Kamerun (wulkan): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Luckas-bot (dyskusja | edycje)
Xx236 (dyskusja | edycje)
commons
Linia 26: Linia 26:


== Linki zewnętrzne ==
== Linki zewnętrzne ==
{{Commonscat|Mount Cameroon}}
{{wikisłownik|Kamerun}}
{{wikisłownik|Kamerun}}
*[http://www.volcano.si.edu/world/volcano.cfm?vnum=0204-01= Wulkany Kamerun na stronach Global Volcanism Program]
*[http://www.volcano.si.edu/world/volcano.cfm?vnum=0204-01= Wulkany Kamerun na stronach Global Volcanism Program]

Wersja z 12:18, 3 lis 2010

{{{nazwa}}}
{{{nazwa oryginalna}}}
Ilustracja
Kratery po erupcjii w 2000 r.
Państwo

 Kamerun

Położenie

{{{położenie}}}

Pasmo ?
Wysokość

4095 m n.p.m.

Wybitność

3096 m

Pierwsze wejście

1861
Richard Francis Burton i Gustav Mann

• zimowe

{{{data zdobycia zimą}}}

Położenie na mapie Kamerunu
Mapa konturowa Kamerunu
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|}

Kamerun (znany także pod nazwą Fako) – czynny wulkan w Kamerunie, leżący nieopodal Zatoki Gwinejskiej. Ostatnie erupcje miały miejsce 28 marca 1999 i 28 maja 2000.

Kamerun, który jest jednym z największych wulkanów Afryki, osiąga 4095 m n.p.m. Stromy masyw jest zbudowany przeważnie ze skał bazaltowych położonych na podstawie z prekambryjskich skał metamorficznych. Całość przykrywają osady pochodzące z kredy i czwartorzędu. Na południe od głównego szczytu leży drugi, zwany Etinde (lub Mały Kamerun). Historyczna aktywność, największa wśród zachodnioafrykańskich wulkanów, została po raz pierwszy zaobserwowana w V wieku p.n.e. przez kartagińskiego żeglarza Hannona. Odnotowano kilka przeciętnych wybuchów i erupcji z obydwu szczytów i szczelin skalnych. Erupcja z 1922 utworzyła jęzor lawy skierowany w kierunku południowo-zachodnim, który osiągnął brzeg Atlantyku, zaś lawa pochodząca z erupcji w 1999 zatrzymała się zaledwie 200 m od morza.

Na szczyt można dostać się piechotą, a rokrocznie odbywa się również wyścig, podczas którego biegacze zdobywają szczyt w ok. 4,5 godziny.

Pierwszego wejścia na szczyt dokonali Richard Francis Burton i Gustav Mann w 1861 r. Brytyjska odkrywczyni Mary Kingsley, jedna z pierwszych europejskich zdobywców góry, opisała swoją wyprawę w wydanych w 1897 wspomnieniach pt. Travels in West Africa.

Linki zewnętrzne