ARA General Belgrano (1938): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
usuniecie OR |
m drobne redakcyjne |
||
Linia 24: | Linia 24: | ||
|commons = Category:ARA General Belgrano |
|commons = Category:ARA General Belgrano |
||
}} |
}} |
||
'''ARA General Belgrano''' |
'''ARA General Belgrano''' – [[Argentyna|argentyński]] [[krążownik]], ex-amerykański '''"Phoenix"''', zatopiony [[2 maja]] [[1982]] roku podczas [[Wojna o Falklandy-Malwiny|wojny o Falklandy]]. |
||
== Historia == |
== Historia == |
||
Był to [[krążownik lekki]] amerykańskiego typu ''[[Krążowniki typu Brooklyn|Brooklyn]]''. Zbudowany w [[New Jersey]] - budowa rozpoczęta w [[1935]] roku. Wszedł do służby w marynarce amerykańskiej [[Marynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych|US Navy]] w dniu [[3 października]] [[1938]] roku pod nazwą USS "Phoenix" (CL-46). Brał udział w [[II wojna światowa|II wojnie światowej]] na [[Ocean Spokojny|Pacyfiku]] (między innymi znajdował się w [[Pearl Harbor (baza marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych)|Pearl Harbor]] podczas ataku japońskiego). |
Był to [[krążownik lekki]] amerykańskiego typu ''[[Krążowniki typu Brooklyn|Brooklyn]]''. Zbudowany w [[New Jersey]] - budowa rozpoczęta w [[1935]] roku. Wszedł do służby w marynarce amerykańskiej [[Marynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych|US Navy]] w dniu [[3 października]] [[1938]] roku pod nazwą USS "Phoenix" (CL-46). Brał udział w [[II wojna światowa|II wojnie światowej]] na [[Ocean Spokojny|Pacyfiku]] (między innymi znajdował się w [[Pearl Harbor (baza marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych)|Pearl Harbor]] podczas ataku japońskiego). |
||
W lipcu [[1946]] roku został wycofany ze służby amerykańskiej i w grudniu [[1951]] roku sprzedany [[Argentyna|Argentynie]] za 7,8 miliona USD (wraz z drugim okrętem tego typu: USS "Boise" (CL-47), który otrzymał nazwę [[ARA Nueve de Julio|ARA "Nuere de Julio"]]). "Phoenix" otrzymał nazwę '''ARA "Diecisiete de Octubre"''' ('''ARA "17 de Octubre"'''), lecz po obaleniu [[Juan Perón|Juana |
W lipcu [[1946]] roku został wycofany ze służby amerykańskiej i w grudniu [[1951]] roku sprzedany [[Argentyna|Argentynie]] za 7,8 miliona USD (wraz z drugim okrętem tego typu: USS "Boise" (CL-47), który otrzymał nazwę [[ARA Nueve de Julio|ARA "Nuere de Julio"]]). "Phoenix" otrzymał nazwę '''ARA "Diecisiete de Octubre"''' ('''ARA "17 de Octubre"'''), lecz po obaleniu [[Juan Perón|Juana Peróna]] w [[1955]] roku, w [[1956]] roku został przemianowany na '''ARA "General Belgrano"''' (C-4) (generał [[Manuel Belgrano]] walczył o niepodległość Argentyny w [[1816]] roku). |
||
Podczas wojny z [[Wielka Brytania|Wielką Brytanią]] o [[Falklandy (wyspy)|Falklandy]], Brytyjczycy ogłosili strefę w promieniu 200 mil od wysp za "''strefę całkowitej wyłączności''" (''Total Exclusion Zone''), w której okręty uznane za wrogie miały być topione. Z uwagi na to, siły nawodne marynarki argentyńskiej nie zbliżały się do wysp. ARA "General Belgrano" opuścił port [[Ushuaia]] w dniu [[26 kwietnia]] [[1982]] roku z dwoma [[niszczyciel]]ami, ARA "Piedra Buena" (D-29) i ARA "Hipolito Bouchard" (D-26) (oba także ex-amerykańskie), jako ''Grupa Operacyjna 79.3''. [[29 kwietnia]] patrolowały one na południe od wysp. [[30 kwietnia]] grupa została wykryta przez brytyjski atomowy [[okręt podwodny]] [[HMS Conqueror (S48)|HMS "Conqueror"]]. Chociaż argentyńskie okręty znajdowały się poza "''strefą całkowitej wyłączności''", zespół został uznany za zagrożenie. Po konsultacji na szczeblu rządu, premier [[Margaret Thatcher]] zezwoliła dowódcy "Conquerora" (Chris Wreford-Brown) na atak. |
Podczas wojny z [[Wielka Brytania|Wielką Brytanią]] o [[Falklandy (wyspy)|Falklandy]], Brytyjczycy ogłosili strefę w promieniu 200 mil od wysp za "''strefę całkowitej wyłączności''" (''Total Exclusion Zone''), w której okręty uznane za wrogie miały być topione. Z uwagi na to, siły nawodne marynarki argentyńskiej nie zbliżały się do wysp. ARA "General Belgrano" opuścił port [[Ushuaia]] w dniu [[26 kwietnia]] [[1982]] roku z dwoma [[niszczyciel]]ami, ARA "Piedra Buena" (D-29) i ARA "Hipolito Bouchard" (D-26) (oba także ex-amerykańskie), jako ''Grupa Operacyjna 79.3''. [[29 kwietnia]] patrolowały one na południe od wysp. [[30 kwietnia]] grupa została wykryta przez brytyjski atomowy [[okręt podwodny]] [[HMS Conqueror (S48)|HMS "Conqueror"]]. Chociaż argentyńskie okręty znajdowały się poza "''strefą całkowitej wyłączności''", zespół został uznany za zagrożenie. Po konsultacji na szczeblu rządu, premier [[Margaret Thatcher]] zezwoliła dowódcy "Conquerora" (Chris Wreford-Brown) na atak. |
||
Linia 36: | Linia 36: | ||
ARA "General Belgrano" był pierwszym okrętem zatopionym przez atomowy okręt podwodny. |
ARA "General Belgrano" był pierwszym okrętem zatopionym przez atomowy okręt podwodny. |
||
{{DEFAULTSORT:General Belgrano}} |
{{DEFAULTSORT:General Belgrano}} |
||
[[Kategoria:Amerykańskie krążowniki z okresu II wojny światowej]] |
[[Kategoria:Amerykańskie krążowniki z okresu II wojny światowej]] |
Wersja z 12:20, 15 lip 2011
Nieprawidłowe parametry: {55|24|00|S|61|32|00|W} Szablon:Okręt rozszerzony infobox ARA General Belgrano – argentyński krążownik, ex-amerykański "Phoenix", zatopiony 2 maja 1982 roku podczas wojny o Falklandy.
Historia
Był to krążownik lekki amerykańskiego typu Brooklyn. Zbudowany w New Jersey - budowa rozpoczęta w 1935 roku. Wszedł do służby w marynarce amerykańskiej US Navy w dniu 3 października 1938 roku pod nazwą USS "Phoenix" (CL-46). Brał udział w II wojnie światowej na Pacyfiku (między innymi znajdował się w Pearl Harbor podczas ataku japońskiego).
W lipcu 1946 roku został wycofany ze służby amerykańskiej i w grudniu 1951 roku sprzedany Argentynie za 7,8 miliona USD (wraz z drugim okrętem tego typu: USS "Boise" (CL-47), który otrzymał nazwę ARA "Nuere de Julio"). "Phoenix" otrzymał nazwę ARA "Diecisiete de Octubre" (ARA "17 de Octubre"), lecz po obaleniu Juana Peróna w 1955 roku, w 1956 roku został przemianowany na ARA "General Belgrano" (C-4) (generał Manuel Belgrano walczył o niepodległość Argentyny w 1816 roku).
Podczas wojny z Wielką Brytanią o Falklandy, Brytyjczycy ogłosili strefę w promieniu 200 mil od wysp za "strefę całkowitej wyłączności" (Total Exclusion Zone), w której okręty uznane za wrogie miały być topione. Z uwagi na to, siły nawodne marynarki argentyńskiej nie zbliżały się do wysp. ARA "General Belgrano" opuścił port Ushuaia w dniu 26 kwietnia 1982 roku z dwoma niszczycielami, ARA "Piedra Buena" (D-29) i ARA "Hipolito Bouchard" (D-26) (oba także ex-amerykańskie), jako Grupa Operacyjna 79.3. 29 kwietnia patrolowały one na południe od wysp. 30 kwietnia grupa została wykryta przez brytyjski atomowy okręt podwodny HMS "Conqueror". Chociaż argentyńskie okręty znajdowały się poza "strefą całkowitej wyłączności", zespół został uznany za zagrożenie. Po konsultacji na szczeblu rządu, premier Margaret Thatcher zezwoliła dowódcy "Conquerora" (Chris Wreford-Brown) na atak.
Okręt podwodny zaatakował 2 maja około godziny 16.00, odpalając trzy konwencjonalne, wywodzące się z II wojny światowej torpedy Mk 8 mod 4, z których dwie trafiły w ARA "General Belgrano", urywając dziób okrętu. Krążownik został opuszczony o 16.24 i zatonął. Rozbitkowie pływali na tratwach przez następne około 40 godzin, zanim nie zostali znalezieni przez okręty argentyńskie i statek chilijski od 3 do 5 maja. Zginęło 323 marynarzy, uratowano 770.
ARA "General Belgrano" był pierwszym okrętem zatopionym przez atomowy okręt podwodny.