Kuc: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
błąd w podpisie ilustracji |
kat. |
||
Linia 44: | Linia 44: | ||
[[Kategoria:Rasy koni]] |
[[Kategoria:Rasy koni]] |
||
[[Kategoria:Określenia koni]] |
|||
[[ca:Poni]] |
[[ca:Poni]] |
Wersja z 17:42, 3 sie 2011
Kuce – niewielkie konie o wysokości w kłębie nie przekraczającej 148 cm (151 cm przy mierzeniu konia w podkowach). Kuce wykazują zwykle właściwości swych dziko żyjących przodków, m.in. żywotność. Użytkowane są jako konie wszechstronne; przy pracy odznaczają się wysoką wydajnością [1]. W Europie i Ameryce Północnej kuce wykorzystuje się przede wszystkim do jazdy dla dzieci i młodzieży oraz hipoterapii. Poza tym, kuce pracują przy transporcie lekkich ładunków, w cyrku, w rekreacji jeździeckiej oraz rajdach konnych.
Kuce w sporcie jeździeckim
Rozgrywane są zawody w kategorii kuce (od regionalnych do Mistrzostw Europy). W skokach przez przeszkody Mistrzostwa Polski rozgrywane są na wysokości do 120 cm, a na Mistrzostwach Europy najwyższe przeszkody mierzą 145 cm. Organizowane są także konkursy w kategorii ujeżdżenia i WKKW dla kuców.
Na zawodach wyróżnia się cztery podstawowe grupy kuców:
- A – do 121 cm w podkowach (dosiadane przez dzieci do 11 lat włącznie)
- B – do 131 cm w podkowach (dosiadane przez dzieci od 12 do 14 lat włącznie)
- C – do 141 cm w podkowach (dosiadane przez dzieci od 12 do 16 lat włącznie)
- D – do 149 cm w podkowach (dosiadane przez dzieci od 12 do 16 lat włącznie)
Dodatkowo wyróżniane są dwie grupy:
- E – małe konie do 157 cm w podkowach (do 21 lat włącznie)
- A2 – dla dzieci poniżej 12 lat dosiadających kuców z grupy B lub C
Przykłady ras kuców
Grupa kuców obejmuje wiele ras koni, m.in.:
- konik polski
- koń huculski
- kuc Dartmoor
- kuc Exmoor
- falabella
- kuc gotlandzki (gotland)
- kuc islandzki
- kuc szetlandzki
- kuc walijski
- kuc Fell
- kuc szkocki
- kuc feliński
Zobacz też
- ↑ zob. Martin Haller: Rasy Koni. Warszawa: Oficyna Wydawnicza MULTICO, 1997. ISBN 83-7073-121-X.