college w Macon (stan Georgia, USA). 25 października 1915 roku poślubiła w Japonii Sun Jat-sena. Związek ten wzbudził wiele kontrowersji i sprzeciw rodziny Song. Choć była jego sekretarką, a Sun Jat-sen pozostawał w przyjacielskich stosunkach z jej ojcem, miał też pierwszą żonę, Lu Muzhen, a różnica wieku między Song i Sunem wynosiła 26 lat[2].
Po śmierci Suna (1925) wybrana została do centralnych struktur Guomindangu. Po pogorszeniu stosunków GMD z ZSRR w 1927 wyemigrowała do Moskwy. Podczas wojny wojny chińsko-japońskiej (1937-1945) powróciła do Chin. Założyła Chińską Ligę Obrony, organizację charytatywną zajmującą się m.in. zapewnieniem dzieciom opieki medycznej i dostępu do edukacji[2]. Politycznie coraz bardziej zbliżała się do komunistów; w 1948 roku była jednym ze współzałożycieli Rewolucyjnego Komitetu Chińskiego Kuomintangu.
Po utworzeniu ChRL została wiceprzewodniczącą Centralnego Rządu Ludowego, przewodniczyła także Stowarzyszeniu Przyjaźni Chińsko-Radzieckiej i objęła honorowe stanowisko przewodniczącej Ogólnochińskiego Związku Kobiet. W 1951 roku została uhonorowana Międzynarodową Leninowską Nagrodą Pokoju[2].
Z pomocą Israela Epsteina założyła magazyn China Reconstructs, znany obecnie jako międzynarodowy miesięcznik China Today. W 1953 roku opublikowany został zbiór jej pism Walka o Nowe Chiny[2].
W latach 1968-72 wraz z Dong Biwu pełniła funkcję głowy państwa, którą jako wiceprzewodniczący ChRL objęli wspólnie po usuniętym przewodniczącym Liu Shaoqi. Ponownie kierowała państwem latach 1976-1978 podczas kolegialnych 21-osobowych rządów po śmierci przewodniczącego Stałego Komitetu Ogólnochińskiego Zgromadzenia Przedstawicieli Ludowych Zhu De.
16 maja 1981 roku została przyjęta do Komunistycznej Partii Chin i otrzymała bezprecedensowy w historii tytuł honorowej głowy państwa[2].
Jej posiadłość na terenie Shichahai w Pekinie została zamieniona na muzeum. W Chinach znajduje się więcej miejsc pamięci poświęconych Song Qingling.
- ↑ Jeffrey Hays: WARLORDISM IN CHINA AND CHIANG KAI-SHEK. factsanddetails.com. [dostęp 10 czerwca 2010]. (ang.).
- ↑ a b c d e f Soong Ching-ling (Song Qingling) - Mother of the Nation. history.cultural-china. [dostęp 10 czerwca 2010]. (ang.).
|
