Bitwa pod Kurowem (1831): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
pewne rozszerzenie tła |
mNie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Bitwa pod [[Kurów|Kurowem]]''' odbyła się [[3 marca]] [[1831]] roku w czasie [[powstanie listopadowe|powstania listopadowego]]. |
|||
Rozegrała się między wojskami [[Polska|polskimi]] a [[Rosja|rosyjskimi]]. Wygrali ją Polacy pod dowództwem [[Józef Dwernicki|generała Józefa Dwernickiego]]. |
Rozegrała się między wojskami [[Polska|polskimi]] a [[Rosja|rosyjskimi]]. Wygrali ją Polacy pod dowództwem [[Józef Dwernicki|generała Józefa Dwernickiego]]. |
||
| Linia 13: | Linia 13: | ||
==Konsekwencje== |
==Konsekwencje== |
||
Bitwa niewiele zmieniła w położeniu powstania. Siły rosyjskie operujące na Lubelszczyźnie nie zostały rozbite i wycofywały się, unikając stoczenia walnej bitwy. Nadal stanowiły zagrożenie dla szlaków komunikacyjnych z [[Zamość|twierdzą zamojską]], pośrednio zagrażały kuźni powstania-Sandomierszczyźnie i zagrażały okrążeniem [[Warszawa|Warszawy]] od zachodu. Dwernicki kontunuował marsz w kierunku [[Lublin]]a, a potem [[Zamość|Zamościa]]. Tego samego dnia napotkał siły rosyjskie pod [[Markuszów|Markuszowem]]. |
Bitwa niewiele zmieniła w położeniu powstania. Siły rosyjskie operujące na Lubelszczyźnie nie zostały rozbite i wycofywały się, unikając stoczenia walnej bitwy. Nadal stanowiły zagrożenie dla szlaków komunikacyjnych z [[Zamość|twierdzą zamojską]], pośrednio zagrażały kuźni powstania - Sandomierszczyźnie i zagrażały okrążeniem [[Warszawa|Warszawy]] od zachodu. Dwernicki kontunuował marsz w kierunku [[Lublin]]a, a potem [[Zamość|Zamościa]]. Tego samego dnia napotkał siły rosyjskie pod [[Markuszów|Markuszowem]]. |
||
Na froncie głównym nadal ponował zastój. Bitwa miała pewne znaczenie moralne, pokazywała, że z Rosjanami mozna walczyć i zwyciężać(była to pierwsza bitwa po bitwie grochowskiej), aczkolwiek było to zwycięstwo zbyt małe, by rozbudzić pogrążoną w apatii generalicję. |
Na froncie głównym nadal ponował zastój. Bitwa miała pewne znaczenie moralne, pokazywała, że z Rosjanami mozna walczyć i zwyciężać(była to pierwsza bitwa po bitwie grochowskiej), aczkolwiek było to zwycięstwo zbyt małe, by rozbudzić pogrążoną w apatii generalicję. |
||
Wersja z 11:36, 5 mar 2006
Bitwa pod Kurowem odbyła się 3 marca 1831 roku w czasie powstania listopadowego.
Rozegrała się między wojskami polskimi a rosyjskimi. Wygrali ją Polacy pod dowództwem generała Józefa Dwernickiego.
Tło historyczne
W tym czasie na głównym froncie powstania panował zastój. Polacy po bitwie grochowskiej nie mieli pomysłu na prowadzenie operacji wojennych, a Rosjanie nie mieli możliwości szturmu na Warszawę.
Generał Dwernicki realizując plan dostania się na Podole, w celu wzniecenia tam powstania, przekroczył Wisłę, zajął Puławy i kierował się na wschód, generalnie wzdłuż szosy lubelskiej.
Przebieg bitwy
O samej bitwie niewiele wiadomo. Jest ona rzadko wzmiankowana, z czego można wznioskować, że miała ona niewielkie znaczenie strategiczne. Dwernicki pokonał straż przednią korpusu barona Kreutza.
Konsekwencje
Bitwa niewiele zmieniła w położeniu powstania. Siły rosyjskie operujące na Lubelszczyźnie nie zostały rozbite i wycofywały się, unikając stoczenia walnej bitwy. Nadal stanowiły zagrożenie dla szlaków komunikacyjnych z twierdzą zamojską, pośrednio zagrażały kuźni powstania - Sandomierszczyźnie i zagrażały okrążeniem Warszawy od zachodu. Dwernicki kontunuował marsz w kierunku Lublina, a potem Zamościa. Tego samego dnia napotkał siły rosyjskie pod Markuszowem.
Na froncie głównym nadal ponował zastój. Bitwa miała pewne znaczenie moralne, pokazywała, że z Rosjanami mozna walczyć i zwyciężać(była to pierwsza bitwa po bitwie grochowskiej), aczkolwiek było to zwycięstwo zbyt małe, by rozbudzić pogrążoną w apatii generalicję.