Stanisławów (gmina): Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 08:54, 9 gru 2010

Szablon:Gmina infobox

Gmina Stanisławów to gmina wiejska w województwie mazowieckim, w powiecie mińskim. W latach 1975-1998 gmina położona była w województwie siedleckim.

Siedziba gminy to Stanisławów.

Według danych z 30 czerwca 2004^[1] gminę zamieszkiwało 6239 osób.

Przez terytorium gminy przechodzą dwa ważne szlaki komunikacyjne - droga krajowa nr 50 i droga wojewódzka 637.

Gmina Stanisławów powstała za Królestwa Polskiego – 31 maja 1870^[2] w powiecie mińskim w guberni warszawskiej w związku z utratą praw miejskich przez miasto Stanisławów i przekształceniu jego w wiejską gminę Stanisławów w granicach dotychczasowego miasta^[3].

Struktura powierzchni

Według danych z roku 2002^[4] gmina Stanisławów ma obszar 106,01 km², w tym:

użytki rolne: 64%
użytki leśne: 28%

Gmina stanowi 9,1% powierzchni powiatu.

Demografia

Dane z 30 czerwca 2004^[1]:

Opis	Ogółem		Kobiety		Mężczyźni
jednostka	osób	%	osób	%	osób	%
populacja	6239	100	3112	49,9	3127	50,1
gęstość zaludnienia (mieszk./km²)	58,9		29,4		29,5

Według danych z roku 2002^[4] średni dochód na mieszkańca wynosił 1347,14 zł.

Historia

Historia Stanisławowa rozpoczyna się 2 maja 1523, kiedy to dwaj ostatni książęta mazowieccy, Stanisław (1500-1524) i Janusz III (1502-1526) nadają wsi książęcej Cisek prawa miejskie. Następuje w tym samym czasie zmiana nazwy z Cisek na Stanisławów. Uzyskanie przez Stanisławów praw miejskich stało się ważnym momentem dla rozwoju tej miejscowości, dzięki opiece królowej Bony, a następnie biskupa Noskowskiego. Do czynników przyszpieszających rozwój Stanisławowa przyczyniły się przywileje królewskie.

Niestety wojny szwedzkie wyniszczyły Stanisławów, co spowodowało upadek do rangi wsi. Stan zastoju miasta po wojnach szwedzkich trwał 10 lat. Ważnym momentem w dziejach Stanisławowa była ponowna lokacja miasta w 1677. Po upadku Rzeczypospolitej Stanisławów znalazł się w zaborze austriackim, w prowincji Galicja Zachodnia. Po wojnie Księstwa Warszawskiego z Austrią w 1809 Stanisławów znalazł się w granicach Księstwa Warszawskiego jako miasto powiatowe. Po powstaniu Królestwa Polskiego Stanisławów zostaje wyznaczony na siedzibę miasta obwodowego. Obwód stanisławowski składał się z powiatu stanisławowskiego i powiatu siennickiego. Wkrótce stolica obwodu stanisławowskiego została przeniesiona do Mińska. Brak perspektyw rozwoju powoduje w 1866 likwidację powiatu stanisławowskiego, z którego powstał powiat radzymiński i nowomiński. W 1869 Stanisławów traci prawa miejskie i staje się tylko siedzibą władz gminnych. Po odzyskaniu niepodległości Stanisławów znalazł się w powiecie mińskim województwa warszawskiego. Reforma administracyjna wprowadzona w 1975 spowodowała likwidację powiatów, w tym właśnie czasie Stanisławów trafił pod władzę administracyjną województwa siedleckiego. Od 1 stycznia 1999 Stanisławów znalazł się ponownie w powiecie mińskim, tym razem województwa mazowieckiego.

Sąsiednie gminy

Dębe Wielkie, Dobre, Jakubów, Mińsk Mazowiecki, Poświętne, Strachówka, Zielonka

↑ ^a ^b Baza Demograficzna – Tablice predefiniowane – Wyniki badań bieżących; Stan i struktura ludności; Ludność według płci i miast. GUS. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).
↑ 19 maja 1870 wg kalendarza juliańskiego
↑ Postanowienie z 20 marca (1 kwietnia) 1870, ogłoszone 19 (31) maja 1870 (Dziennik Praw, rok 1870, tom 70, nr 241, str. 127)
↑ ^a ^b Portal Regionalny i Samorządowy REGIOset. regioset.pl. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).

[autonazwa2-1] Baza Demograficzna – Tablice predefiniowane – Wyniki badań bieżących; Stan i struktura ludności; Ludność według płci i miast. GUS. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).

[2] 19 maja 1870 wg kalendarza juliańskiego

[3] Postanowienie z 20 marca (1 kwietnia) 1870, ogłoszone 19 (31) maja 1870 (Dziennik Praw, rok 1870, tom 70, nr 241, str. 127)

[autonazwa1-4] Portal Regionalny i Samorządowy REGIOset. regioset.pl. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]

@@ Linia 34: / Linia 34: @@
 Siedziba gminy to [[Stanisławów (powiat miński)|Stanisławów]].
-Według danych z 30 czerwca 2004<ref>{{cytuj stronę|url=http://demografia.stat.gov.pl/BazaDemografia/|tytuł=Baza Demograficzna – Tablice predefiniowane – Wyniki badań bieżących; Stan i struktura ludności; Ludność według płci i miast|opublikowany=[[Główny Urząd Statystyczny|GUS]]|język=pl|data dostępu=2010-09-14}}</ref> gminę zamieszkiwało 6239 osób.
+Według danych z 30 czerwca 2004<ref name=autonazwa2>{{cytuj stronę|url=http://demografia.stat.gov.pl/BazaDemografia/|tytuł=Baza Demograficzna – Tablice predefiniowane – Wyniki badań bieżących; Stan i struktura ludności; Ludność według płci i miast|opublikowany=[[Główny Urząd Statystyczny|GUS]]|język=pl|data dostępu=2010-09-14}}</ref> gminę zamieszkiwało 6239 osób.
 Przez terytorium gminy przechodzą dwa ważne szlaki komunikacyjne - [[droga krajowa nr 50 (Polska)|droga krajowa nr 50]] i droga wojewódzka 637.
@@ Linia 41: / Linia 41: @@
 == Struktura powierzchni ==
-Według danych z roku 2002<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.regioset.pl/|tytuł=Portal Regionalny i Samorządowy REGIOset|opublikowany=regioset.pl|język=pl|data dostępu=2010-09-14}}</ref> gmina Stanisławów ma obszar 106,01 km², w tym:
+Według danych z roku 2002<ref name=autonazwa1>{{cytuj stronę|url=http://www.regioset.pl/|tytuł=Portal Regionalny i Samorządowy REGIOset|opublikowany=regioset.pl|język=pl|data dostępu=2010-09-14}}</ref> gmina Stanisławów ma obszar 106,01 km², w tym:
 * użytki rolne: 64%
 * użytki leśne: 28%
@@ Linia 48: / Linia 48: @@
 == Demografia ==
+Dane z 30 czerwca 2004<ref name=autonazwa2 />:
-Dane z 30 czerwca 2004<ref>{{cytuj stronę|url=http://demografia.stat.gov.pl/BazaDemografia/|tytuł=Baza Demograficzna – Tablice predefiniowane – Wyniki badań bieżących; Stan i struktura ludności; Ludność według płci i miast|opublikowany=[[Główny Urząd Statystyczny|GUS]]|język=pl|data dostępu=2010-09-14}}</ref>:
 {| class="wikitable"
 !Opis || colspan=2|Ogółem || colspan=2|Kobiety || colspan=2|Mężczyźni
@@ Linia 59: / Linia 59: @@
 |}
-Według danych z roku 2002<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.regioset.pl/|tytuł=Portal Regionalny i Samorządowy REGIOset|opublikowany=regioset.pl|język=pl|data dostępu=2010-09-14}}</ref> średni dochód na mieszkańca wynosił 1347,14 zł.
+Według danych z roku 2002<ref name=autonazwa1 /> średni dochód na mieszkańca wynosił 1347,14 zł.
 == Historia ==

Wsie	Borek Czarniński Choiny Ciopan Cisówka Czarna Goździówka Kolonie Stanisławów Legacz Lubomin Ładzyń Łęka Mały Stanisławów Ołdakowizna Papiernia Porąb Prądzewo-Kopaczewo Pustelnik Retków Rządza Sokóle Stanisławów Szymankowszczyzna Suchowizna Wólka Czarnińska Wólka-Konstancja Wólka Piecząca Wólka Wybraniecka Zalesie Zawiesiuchy
Osada leśna	Poręby Leśne
Integralne części wsi	Kaimowizna Katarzynów Kolonia Pustelnik Kubajówka Ładzyń Nowy Marcelin Ogrodziska Retkowizna Strychowizna Zofka

Miasta	Cegłów Dobre Halinów Kałuszyn Latowicz Mińsk Mazowiecki Mrozy Siennica Sulejówek
Gminy miejskie	Mińsk Mazowiecki Sulejówek
Gminy miejsko-wiejskie	Cegłów Dobre Halinów Kałuszyn Latowicz Mrozy Siennica
Gminy wiejskie	Dębe Wielkie Jakubów Mińsk Mazowiecki Stanisławów

Przynależność wojewódzka	gubernia warszawska (1867–1915) woj. warszawskie (II RP) (1919–1939) woj. warszawskie (1945–1975)
Miasta	Cegłów (do 1870) Dobre (do 1852) Kałuszyn Kamieńczyk (1915–19) Karczew (do 1870) Kołbiel (do 1870) Latowicz (do 1870 i 1915–19) Mińsk Mazowiecki (Nowomińsk) (Otwock (1916–24 →)) Siennica (do 1870) Stanisławów (do 1870 i 1915–19)
Gminy wiejskie (1867–1954 i 1973–1975)	Barcząca (1867–18??) Cegłów (1870–1954 i 1973–1975) Chrościce (1867–1954) Czarnogłów (← 1927–39) Dębe Małe (1867–70) Dębe Wielkie (1867–1954 i 1973–1975) Dobre (1973–1975) Duchnów (1867–70) Glinianka (1867–1954) Halinów (1973–1975) Iwowe (1867–1954) Jakubów (1867–1954 i 1973–1975) Jeruzal (1923–54) Kałuszyn (1867–70) Kałuszyn (1973–1975) (Karczew (1916–24→)) Kołbiel (1870–1954) Kuflew (1867–1954) Latowicz (1870–1915 i 1919–54) Latowicz (1973–1975) Ładzyń (1867–1939) Łaziska (1867–70) Łukowiec (1867–1923) Mienia (1867–70) Mińsk (Mazowiecki) (1867–1954 i 1973–1975) Mrozy (1973–1975) Otwock (1867–1916 →) Ruda (1867–70) Rudno (1867–70) Rudzienko (← 1916–54) Siennica (1867–1954 i 1973–1975) Stanisławów (1870–1915 i 1919–54) Stanisławów (1973–1975) Stara Wieś (1867–68) Wiązowna (1867–1916/1924→) Wielgolas (1867–70 i 1923–54)
Gromady (1954–1972)	Barcząca (1954–1961) Brzóze (1954–1961) Budy Janowskie (1954–1961) Cegłów (1954–1972) Chrośla (1954–1959) Cielechowizna (1954–1968) Czarnogłów (1954–1957) Dębe Małe (1954–1961) Dębe Wielkie (1954–1972) Dobre (1954–1972) Glinianka (1954–1957 →) Grodzisk (1954–1968) Groszki Nowe (← 1958–68) Grzebowilk (1954–1959) Iwowe (1954–1972) Jakubów (1954–1972) Jeruzal (1954–1972) Jędrzejów Nowy (1954–1959) Kałuszyn (1954–1972) Kąty (1954–1957 →) Kiczki (1954–1961) Kluki (1954–1959) Kołbiel (1954–1957 →) Kuflew (1954–1972) Latowicz (1954–1972) Lipiny (1954–1961) Ładzyń (1954–1972) Łaziska (1954–1959) Mińsk Mazowiecki (1961–72) Mrozy (1954–1972) Niedziałka Stara (1954–1961) Nowy Zglechów (1954–1961) Pogorzel (1954–1961) Posiadały (1954–1957) Pustelnik (1954–1972) Rudno (1954–58) Rudzienko k/Dobrego (1954–1972) Rudzienko k/Kołbieli (1954–1972) Rynia (1954–1959) Rządza (1954–1959) Siennica (1954–1972) Sołki (1954–1968) Stanisławów (1954–1972) Starogród (1954–1959) Stojadła (1954–1972) Sufczyn (1954–1957 →) Wielgolas (1954–1972) Wiśniew (1954–1972) Wola Rafałowska (1954–1961) Zamienie (1954–1961) Żaków (1954–1959)