Cyryl Biełozierski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m HotCat: Szybkie dodanie kategorii "Zakonnicy Monasteru Simonowskiego"
EmausBot (dyskusja | edycje)
m r2.6.4) (robot dodaje: sr:Кирил Бјелозерски
Linia 42: Linia 42:
[[fr:Cyrille Belozersky]]
[[fr:Cyrille Belozersky]]
[[ru:Кирилл Белозерский]]
[[ru:Кирилл Белозерский]]
[[sr:Кирил Бјелозерски]]

Wersja z 06:21, 29 gru 2010

{{{rodzaj}}}
{{{imię}}}
{{{tytuły}}}
[[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|alt=Ilustracja|{{{podpis grafiki}}}]]
{{{podpis grafiki}}}
Data i miejsce urodzenia

{{{data urodzenia}}}
{{{miejsce urodzenia}}}

Data i miejsce śmierci

{{{data śmierci}}}
{{{miejsce śmierci}}}

Czczony przez

{{{kościół}}}

Beatyfikacja

{{{data beatyfikacji}}}
{{{miejsce beatyfikacji}}}
przez {{{beatyfikujący}}}

Kanonizacja

{{{data kanonizacji}}}
{{{miejsce kanonizacji}}}
przez {{{kanonizujący}}}

Wspomnienie

{{{wspomnienie}}}

Atrybuty

{{{atrybuty}}}

Patron

{{{patron}}}

Szczególne miejsca kultu

{{{miejsce kultu}}}

[[Plik:{{{faksymile}}}|130x100px|alt=Faksymile|{{{opis faksymile}}}]]
{{{opis faksymile}}}

Cyryl Biełozierski, imię świeckie: Kuźma (1337-1427) - święty mnich Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Jeden z uczniów św. Sergiusza z Radoneża, twórca monasteru Cyrylo-Biełozierskiego.

Biografia

Pochodził z Moskwy. W młodości pracował jako kasjer w domu bojara Tymoteusza Wieliaminowa, który pomimo sygnalizowanego mu powołania zakonnego Kuźmy nie chciał zwolnić go z pracy. Ostatecznie przyszły święty miał złożyć śluby monastyczne przed uczniem Sergiusza z Radoneża Stefanem Mechryskim i wstąpić do moskiewskiego Monasteru Simonowskiej pod imieniem Cyryl. Po wstąpieniu do klasztoru zaczął stosować radykalne praktyki ascetyczne, w tym całonocne modlitwy i posty. Równocześnie pracował w piekarni i kuchni klasztornej. Jego dążenie do ascezy wywoływało niezadowolenie przełożonych, którzy polecali mu ograniczanie praktyk mających negatywny wpływ na jego zdrowie (np. nakazując mu spożywać posiłki ze wszystkimi mnichami, a nie, jak chciał Cyryl, raz na trzy dni). Po spotkaniach z Sergiuszem z Radoneża na krótki czas został również jurodiwym.

W 1388 mianowany archimandrytą, cieszył się już znaczną popularnością wśród wiernych z Moskwy i okolic. Zrezygnował z funkcji przełożonego monasteru i opuścił go - podobno po objawieniu Matki Bożej - by podjąć życie pustelnicze nad Jeziorem Białym. Początkowo żył razem z innym mnichem, św. Terapontem, który jednak zrezygnował z praktykowania anachoretyzmu i założył monaster. W swojej pustelni Cyryl był kilkakrotnie napadany przez okoliczną ludność, która najpewniej obawiała się, że asceta pragnie założyć monaster, któremu następnie zostanie przyznana ziemia należąca do miejscowego chłopstwa. Ostatecznie klasztor męski powstał na początku XV wieku. Jego funkcjonowanie było oparte na regułach spisanych przez św. Sergiusza, jednak Cyryl w stopniu o wiele bardziej skrupulatnym i surowym przestrzegał wskazanych reguł, jeszcze bardziej niż jego ojciec duchowy akcentował konieczność całkowitego wyrzeczenia się własności prywatnej. Zakaz posiadania dóbr materialnych przez monaster został zresztą naruszony niemal natychmiast po śmierci Cyryla.

W odróżnieniu od św. Sergiusza, Cyryl Biełozierski nie angażował się w politykę. Znane są jedynie jego listy do książąt moskiewskich i suzdalskich, w których prosi ich o większe zaangażowanie w pomoc najuboższym poddanym.

Bibliografia