Państwa centralne: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne techniczne |
m r2.6.4) (robot dodaje: ml:കേന്ദ്രീയശക്തികൾ |
||
Linia 54: | Linia 54: | ||
[[lt:Centrinių valstybių sąjunga]] |
[[lt:Centrinių valstybių sąjunga]] |
||
[[hu:Központi hatalmak]] |
[[hu:Központi hatalmak]] |
||
[[ml:കേന്ദ്രീയശക്തികൾ]] |
|||
[[ms:Kuasa Tengah]] |
[[ms:Kuasa Tengah]] |
||
[[nl:Centrale mogendheden]] |
[[nl:Centrale mogendheden]] |
Wersja z 05:02, 25 mar 2011
Państwa centralne − istniejący w okresie I wojny światowej sojusz Cesarstwa Niemieckiego, Monarchii Austro-Węgierskiej, Carstwa Bułgarii i imperium osmańskiego. Przeciwnikiem państw centralnych była Ententa.
Nazwa sojuszu pochodzi od centralnego położenia w Europie Niemiec i Austro-Węgier, które były otoczone ze wszystkich stron państwami Ententy. Początkowo to Niemcy i Austro-Węgry dźwigały ciężar wojny.
Przedwojenny sojusz Niemiec i Austro-Węgier, a także Włoch, które go opuściły, nazywał się Trójprzymierzem. Niemcy podpisały układ z Austro-Węgrami w 1879 roku, natomiast układ z Włochami w 1882. Turcja weszła w sojusz z Niemcami 2 sierpnia 1914 roku, zaś Bułgaria 14 października 1915 roku.
Państwa centralne przegrały ostatecznie wojnę, mimo pokonania Rosji i Rumunii. W 1918 roku kolejno zawieszenie broni podpisywały:
- 29 września − Carstwo Bułgarii
- 30 października − imperium osmańskie
- 4 listopada − Austro-Węgry
- 11 listopada − Cesarstwo Niemieckie
Ponieważ Austro-Węgry rozpadły się, osobny traktat podpisano również z Węgrami, uznając je za jedno z państw centralnych.
Traktaty pokojowe z państwami centralnymi:
- 28 czerwca 1919 − z Niemcami w Wersalu (traktat wersalski)
- 10 września 1919 − z Austrią w Saint-Germain-en-Laye (traktat w Saint-Germain)
- 27 listopada 1919 − z Bułgarią w Neuilly-sur-Seine (traktat w Neuilly)
- 4 czerwca 1920 − z Węgrami w pałacu Trianon w Wersalu (traktat w Trianon)
- 10 sierpnia 1920 − z Turcją w Sèvres (traktat w Sèvres)