Moduł Younga: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
wzor |
wzor |
||
Linia 82: | Linia 82: | ||
'''Moduł Younga''' ('''''E''''') – inaczej '''moduł odkształcalności liniowej''' albo '''współczynnik sprężystości wzdłużnej''' (w [[układ SI|układzie jednostek SI]]) – jest on stosunkiem zmiany naprężenia Δσ do odpowiadającej zmiany wydłużenia względnego Δε, w zakresie małych odkształceń materiału. |
'''Moduł Younga''' ('''''E''''') – inaczej '''moduł odkształcalności liniowej''' albo '''współczynnik sprężystości wzdłużnej''' (w [[układ SI|układzie jednostek SI]]) – jest on stosunkiem zmiany naprężenia Δσ do odpowiadającej zmiany wydłużenia względnego Δε, w zakresie małych odkształceń materiału. |
||
:: <math>E = \frac{\ |
:: <math>E = \frac{\sigma}{\varepsilon}</math> |
||
Jednostką modułu Younga jest [[paskal]], czyli N/m<sup>2</sup>. |
Jednostką modułu Younga jest [[paskal]], czyli N/m<sup>2</sup>. |
Wersja z 01:17, 20 kwi 2011
Materiał | Moduł Younga (E) GPa |
---|---|
Guma | 0,01–0,10 |
Polietylen (LDPE) | 0,2 |
Polipropylen (PP) | 1,5–2,0 |
Osłonka wirusa | 1–3 |
Poli(tereftalan etylenu) (PET) | 2,0–2,5 |
Polistyren (PS) | 3,0–3,5 |
Nylon | 2–4 |
Drewno dębowe (wzdłuż włókien) |
11 |
Beton (ściskany) |
>27 |
Magnez (Mg) | 45 |
Stop glinu (aluminium) (Al) | 69 |
Szkło (SiO2, Na2CO3, CaCO3) |
72 |
Mosiądz (Cu, Zn) i Brąz (Cu, Sn) |
103–124 |
Tytan (Ti) | 105–120 |
Kompozyt z włókna węglowego |
150 |
Żelazo kute i stal | 190–210 |
Wolfram (W) | 400–410 |
Węglik krzemu (SiC) | 450 |
Węglik tytanu (TiC) | 450–650 |
Miedź | 100–115 |
Cynk | 84 |
Ołów | 16 |
Cyna | 47 |
Nanorurka | >1 000[1] |
Diament (C) | 1 050–1 200 |
Moduł Younga (E) – inaczej moduł odkształcalności liniowej albo współczynnik sprężystości wzdłużnej (w układzie jednostek SI) – jest on stosunkiem zmiany naprężenia Δσ do odpowiadającej zmiany wydłużenia względnego Δε, w zakresie małych odkształceń materiału.
Jednostką modułu Younga jest paskal, czyli N/m2.
Moduł Younga jest hipotetycznym naprężeniem, które wystąpiłoby przy dwukrotnym wydłużeniu próbki materiału, przy założeniu, że jej przekrój nie ulegnie zmianie (założenie to spełnione jest dla hipotetycznego materiału o współczynniku Poissona ).
Wielkość została nazwana na cześć angielskiego fizyka i lekarza Thomasa Younga.
W przypadku materiału izotropowego moduł Younga powiązany jest z innymi stałymi materiałowymi:
gdzie:
- – moduł Kirchhoffa,
- – współczynnik Poissona,
- – moduł Helmholtza,
- i – stałe Lamégo.