Kulik mniejszy: Różnice pomiędzy wersjami

Kulik mniejszy
	{{{nazwa łacińska}}}
	(Linnaeus, 1758)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Nadrząd	neognatyczne
Rząd	siewkowe
Rodzina	bekasowate
Podrodzina	kuliki
Rodzaj	Numenius
Gatunek	kulik mniejszy
Podgatunki
	N. phaeopus phaeopus; N. phaeopus alboaxillaris; N. phaeopus variegatus; N. phaeopus hudsonicus;
	N. phaeopus phaeopus; N. phaeopus alboaxillaris; N. phaeopus variegatus; N. phaeopus hudsonicus;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

[wersja przejrzana]

Usunięta treść Dodana treść

Jednokolumnowy

Wersja z 03:21, 18 mar 2011

Szablon:Cechy taksonu Kulik mniejszy (Numenius phaeopus) – gatunek średniego ptaka brodzącego z rodziny bekasowatych (Scolopacidae).

kulik mniejszy (Numenius phaeopus phaeopus) – Islandia, Wyspy Owcze, północna Szkocja poprzez Półwysep Skandynawski po południowo-zachodni Tajmyr. Zimuje od Półwyspu Iberyjskiego, poprzez Afrykę po Bliski Wschód, zachodnie Indie, Cejlon, Wyspy Andamańskie i Nikobary. W Polsce regularnie i dość licznie spotykany podczas przelotów (marzec-maj i lipiec-październik) na wybrzeżu. W głębi lądu rzadki.
Numenius phaeopus alboaxillaris – północne wybrzeża Morza Kaspijskiego. Zimuje na wybrzeżach i wyspach zachodniej części Oceanu Indyjskiego.
kulik brązowogrzbiety (Numenius phaeopus variegatus) – północno-wschodnia Syberia po dorzecza Kołyki i Anadyru. Zimuje w pasie od wschodnich Indii po Tajwan, Filipiny, Indonezję i Australazję.
kulik kanadyjski (Numenius phaeopus hudsonicus) – od Alaski po zachodnie wybrzeża Zatoki Hudsona. Zimuje w południowej części Ameryki Północnej i w Ameryce Południowej.

Cechy gatunku: Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. Ciało szarobrązowe, na wierzchu, szyi i piersi podłużne ciemne plamy. Wierzch głowy czarnobrązowy z jasną pręgą pośrodku i obramowany jasnymi brwiami. Kuper biały, a ogon jasny z poprzecznym prążkowaniem. Spód jasny, a sam brzuch biały. Dziób długi, wygięty ku dołowi. Nogi oraz dziób czarne. N. p. alboaxillaris ma jaśniejsze i niemal pozbawione prążkowania spodnie strony skrzydeł. N. p. variegatuss i N. p. hudsonicus mają brązowe spodnie strony skrzydeł. Ponadto N. p. hudsonicus ma bardziej cielisty ton upierzenia, a kuper brązowy.
Wymiary średnie: dł. ciała ok. 40-48 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 70-90 cm
waga ok. 230-600 g
Biotop: torfowiska i bagna w strefie tundry i lasotundry. Podczas przelotów zatrzymuje się zazwyczaj na łąkach. Zimuje zazwyczaj na morskich wybrzeżach.
Gniazdo: Na ziemi, z reguły w otwartym terenie.
Jaja: W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w maju-czerwcu 4 jaja.
Wysiadywanie: Jaja wysiadywane są od zniesienia pierwszego jaja przez okres 22-28 dni przez obydwoje rodziców, jednak częściej na jajach siedzi samica. Pisklętami zajmują się oboje rodzice.
Pożywienie: Bezkręgowce uzupełnione owocami.
Ochrona: Gatunek chroniony.

@@ Linia 55: / Linia 55: @@
 [[be:Кулон сярэдні]]
+[[be-x-old:Кулён сярэдні]]
 [[br:Kefeleg-Mae]]
 [[bg:Малък свирец]]