Święty Onufry: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m r2.7.1) (robot dodaje sl:Sveti Onufrij Veliki |
|||
| Linia 9: | Linia 9: | ||
Kult świętego Onufrego rozprzestrzenił się głównie na Wschodzie, wybudowano dwie świątynie pod jego wezwaniem w [[Konstantynopol]]u oraz później jedną w [[Rzym]]ie. Relikwie świętego znajdują się w [[Sutéra]], na Sycylii. Złożone są wraz z relikwiami [[Paulin Miłościwy|św. Paulina]], także pustelnika wczesnochrześcijańskiego. |
Kult świętego Onufrego rozprzestrzenił się głównie na Wschodzie, wybudowano dwie świątynie pod jego wezwaniem w [[Konstantynopol]]u oraz później jedną w [[Rzym]]ie. Relikwie świętego znajdują się w [[Sutéra]], na Sycylii. Złożone są wraz z relikwiami [[Paulin Miłościwy|św. Paulina]], także pustelnika wczesnochrześcijańskiego. |
||
Święty Onufry był czczony na [[Ziemia kłodzka|Ziemi Kłodzkiej]]. Poświęcono mu m.in. kaplice w [[Kaplica św. Onufrego w Stroniu Śląskim|Stroniu Śląskim]] (1732 r., obecnie ruina) i [[Pisary (województwo dolnośląskie)|Pisarach]] oraz figurę koło kaplicy św. Antoniego w [[Gorzanów|Gorzanowie]]. |
Święty Onufry był czczony na [[Ziemia kłodzka|Ziemi Kłodzkiej]]. Poświęcono mu m.in. kaplice w [[Kaplica św. Onufrego w Stroniu Śląskim|Stroniu Śląskim]] (1732 r., obecnie ruina) i [[Pisary (województwo dolnośląskie)|Pisarach]] oraz figurę koło kaplicy św. Antoniego w [[Gorzanów|Gorzanowie]]. |
||
Czczony jest także na [[Podlasie|Podlasiu]], w [[Jabłeczna|Jabłecznej]]. |
Czczony jest także na [[Podlasie|Podlasiu]], w [[Jabłeczna|Jabłecznej]], gdzie znajduej się [[Monaster św. Onufrego w Jabłecznej|monaster]]. |
||
Na górze Chełm [[Beskid Makowski|Beskidu Średniego]] w gminie [[Stryszów]], znajduje się kamienna figura przedstawiająca świętego Onufrego. Tablica informacyjna datuje ją na XVI lub XVII wiek. |
Na górze Chełm [[Beskid Makowski|Beskidu Średniego]] w gminie [[Stryszów]], znajduje się kamienna figura przedstawiająca świętego Onufrego. Tablica informacyjna datuje ją na XVI lub XVII wiek. |
||
Wersja z 08:57, 2 sie 2011
Święty Onufry – żyjący na początku IV wieku święty Kościoła katolickiego i Cerkwi prawosławnej pustelnik. Według apokryfów był synem perskiego władcy. Miejscem jego zamieszkania i działalności były tereny dzisiejszego Egiptu (Pustynia Tebaidzka).
Według legendy święty Pafnucy podczas poszukiwania miejsca pustelniczego spotkał nagiego starca zarośniętego długą brodą. Tym starcem miał się okazać św. Onufry, który spędził na pustyni 60 lat, a którego co niedzielę odwiedzał anioł z komunią świętą. Onufry skonał na rękach św. Pafnucego 12 czerwca, jednak dokładana data śmierci świętego nie jest znana. Według relacji Pafnucego ten eremita dorastał we wspólnocie w Hermapolis. Wzorując się na takich ascetach jak Jan Chrzciciel czy Eliasz żył samotnie na pustkowiu w okryciu z liści, żywiąc się znalezionymi owocami i ziołami[1].
Na wizerunkach przedstawiany jest zazwyczaj jako starzec z długimi, białymi włosami i brodą sięgającą aż do ziemi oraz przepaską z gałęzi i liści, czasem ubrany tylko w płaszcz z własnych długich włosów. Był orędownikiem w sprawach wyboru małżonka i posiadania potomstwa.
Kult św. Onufrego
Kult świętego Onufrego rozprzestrzenił się głównie na Wschodzie, wybudowano dwie świątynie pod jego wezwaniem w Konstantynopolu oraz później jedną w Rzymie. Relikwie świętego znajdują się w Sutéra, na Sycylii. Złożone są wraz z relikwiami św. Paulina, także pustelnika wczesnochrześcijańskiego. Święty Onufry był czczony na Ziemi Kłodzkiej. Poświęcono mu m.in. kaplice w Stroniu Śląskim (1732 r., obecnie ruina) i Pisarach oraz figurę koło kaplicy św. Antoniego w Gorzanowie. Czczony jest także na Podlasiu, w Jabłecznej, gdzie znajduej się monaster. Na górze Chełm Beskidu Średniego w gminie Stryszów, znajduje się kamienna figura przedstawiająca świętego Onufrego. Tablica informacyjna datuje ją na XVI lub XVII wiek.
Wspomina się także drugiego św. Onufrego. Ten znany jest jako Hunfrid z Prüm, z zakonu benedyktynów. Papież Mikołaj I ustanowił go biskupem w Thérouanne. Wspomina się go 8 marca.
Prawosławne monastyry św. Onufrego istniały również w Birczy (pierwsza wzmianka z 1422, obecnie nieistniejący), Posadzie Rybotyckiej (pierwsza wzmianka w 1367), Perehińsku koło Kołomyi (pierwsza wzmianka z 1400).
Wspomnienie tego świętego od XVI wieku, przypada za sprawą wpisu Baroniuszana 12 czerwca[1].
Zobacz też
- ↑ a b Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 4: M-P. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2000, s. 450. ISBN 83-7097-671-9.
Bibliografia
- Zbigniew Bauer, Adam Leszkiewicz Wielka Księga Świętych T. 3, PINNEX, Kraków 2003, s. 95 - 96.
