Falanga Libańska: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Luckas-bot (dyskusja | edycje)
m r2.7.1) (robot dodaje: tr:Kataeb Partisi
m drobne merytoryczne
Linia 1: Linia 1:
'''Libańska Partia Socjalno-Demokratyczna''' lub '''Kataeb''', czyli '''Falangi Libańskie''' ([[język arabski|arab.]] ''Al-Kata’ib al-Lubnanijja'') – konserwatywna libańska partia polityczna, oficjalnie świecka, ale popierana głównie przez [[maronici|maronitów]].
'''Libańska Partia Socjalno-Demokratyczna''' lub '''Kataeb''', czyli '''Falangi Libańskie''' ([[język arabski|arab.]] ''Al-Kata’ib al-Lubnanijja'') – konserwatywna libańska partia polityczna, oficjalnie świecka, ale popierana głównie przez [[maronici|maronitów]]. Kataeb należy do [[Międzynarodówka Centrowych Demokratów|''Międzynarodówki Chadeckiej'']].<ref>[http://idc-cdi.com/parties.html] {{lang|en|es}} [dostęp 24-06-2011]</ref> Przewodniczącym partii jest były prezydent Libanu, [[Amin Dżemajel]].


== Początki działalności ==
== Początki działalności ==
Linia 5: Linia 5:


== Konflikt z Palestyńczykami ==
== Konflikt z Palestyńczykami ==
Wobec zagrożenia ze strony zbrojnych organizacji palestyńskich Falangi Libańskie zaczęły zwiększać liczebność swej milicji. Nawiązano również współpracę z Izraelem. W marcu 1970 r. w chrześcijańskim miasteczku Kahhaleh doszło do pierwszej poważniejszej wymiany ognia między członkami Falang a Palestyńczykami. W kwietniu 1975 roku krwawe starcia falangistów z palestyńskimi bojówkami w Bejrucie rozszerzyły się na cały kraj, co doprowadziło do wybuchu [[libańska wojna domowa|wojny domowej w Libanie]].
Wobec zagrożenia ze strony zbrojnych organizacji palestyńskich Falangi Libańskie zaczęły zwiększać liczebność swej milicji. Nawiązano również współpracę z Izraelem. W marcu 1970 r. w chrześcijańskim miasteczku [[Al-Kahala]] doszło do pierwszej poważniejszej wymiany ognia między członkami Falang a Palestyńczykami. W kwietniu 1975 roku krwawe starcia falangistów z palestyńskimi bojówkami w Bejrucie rozszerzyły się na cały kraj, co doprowadziło do wybuchu [[libańska wojna domowa|wojny domowej w Libanie]].


== Wojna domowa ==
== Wojna domowa ==
W 1976 roku nastąpiła konsolidacja ugrupowań chrześcijańskich we [[Front Libański|Froncie Libańskim]]. Milicje falangistowskie weszły w skład [[Siły Libańskie|Sił Libańskich]]. W wyniku wewnętrznych konfliktów Falangi podporządkowały sobie siłą [[Brygada Marada|Brygadę Marada]] oraz milicję [[Tygrysy (Liban)|„Tygrysów”]]. 14 września 1982 r. w wyniku zamachu w głównej kwaterze Falang, zginął dowodzący milicją falangistowską [[Beszir Dżemajel|Baszir Dżemajel]], będący jednocześnie prezydentem-elektem Libanu. Mszcząc się za śmierć dowódcy, członkowie Falang uczestniczyli w [[Masakra w Sabrze i Szatili|masakrze w Sabrze i Szatili]]. Po śmierci Pierre'a Dżemajela w 1984 r. znaczenie Kataeb zaczęło maleć. W 1991 r. pod wpływem syryjskich nacisków milicje falangistowskie zostały rozwiązane.
W 1976 roku nastąpiła konsolidacja ugrupowań chrześcijańskich we [[Front Libański|Froncie Libańskim]]. Milicje falangistowskie weszły w skład [[Siły Libańskie|Sił Libańskich]]. Z powodu konfliktów pomiędzy przywódcami frakcji chrześcijańskich Falangi toczyły krwawe walki z [[Brygada Marada|Brygadą Marada]] oraz podporządkowały sobie siłą milicję [[Tygrysy (Liban)|„Tygrysów”]]. 14 września 1982 r. w wyniku zamachu w głównej kwaterze Falang, zginął dowodzący milicją falangistowską [[Beszir Dżemajel|Baszir Dżemajel]], będący jednocześnie prezydentem-elektem Libanu. Mszcząc się za śmierć dowódcy, członkowie Falang uczestniczyli w [[Masakra w Sabrze i Szatili|masakrze w Sabrze i Szatili]]. Po śmierci Pierre'a Dżemajela w 1984 r. znaczenie Kataeb zaczęło maleć. W 1991 r. pod wpływem syryjskich nacisków milicje falangistowskie zostały rozwiązane.


== Teraźniejszość ==
== Teraźniejszość ==
W latach 90. nastąpił kryzys we władzach partii oraz utrata zaufania wśród społeczności chrześcijańskiej. Członkowie partii weszli w skład [[Zgromadzenie Kurnet Szehwan|Zgromadzenia Kurnet Szehwan]], utworzonego w 2001 roku. Kataeb należy obecnie do [[Sojusz 14 Marca|Sojuszu 14 Marca]] i odzyskuje część dawnych wpływów. Po [[Wybory parlamentarne w Libanie w 2009 roku|wyborach w 2009 roku]] partia posiada 5 deputowanych w [[Zgromadzenie Narodowe (Liban)|Zgromadzeniu Narodowym]], są to: [[Samy Dżemajel]], [[Nadim Dżemajel]], Elie Marouni, Fady el-Haber i Samir Saade.
W latach 90. nastąpił kryzys we władzach partii oraz utrata zaufania wśród społeczności chrześcijańskiej. Członkowie partii weszli w skład [[Zgromadzenie Kurnet Szehwan|Zgromadzenia Kurnet Szehwan]], utworzonego w 2001 roku. Kataeb należy obecnie do [[Sojusz 14 Marca|Sojuszu 14 Marca]] i odzyskuje część dawnych wpływów. Po [[Wybory parlamentarne w Libanie w 2009 roku|wyborach w 2009 roku]] partia posiada 5 deputowanych w [[Zgromadzenie Narodowe (Liban)|Zgromadzeniu Narodowym]], są to: [[Samy Dżemajel]], [[Nadim Dżemajel]], [[Elie Marouni]], Fady al-Haber i Samir Saade.


== Zobacz też ==
== Zobacz też ==
* [[Dżemajel]]
* [[Dżemajel]]
* [[William Hawi]]
* [[William Hawi]]
* [[Karim Pakraduni]]
* [[Cedrowa rewolucja]]
* [[Cedrowa rewolucja]]

{{Przypisy}}


== Linki zewnętrzne ==
== Linki zewnętrzne ==

Wersja z 16:47, 24 cze 2011

Libańska Partia Socjalno-Demokratyczna lub Kataeb, czyli Falangi Libańskie (arab. Al-Kata’ib al-Lubnanijja) – konserwatywna libańska partia polityczna, oficjalnie świecka, ale popierana głównie przez maronitów. Kataeb należy do Międzynarodówki Chadeckiej.[1] Przewodniczącym partii jest były prezydent Libanu, Amin Dżemajel.

Początki działalności

Partia założona w 1936 roku przez Pierre'a Dżemajela była pierwotnie chrześcijańską prawicową organizacją sportowo–paramilitarną. Twórcy Falang inspirowali się działalnością młodzieżowych struktur faszystowskich z Włoch i Hiszpanii. Organizacja zrzeszała głownie maronitów, a jej hasłem naczelnym było „Bóg, Naród, Rodzina”. Sprzeciwiała się wpływom francuskim i panarabskim, stąd też sięgnęła po ideologię fenicjanizmu, podkreślającego odmienne – fenickie korzenie kulturowe i etniczne Libańczyków. Władze kolonialne zdelegalizowały Falangi w latach 1937-1943. W 1952 r. organizacja ostatecznie przekształciła się w partię polityczną.

Konflikt z Palestyńczykami

Wobec zagrożenia ze strony zbrojnych organizacji palestyńskich Falangi Libańskie zaczęły zwiększać liczebność swej milicji. Nawiązano również współpracę z Izraelem. W marcu 1970 r. w chrześcijańskim miasteczku Al-Kahala doszło do pierwszej poważniejszej wymiany ognia między członkami Falang a Palestyńczykami. W kwietniu 1975 roku krwawe starcia falangistów z palestyńskimi bojówkami w Bejrucie rozszerzyły się na cały kraj, co doprowadziło do wybuchu wojny domowej w Libanie.

Wojna domowa

W 1976 roku nastąpiła konsolidacja ugrupowań chrześcijańskich we Froncie Libańskim. Milicje falangistowskie weszły w skład Sił Libańskich. Z powodu konfliktów pomiędzy przywódcami frakcji chrześcijańskich Falangi toczyły krwawe walki z Brygadą Marada oraz podporządkowały sobie siłą milicję „Tygrysów”. 14 września 1982 r. w wyniku zamachu w głównej kwaterze Falang, zginął dowodzący milicją falangistowską Baszir Dżemajel, będący jednocześnie prezydentem-elektem Libanu. Mszcząc się za śmierć dowódcy, członkowie Falang uczestniczyli w masakrze w Sabrze i Szatili. Po śmierci Pierre'a Dżemajela w 1984 r. znaczenie Kataeb zaczęło maleć. W 1991 r. pod wpływem syryjskich nacisków milicje falangistowskie zostały rozwiązane.

Teraźniejszość

W latach 90. nastąpił kryzys we władzach partii oraz utrata zaufania wśród społeczności chrześcijańskiej. Członkowie partii weszli w skład Zgromadzenia Kurnet Szehwan, utworzonego w 2001 roku. Kataeb należy obecnie do Sojuszu 14 Marca i odzyskuje część dawnych wpływów. Po wyborach w 2009 roku partia posiada 5 deputowanych w Zgromadzeniu Narodowym, są to: Samy Dżemajel, Nadim Dżemajel, Elie Marouni, Fady al-Haber i Samir Saade.

Zobacz też

  1. [1] (ang. • hiszp.) [dostęp 24-06-2011]

Linki zewnętrzne

Szablon:Link FA