Serycyt: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m HotCat: Usunięto kategorię "GlinoKrzemiany"; Szybkie dodanie kategorii "Glinokrzemiany" |
m usuwanie nadrzędnej kategorii |
||
Linia 29: | Linia 29: | ||
[[muskowit]] |
[[muskowit]] |
||
[[kategoria:minerały]] |
|||
[[Kategoria:Glinokrzemiany]] |
[[Kategoria:Glinokrzemiany]] |
||
Wersja z 08:32, 5 wrz 2010
Serycyt to minerał należący do grupy mik.
Minerał należy do grupy minerałów bardzo pospolitych i szeroko rozpowszechnionych.
Właściwości
- Wzór chemiczny - KAl2(OH, F)2AlSi3O10
- Układ krystalograficzny - jednoskośny
- Twardość w skali Mohsa - 2 - 2,5
- Łupliwość - doskonała
- Rysa - biała
- Przełam - blaszkowy o zarysie heksagonalnym
- Gęstość - 2,8 - 2,9 g/cm3
- Barwa - bezbarwny, niekiedy biały, żółtawy, szary lub brunatny
- Połysk – perłowy
W warunkach podwyższonych ciśnień i temperatury przekrystalizowuje w muskowit lub paragonit.
Są to zbite lub drobnołuseczkowate skupienia jasnej miki powstałe w niskich temperaturach wskutek przeobrażenia innych minerałów glinokrzemianowych np. skaleni (serycytyzacja). Skład chemiczny podobny do paragonitu lub muskowit. Zwykle jednak zawiera więcej SiO2, a mniejszą alkaliów na rzecz H2O. Niekiedy składem jest zbliżony do hydromik, zwłaszcza do illitu.
Występowanie
Rozpowszechniony wśród skał plutonicznych. Składnik skał metamorficznych, np. łupków serycytowych lub serycytowo –chlorytowych, fyllitów. Podobnie jak muskowit. Często pojawia się jako produkt wietrzenia skaleni.
Miejsca występowania: W Polsce rozpowszechniony i eksploatowany na Dolnym Śląsku.
Zastosowanie
- bywa interesujący dla niektórych kolekcjonerów.
- łupki serycytowe i serycytowo –chlorytowe stanowią surowce do produkcji posypki do papy.