Wszechstronny konkurs konia wierzchowego: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
→Dzień 2: zmiana przepisów |
m r2.7.1) (robot dodaje: ca:Concurs complet |
||
Linia 21: | Linia 21: | ||
{{link FA|fr}} |
{{link FA|fr}} |
||
[[ca:Concurs complet]] |
|||
[[cs:Soutěž všestranné způsobilosti]] |
[[cs:Soutěž všestranné způsobilosti]] |
||
[[de:Vielseitigkeitsreiten]] |
[[de:Vielseitigkeitsreiten]] |
Wersja z 16:42, 12 lut 2011
WKKW (Wszechstronny Konkurs Konia Wierzchowego) – jeden z najbardziej widowiskowych sportów konnych należący do dyscyplin olimpijskich. Jest wszechstronnym sprawdzianem konia i jeźdźca. Odbywa się w czasie trzech dni, podczas których przebiegają trzy próby.
Historia
Współzawodnictwo podobne do dzisiejszego WKKW wywodzi się z tradycji wojskowej i znane było już przed 1902, kiedy to w Paryżu rozegrano pierwszy taki konkurs[1]. Składał się z kilku etapów: ujeżdżenia, steeplechase, biegu z przeszkodami, terenowego biegu płaskiego i konkursu skoków. Celem tych zawodów było zademonstrowanie zarówno zdolności, wytrzymałość i szybkość koni, jak również ich elegancji, a także zgrania konia z jeźdźcem. Po raz pierwszy zawody zostały rozegrane jako konkurencja olimpijska w 1912 w Sztokholmie i do 1924 mogli w nich brać udział tylko oficerowie w czynnej służbie. Zawodnicy cywile zostali dopuszczeni w roku 1956. Kobiety zaczęły startować w konkursie w 1964 i mogą w nim rywalizować na równi z mężczyznami.
Dzień 1
Próba ujeżdżenia, która rozgrywana jest zgodnie z zasadami konkursu obowiązującego w danej klasie. Polega na wykonaniu odpowiednich figur na ograniczonym terenie o wymiarach 20 x 60 m. Jeden do trzech sędziów ocenia precyzję i elegancję wykonania figury (w skali od 0-10), posłuszeństwo konia, jego sposób poruszania się w stępie, kłusie i galopie, a także dosiad jeźdźca.
Próba terenowa, składa się z biegu terenowego z przeszkodami tzw. krosu. Długość trasy i liczba przeszkód oraz tempo pokonywania trasy uzależnione są od klasy konkursu. Próba ta ma na celu sprawdzenie szybkości, wytrzymałości i możliwości skokowych konia. Wynik uzyskany w tej próbie wskazuje na wiedzę zawodnika na temat możliwości swojego konia. Zawodnicy pokonują przeszkody terenowe pojedyncze, złożone z kilku członów lub przeszkody z alternatywami. Te ostatnie mają przynajmniej dwie możliwości ich pokonania: pierwszą trudniejszą ale wymagającą mniej czasu na pokonanie oraz drugą łatwiejszą, ale zabierającą więcej czasu. Sędziowie oceniają błędy, na każdej przeszkodzie, w następujący sposób: pierwsza odmowa skoku 20 punktów karnych, druga 40, trzecia odmowa na tej samej przeszkodzie oraz trzecia na trasie krosu powoduje eliminację. Każdy upadek zarówno jeźdźca jak i konia, związany z pokonywaniem przeszkody powoduje eliminację. Przekroczenie normy czasu za każdą rozpoczętą sekundę nakłada na zawodnika 0,4 punktu karnego.
Linki zewnętrzne
- ↑ Wszechstronny Konkurs Konia Wierzchowego. [dostęp 22.06.2008]. (pol.).