Bebop: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m robot dodaje: hu:Bebop |
→Początki: zmiana zlego zaimka dzierzawczego |
||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
== Początki == |
== Początki == |
||
Początki bebopu wiążą się z barem [[Minton's Playhouse]] w [[Harlem (Nowy Jork)|Harlemie]]. Henry Minton, |
Początki bebopu wiążą się z barem [[Minton's Playhouse]] w [[Harlem (Nowy Jork)|Harlemie]]. Henry Minton, jego właściciel, popadł w kłopoty finansowe i w październiku [[1940]] roku musiał powierzyć go jazzmanowi [[Teddy Hill|Teddy'emu Hillowi]]. Niedługo potem Hill stworzył zespół jazzowy, w skład którego weszli: [[Kenny Clarke]] (bębny), [[Thelonious Monk]] (fortepian), [[Nick Fenton]] (kontrabas) i [[Joe Guy]] (trąbka). Później dołączył do nich [[Dizzy Gillespie]] grający na trąbce. |
||
Fani jazzu szybko dostrzegli grupę Hilla. Bar zdobywał coraz większą popularność, m.in. dzięki pojedynkom muzycznym, które się w nim odbywały. Wkrótce bebop zaczęto grać również w wielu innych miejscach [[Nowy Jork|Nowego Jorku]], skąd rozprzestrzenił się na cały świat. |
Fani jazzu szybko dostrzegli grupę Hilla. Bar zdobywał coraz większą popularność, m.in. dzięki pojedynkom muzycznym, które się w nim odbywały. Wkrótce bebop zaczęto grać również w wielu innych miejscach [[Nowy Jork|Nowego Jorku]], skąd rozprzestrzenił się na cały świat. |
||
Wersja z 14:20, 16 lis 2010
Bebop – styl jazzowy z początków lat 40. XX wieku. Powstał na wschodnim wybrzeżu USA. Główni twórcy: Charlie Parker (pseud. Bird), Dizzy Gillespie, Thelonious Monk. W porównaniu z wcześniejszymi stylami muzyki jazzowej, np. swingiem, charakteryzował się dużą swobodą interpretacyjną, improwizacją i bogatą rytmiką. Dał początek jazzowi nowoczesnemu.
Początki
Początki bebopu wiążą się z barem Minton's Playhouse w Harlemie. Henry Minton, jego właściciel, popadł w kłopoty finansowe i w październiku 1940 roku musiał powierzyć go jazzmanowi Teddy'emu Hillowi. Niedługo potem Hill stworzył zespół jazzowy, w skład którego weszli: Kenny Clarke (bębny), Thelonious Monk (fortepian), Nick Fenton (kontrabas) i Joe Guy (trąbka). Później dołączył do nich Dizzy Gillespie grający na trąbce.
Fani jazzu szybko dostrzegli grupę Hilla. Bar zdobywał coraz większą popularność, m.in. dzięki pojedynkom muzycznym, które się w nim odbywały. Wkrótce bebop zaczęto grać również w wielu innych miejscach Nowego Jorku, skąd rozprzestrzenił się na cały świat.