Odtwarzacz CD

Odtwarzacz Sony CDP-35 z 1986 roku

Philips CD-100, jeden z pierwszych odtwarzaczy płyt kompaktowych z 1983 roku, którego premiera miała miejsce 1 listopada 1982 roku. Firma Philips tylko o jeden miesiąc się spóźniła przed firmą Sony, która 1 października 1982 wprowadziła na rynek muzyczny swój pierwszy konsumencki odtwarzacz CD, Sony CDP-101

Odtwarzacz CD – elektroniczne urządzenie cyfrowe służące do odtwarzania płyt CD z nagranym dźwiękiem w formacie Audio za pomocą wiązki lasera, w Polsce początkowo znane pod nazwą gramofon laserowy cyfrowy, gramofon cyfrowy lub dyskofon albo też odtwarzacz płyt kompaktowych.

Historia

Pierwsze odtwarzacze CD pojawiły się w pierwszej połowie lat 80. XX wieku i były konstruowane jako dodatkowe urządzenia do podłączenia do wież stereo.

Pierwszym produkowanym seryjnie na świecie odtwarzaczem CD był Sony CDP-101, którego premiera rynkowa odbyła się w Tokio 1 października 1982 roku.

W roku 1986 na rynku oferowanych było ok. 100 typów odtwarzaczy CD wytwarzanych przez 30 producentów. Średnia cena kształtowała się na poziomie 1000 DM (RFN). Do połowy roku 1986 w RFN sprzedano 500 tysięcy odtwarzaczy CD i około 6 milionów płyt CD.

Konstrukcja

Obecnie, w dobie miniaturyzacji urządzeń elektronicznych, odtwarzacze są również umieszczane w jednej obudowie wraz ze wzmacniaczem, tunerem oraz (obecnie coraz rzadziej) magnetofonem. Takie urządzenia potocznie nazywane są mini-wieżami. Wciąż jednak najwyższą jakość odtwarzanego dźwięku można uzyskać z wielosegmentowych systemów hi-fi.

Istnieją różne rodzaje odtwarzaczy CD, jednym z nich jest model przenośny potocznie zwany Discmanem (w rzeczywistości jest to zastrzeżony znak towarowy firmy Sony), z wbudowanym wzmacniaczem i wyjściem słuchawkowym.

W Polsce produkcją gramofonów laserowych cyfrowych zajmowały się zakłady Łódzkie Zakłady Radiowe Fonica na przełomie lat 80/90. XX wieku – seria gramofonów CDF.