Anna Duńska

Portret Anny z 1605 roku

Anna w żałobie po śmierci swojego najstarszego syna (1612)

Anna Oldenburg ang. Anne of Denmark (14 października 1574 – 4 marca 1619), córka Fryderyka II - króla Danii i Norwegii oraz Zofii Mecklenburg-Schwerin. Królowa Anglii i Szkocji jako żona Jakuba I.

Urodziła się w 1574, w zamku Skanderborg, w Danii. W sierpniu 1589 poślubiła Jakuba - młodego króla Szkocji. Jednak cała ceremonia zaślubin miała miejsce w Oslo, w Norwegii - 23 listopada 1589. Anna wyjechała następnie do Szkocji i tam została koronowana na królową, 17 maja 1590, w Holyrood Abbey.

Na początku małżeństwa Anna I Jakub byli bliskimi "przyjaciółmi", ale spędzali czas oddzielnie. Anna była luteranką, ale po ślubie przeszła na katolicyzm (który był bardzo niepopularny w prezbiteriańskiej Szkocji). Jej ekstrawagancje sprawiły, że miała coraz więcej wrogów w nowej ojczyznie. 25 lipca 1603 została koronowana na królową Anglii, w Westminster Abbey (jej mąż odziedziczył koronę angielską po śmierci Elżbiety I). W tym czasie była już matką 3 dzieci (Henryka, Elżbiety i Karola) - zdarzyły jej się już poronienia, a aż 4 innych jej dzieci zmarło we wczesnym dzieciństwie. To dopiero Karol odziedziczył tron po swoim ojcu, Jakubie.

Anna zmarła w Hampton Court Palace, w wieku 44 lat. Została pochowana w Westminster Abbey.

Dzieci Anny i Jakuba I

• Henryk Fryderyk (1594-1612), książę Walii,
• Elżbieta (1596-1662),
• Małgorzata (ur. 1598),
• Karol (1600-1649), król Karol I,
• Robert Bruce (ur. 1601),
• Maria (ur. 1605),
• Zofia (ur. 1606).