Falanga Libańska: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Luckas-bot (dyskusja | edycje) m r2.7.1) (robot dodaje: tr:Kataeb Partisi |
m drobne merytoryczne |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Libańska Partia Socjalno-Demokratyczna''' lub '''Kataeb''', czyli '''Falangi Libańskie''' ([[język arabski|arab.]] ''Al-Kata’ib al-Lubnanijja'') – konserwatywna libańska partia polityczna, oficjalnie świecka, ale popierana głównie przez [[maronici|maronitów]]. |
'''Libańska Partia Socjalno-Demokratyczna''' lub '''Kataeb''', czyli '''Falangi Libańskie''' ([[język arabski|arab.]] ''Al-Kata’ib al-Lubnanijja'') – konserwatywna libańska partia polityczna, oficjalnie świecka, ale popierana głównie przez [[maronici|maronitów]]. Kataeb należy do [[Międzynarodówka Centrowych Demokratów|''Międzynarodówki Chadeckiej'']].<ref>[http://idc-cdi.com/parties.html] {{lang|en|es}} [dostęp 24-06-2011]</ref> Przewodniczącym partii jest były prezydent Libanu, [[Amin Dżemajel]]. |
||
== Początki działalności == |
== Początki działalności == |
||
Linia 5: | Linia 5: | ||
== Konflikt z Palestyńczykami == |
== Konflikt z Palestyńczykami == |
||
Wobec zagrożenia ze strony zbrojnych organizacji palestyńskich Falangi Libańskie zaczęły zwiększać liczebność swej milicji. Nawiązano również współpracę z Izraelem. W marcu 1970 r. w chrześcijańskim miasteczku |
Wobec zagrożenia ze strony zbrojnych organizacji palestyńskich Falangi Libańskie zaczęły zwiększać liczebność swej milicji. Nawiązano również współpracę z Izraelem. W marcu 1970 r. w chrześcijańskim miasteczku [[Al-Kahala]] doszło do pierwszej poważniejszej wymiany ognia między członkami Falang a Palestyńczykami. W kwietniu 1975 roku krwawe starcia falangistów z palestyńskimi bojówkami w Bejrucie rozszerzyły się na cały kraj, co doprowadziło do wybuchu [[libańska wojna domowa|wojny domowej w Libanie]]. |
||
== Wojna domowa == |
== Wojna domowa == |
||
W 1976 roku nastąpiła konsolidacja ugrupowań chrześcijańskich we [[Front Libański|Froncie Libańskim]]. Milicje falangistowskie weszły w skład [[Siły Libańskie|Sił Libańskich]]. |
W 1976 roku nastąpiła konsolidacja ugrupowań chrześcijańskich we [[Front Libański|Froncie Libańskim]]. Milicje falangistowskie weszły w skład [[Siły Libańskie|Sił Libańskich]]. Z powodu konfliktów pomiędzy przywódcami frakcji chrześcijańskich Falangi toczyły krwawe walki z [[Brygada Marada|Brygadą Marada]] oraz podporządkowały sobie siłą milicję [[Tygrysy (Liban)|„Tygrysów”]]. 14 września 1982 r. w wyniku zamachu w głównej kwaterze Falang, zginął dowodzący milicją falangistowską [[Beszir Dżemajel|Baszir Dżemajel]], będący jednocześnie prezydentem-elektem Libanu. Mszcząc się za śmierć dowódcy, członkowie Falang uczestniczyli w [[Masakra w Sabrze i Szatili|masakrze w Sabrze i Szatili]]. Po śmierci Pierre'a Dżemajela w 1984 r. znaczenie Kataeb zaczęło maleć. W 1991 r. pod wpływem syryjskich nacisków milicje falangistowskie zostały rozwiązane. |
||
== Teraźniejszość == |
== Teraźniejszość == |
||
W latach 90. nastąpił kryzys we władzach partii oraz utrata zaufania wśród społeczności chrześcijańskiej. Członkowie partii weszli w skład [[Zgromadzenie Kurnet Szehwan|Zgromadzenia Kurnet Szehwan]], utworzonego w 2001 roku. Kataeb należy obecnie do [[Sojusz 14 Marca|Sojuszu 14 Marca]] i odzyskuje część dawnych wpływów. Po [[Wybory parlamentarne w Libanie w 2009 roku|wyborach w 2009 roku]] partia posiada 5 deputowanych w [[Zgromadzenie Narodowe (Liban)|Zgromadzeniu Narodowym]], są to: [[Samy Dżemajel]], [[Nadim Dżemajel]], Elie Marouni, Fady |
W latach 90. nastąpił kryzys we władzach partii oraz utrata zaufania wśród społeczności chrześcijańskiej. Członkowie partii weszli w skład [[Zgromadzenie Kurnet Szehwan|Zgromadzenia Kurnet Szehwan]], utworzonego w 2001 roku. Kataeb należy obecnie do [[Sojusz 14 Marca|Sojuszu 14 Marca]] i odzyskuje część dawnych wpływów. Po [[Wybory parlamentarne w Libanie w 2009 roku|wyborach w 2009 roku]] partia posiada 5 deputowanych w [[Zgromadzenie Narodowe (Liban)|Zgromadzeniu Narodowym]], są to: [[Samy Dżemajel]], [[Nadim Dżemajel]], [[Elie Marouni]], Fady al-Haber i Samir Saade. |
||
== Zobacz też == |
== Zobacz też == |
||
* [[Dżemajel]] |
* [[Dżemajel]] |
||
* [[William Hawi]] |
* [[William Hawi]] |
||
* [[Karim Pakraduni]] |
|||
* [[Cedrowa rewolucja]] |
* [[Cedrowa rewolucja]] |
||
{{Przypisy}} |
|||
== Linki zewnętrzne == |
== Linki zewnętrzne == |
Wersja z 16:47, 24 cze 2011
Libańska Partia Socjalno-Demokratyczna lub Kataeb, czyli Falangi Libańskie (arab. Al-Kata’ib al-Lubnanijja) – konserwatywna libańska partia polityczna, oficjalnie świecka, ale popierana głównie przez maronitów. Kataeb należy do Międzynarodówki Chadeckiej.[1] Przewodniczącym partii jest były prezydent Libanu, Amin Dżemajel.
Początki działalności
Partia założona w 1936 roku przez Pierre'a Dżemajela była pierwotnie chrześcijańską prawicową organizacją sportowo–paramilitarną. Twórcy Falang inspirowali się działalnością młodzieżowych struktur faszystowskich z Włoch i Hiszpanii. Organizacja zrzeszała głownie maronitów, a jej hasłem naczelnym było „Bóg, Naród, Rodzina”. Sprzeciwiała się wpływom francuskim i panarabskim, stąd też sięgnęła po ideologię fenicjanizmu, podkreślającego odmienne – fenickie korzenie kulturowe i etniczne Libańczyków. Władze kolonialne zdelegalizowały Falangi w latach 1937-1943. W 1952 r. organizacja ostatecznie przekształciła się w partię polityczną.
Konflikt z Palestyńczykami
Wobec zagrożenia ze strony zbrojnych organizacji palestyńskich Falangi Libańskie zaczęły zwiększać liczebność swej milicji. Nawiązano również współpracę z Izraelem. W marcu 1970 r. w chrześcijańskim miasteczku Al-Kahala doszło do pierwszej poważniejszej wymiany ognia między członkami Falang a Palestyńczykami. W kwietniu 1975 roku krwawe starcia falangistów z palestyńskimi bojówkami w Bejrucie rozszerzyły się na cały kraj, co doprowadziło do wybuchu wojny domowej w Libanie.
Wojna domowa
W 1976 roku nastąpiła konsolidacja ugrupowań chrześcijańskich we Froncie Libańskim. Milicje falangistowskie weszły w skład Sił Libańskich. Z powodu konfliktów pomiędzy przywódcami frakcji chrześcijańskich Falangi toczyły krwawe walki z Brygadą Marada oraz podporządkowały sobie siłą milicję „Tygrysów”. 14 września 1982 r. w wyniku zamachu w głównej kwaterze Falang, zginął dowodzący milicją falangistowską Baszir Dżemajel, będący jednocześnie prezydentem-elektem Libanu. Mszcząc się za śmierć dowódcy, członkowie Falang uczestniczyli w masakrze w Sabrze i Szatili. Po śmierci Pierre'a Dżemajela w 1984 r. znaczenie Kataeb zaczęło maleć. W 1991 r. pod wpływem syryjskich nacisków milicje falangistowskie zostały rozwiązane.
Teraźniejszość
W latach 90. nastąpił kryzys we władzach partii oraz utrata zaufania wśród społeczności chrześcijańskiej. Członkowie partii weszli w skład Zgromadzenia Kurnet Szehwan, utworzonego w 2001 roku. Kataeb należy obecnie do Sojuszu 14 Marca i odzyskuje część dawnych wpływów. Po wyborach w 2009 roku partia posiada 5 deputowanych w Zgromadzeniu Narodowym, są to: Samy Dżemajel, Nadim Dżemajel, Elie Marouni, Fady al-Haber i Samir Saade.