Osłonice: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m robot dodaje: lij:Urochordata |
m robot dodaje: id:Urochordata |
||
| Linia 54: | Linia 54: | ||
[[hi:सचोली]] |
[[hi:सचोली]] |
||
[[hr:Plaštenjaci]] |
[[hr:Plaštenjaci]] |
||
[[id:Urochordata]] |
|||
[[it:Tunicata]] |
[[it:Tunicata]] |
||
[[he:מיתרני זנב]] |
[[he:מיתרני זנב]] |
||
Wersja z 06:57, 30 lip 2010
| {{{nazwa łacińska}}}[1] | |||
| Lamarck, 1816 | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Nadtyp | |||
| Typ | |||
| Podtyp |
osłonice | ||
| Synonimy | |||
| |||
Osłonice (Tunicata), strunoogonowe (Urochordata, Urocorda) – zwierzęta dwubocznie symetryczne o bardzo uproszczonej budowie, zaliczane do strunowców, wyłącznie morskie, charakteryzujące się obecnością zewnętrznej, organicznej osłonki, tzw. tuniki, o rozmaitej grubości i konsystencji. Ciało niesegmentowane, workowate lub beczułkowate, o długości od 0,3 mm do 40 cm, a u form kolonijnych do około 4 m. Struna grzbietowa występuje jedynie w stadium larwalnym (poza ogonicami), u form dorosłych występują szczeliny skrzelowe. Układ rozrodczy obojnaczy albo rozdzielnopłciowy, układ krwionośny otwarty, brak układu wydalniczego.
Szacuje się, że na świecie występuje 2000–3000 gatunków osłonic. Do osłonic zalicza się gatunki osiadłe i wędrowne, larwy są zawsze planktoniczne. Większość osłonic zasiedla ciepłe, płytkie wody, niektóre żyją w głębinach, gdzie tworzą liczne skupiska. W Bałtyku spotykane są w jego zachodniej części. Gatunki pelagiczne stanowią składnik zooplanktonu.
W 1977 wewnątrz ciała osłonicy odkryto prochlorofity – niezwykłą odmianę sinic, praprzodków pierwszych roślin zielonych.
Systematyka
Podział osłonic na gromady uwzględnia ich występowanie, brak ogona oraz wykształcenie szpar skrzelowych:
- ogonice (Appendicularia)
- żachwy (Ascidiacea)
- sprzągle (Thaliacea)
- łapce, bezszparkowce (Sorberacea)
- ↑ {{{nazwa łacińska}}}, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
<ref> o nazwie „stopień”, zdefiniowany w <references>, nie był użyty wcześniej w treści.Bibliografia
- Mały słownik zoologiczny. Bezkręgowce. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1984. ISBN 83-214-0428-6.
- Biologia. Multimedialna encyklopedia PWN Edycja 2.0. pwn.pl Sp. z o.o., 2008. ISBN 978-83-61492-24-5.
- Czesław Jura: Bezkręgowce : podstawy morfologii funkcjonalnej, systematyki i filogenezy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007. ISBN 978-83-01-14595-8.