Pale Blue Dot: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Luckas-bot (dyskusja | edycje) m robot dodaje: mk:Бледата сина точка |
m robot dodaje: it:Pale Blue Dot |
||
Linia 33: | Linia 33: | ||
[[gl:Punto azul pálido]] |
[[gl:Punto azul pálido]] |
||
[[ko:창백한 푸른 점]] |
[[ko:창백한 푸른 점]] |
||
[[it:Pale Blue Dot]] |
|||
[[hu:Halványkék pötty]] |
[[hu:Halványkék pötty]] |
||
[[mk:Бледата сина точка]] |
[[mk:Бледата сина точка]] |
Wersja z 13:39, 19 paź 2010
Pale Blue Dot (pl. Błękitna kropka albo Bladoniebieska kropka) – fotografia Ziemi wykonana przez sondę kosmiczną Voyager 1 opuszczającą Układ Słoneczny.
Zdjęcie to jest wykonane z rekordowej odległości od Ziemi około 6,4 mld km (ok. 4 mld mil, ponad 43 j.a.)[1]. W 2001 zdjęcie zostało wybrane przez portal Space.com, jako jedno z dziesięciu najlepszych zdjęć w historii astronautyki[2]. Zdjęcie to zainspirowało astronoma Carla Sagana do napisania w 1994 książki pod tytułem Błękitna kropka. Człowiek i jego przyszłość w kosmosie.
14 lutego 1990 sonda Voyager 1, która znajdowała się już daleko poza orbitą Plutona i zrealizowała podstawowe cele misji podczas przelotu przez Układ Słoneczny, wykonała na polecenie z Ziemi szereg manewrów mających na celu reorientację kamer w kierunku centrum Układu Słonecznego, tak aby sfotografować planety Układu Słonecznego[3]. Na jednym ze zdjęć o dużej ziarnistości widać Ziemię jako błękitną kropkę.
Zdjęcie zostało wykonane przy użyciu wąskokątnego aparatu fotograficznego z sondy przemieszczającej 32° powyżej ekliptyki, z zastosowaniem niebieskiego, zielonego i fioletowego filtru. Wąskokątny aparat fotograficzny (w przeciwieństwie do szerokokątnych), w który wyposażona jest sonda Voyager 1, przeznaczony jest fotografowania obszarów zawierających określone szczegóły. Ziemia na fotografii zajmuje obszar mniejszy od jednego piksela – około 0,12 piksela.
Sonda Voyager 1 wykonała także podobne zdjęcia Wenus, Jowisza, Saturna, Urana i Neptuna, tworząc portret Układu Słonecznego. Ze względu na stosunkowo niewielką odległość kątową od Słońca niemożliwe było sfotografowanie Merkurego i Marsa. W wyniku zestawienia 60 zdjęć mozaikę uzyskano portret Układu Słonecznego[4].
Zobacz też
- ↑ NASA Visible Earth. [dostęp 12 lipca 2008]. (ang.).
- ↑ Portal Space.com. [dostęp 12 lipca 2008]. (ang.).
- ↑ Portal The Planetary Society. [dostęp 12 lipca 2008]. (ang.).
- ↑ NASA Visible Earth. [dostęp 12 lipca 2008]. (ang.).