Kronika książąt polskich: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne
m kat.
Linia 28: Linia 28:
Heck Roman, ''Kronika książąt polskich - metoda prezentacji dziejów'', w: ''Dawna historiografia śląska. Materiały z sesji naukowej odbytej w Brzegu w dniach 26-27 listopada 1977 r.'', red. Krystyna Gajda, Opole 1980.</br>
Heck Roman, ''Kronika książąt polskich - metoda prezentacji dziejów'', w: ''Dawna historiografia śląska. Materiały z sesji naukowej odbytej w Brzegu w dniach 26-27 listopada 1977 r.'', red. Krystyna Gajda, Opole 1980.</br>
Węclewski Z., wstęp do: ''Kronika książąt polskich'', w: "Monumenta Poloniae Historica", t. 3, Lwów 1878, s. 423-428.</br>
Węclewski Z., wstęp do: ''Kronika książąt polskich'', w: "Monumenta Poloniae Historica", t. 3, Lwów 1878, s. 423-428.</br>



[[Kategoria:Literatura średniowiecznołacińska]]
[[Kategoria:Literatura średniowiecznołacińska]]
[[Kategoria:Manuskrypty z XIV wieku]]
[[Kategoria:Polska wczesnopiastowska]]
[[Kategoria:Polska wczesnopiastowska]]
[[Kategoria:Średniowieczne kroniki]]
[[Kategoria:Polskie średniowieczne utwory literackie]]
[[Kategoria:Polskie średniowieczne utwory literackie]]
[[Kategoria:Średniowieczne kroniki]]

Wersja z 10:24, 9 wrz 2011

Kronika książąt polskich
Autor

Piotr z Byczyny(?)

Typ utworu

kronika

Wydanie oryginalne
Język

{{{język}}}

Kronika książąt polskich (łac. Chronica principium Poloniae) - utwór historiograficzny powstały na Śląsku w l. 1382-1386. Za jego autora uważany jest Piotr z Byczyny, kanonik kolegiaty w Brzegu. Utwór dedykowany jest prawdopodobnym inicjatorom utworzenia dzieła: księciu brzeskiemu Ludwikowi I, jego bratankowi Ruprechtowi I legnickiemu, oraz bratu pierwszego Wacławowi, biskupowi wrocławskiemu.

Kronika składa się z dwóch podstawowych części. Pierwsza opisuje dzieje rodu Piastów i państwa polskiego od czasów najdawniejszych po czasy współczesne autorowi. Druga (De institucione ecclesiae Wratislaviensis) poświęcona jest historii biskupstwa wrocławskiego, przedstawionej w formie katalogu biskupów.

Źródła

Część kroniki tycząca wydarzeń do ok. 1285 roku oparta jest przede wszystkim na relacji tzw. Kroniki polsko-śląskiej oraz Kroniki polskiej Galla Anonima. Dalsze fragmenty uważane są za w znacznej mierze własny wytwór Piotra z Byczyny, oparty na tradycji ustnej i lekturze dokumentów, książęcych i biskupich. Oprócz wspomianych wyżej dwóch kronik, w dziele brzeskim odnajdujemy śldy wykorzystania kilku innych źródeł, m.in. Kroniki Pulkawy (lub Kroniki Dalimila), Kroniki Kosmasa, kroniki Marcina Polaka, żywotów św. Wojciecha, św. Jadwigi i św. Stanisława, Wiersza lubiąskiego, Księgi henrykowskiej, Rocznika krzeszowskiego, Nagrobków książąt śląskich. Druga część kroniki oparta jest na dwóch katalogach biskupich, lubiąskim i henrykowskim.

Bibliografia

Dąbrowski Jan, Dawne dziejopisarstwo polskie (do roku 1480), Wrocław 1964.
Heck Roman, Kronika książąt polskich - metoda prezentacji dziejów, w: Dawna historiografia śląska. Materiały z sesji naukowej odbytej w Brzegu w dniach 26-27 listopada 1977 r., red. Krystyna Gajda, Opole 1980.
Węclewski Z., wstęp do: Kronika książąt polskich, w: "Monumenta Poloniae Historica", t. 3, Lwów 1878, s. 423-428.