Antony Polonsky: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana]

Usunięta treść Dodana treść

Jednokolumnowy

Wersja z 11:35, 29 lip 2011

Antony Polonsky ur. 1940 w Johannesburgu, w RPA - historyk stosunków polsko - żydowskich. Urodził się w Johannesburgu w Republice Południowej Afryki, w rodzinie żydowskiej, której przodkowie w XIX wieku wyemigrowali do Afryki z terenów dawnego Wielkiego Księstwa Litewskiego. Studiował historię i nauki polityczne na Uniwersytecie Witwatersrand. W 1961 wyjechał do Anglii na stypendium Rhodes'a do Worcester College i St Antony's College. W 1970 roku został mianowany wykładowcą w International History at the London School of Economics and Political Science. W 1964 Polonsky skorzystał z możliwości wyjazdu do Polski, w ramach stypendium British Council, gdzie miał zbierać materiały do pracy na temat konfliktu Józefa Piłsudskiego z parlamentem. W trakcie tego pobytu prowadził jednak głównie badania dotyczące polskich Żydów w okresie Zagłady. W latach następnych Polonsky uzyskał w Oxfordzie doktorat z historii nowożytnej, a następnie został zatrudniony w London School of Economics and Political Science, gdzie przyznano mu stopień profesora; w latach 1992-1999 pracował na Uniwersytecie Brandeis w Waltham/Boston w Massachusetts w Stanach Zjednoczonych. W 1989 otrzymał tytuł profesora. W 1992 roku został mianowany visiting professor w East European Jewish History at Brandeis University w Waltham. Tam pracował w latach 1993-1998. Był także profesorem wizytującym na Uniwersytecie Warszawskim, w Instytucie Nauk o Człowieku w Wiedniu i na Uniwersytecie w Cape Town, Oxford Centre for Hebrew and Jewish Studies, członkiem honorowym Saint Antony's College w Oksfordzie i University College w Londynie. Od 1986 roku nieprzerwanie redaguje i wydaje periodyk "Polin. Studies in Polish Jewry". Był założycielem, a obecnie jest wiceprezesem Institute for Polish-Jewish Studies w Oksfordzie i american Association for Polish-Jewish Studies w Cambridge (Mass.) oraz członkiem Międzynarodowej Rady Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau. Był przez sześć lat członkiem Rady Deputowanych Żydów w Wielkiej Brytanii. W 1999 roku otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej. W 2006 r. nagrodę Rafaela Scharfa za wybitne osiągnięcia w ochronie i propagowaniu dziedzictwa polskich Żydów. W 2010 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Warszawskiego. Jest autorem kilkunastu książek oraz licznych publikacji ogłoszonych w czasopismach historycznych.

Wybrane publikacje

Politics in Independent Poland (Oxford,1972).
The Little Dictators. A History of Eastern Europe since 1918 (Routledge, 1975, wydanie japońskie 1993).
The Great Powers and the Polish Question 1941-1945 (LSE, 1976).
(współautor) The History of Poland since 1863 (Cambridge, 1981, 1983, 1985)
The Beginnings of Communist Rule in Poland (Routledge, 1981).
(wydawca) Abraham Lewin's A Cup of Tears: A Diary of the Warsaw Ghetto (Blackwell, 1988, 1990, wydanie francuskie 1991, wydanie japońskie 1992)
My Brother's Keeper?' Recent Polish Debates about the Holocaust (Routledge, 1990)
(współautor z Joanna Michlic), The Neighbors Respond: The Controversy over the Jedwabne Massacre in Poland (Princeton University Press, 2004)
From shtetl to socialism, London - Washington : Littman Library of Jewish Civilization 1993.
(współautor: Oskar Halecki), A history of Poland, London: Henley - Routledge & Kegan Paul 1983.
The Jews in Old Poland 1000-1795, London - New York: I. B. Tauris & Co; Oxford : The Institute for Polish-Jewish Studies 1993.
Polish-Jewish relations in North America, Oxford - Portland: The Littman Library of Jewish Civilization 2007 (Polin vol.19).
The Shtetl, Oxford - Portland - Oregon: The Littman Library of Jewish Civilization 2004 (Polin, Vol.17)

Linki zewnętrzne

@@ Linia 27: / Linia 27: @@
 * http://www.nobel.edu.pl/pl/prof-antony-polonsky-doktorem-ho.html
-[[Kategoria:Urodzeni w 1940
+[[Kategoria:Urodzeni w 1940]]
 [[Kategoria:Historycy Brytyjscy]]
 [[Kategoria:Doktorzy honoris causa Uniwersytetu Warszawskiego]]