Wszechstronny konkurs konia wierzchowego: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m →Próba terenowa: drobne redakcyjne |
→Historia: poprawa linków, drobne redakcyjne |
||
| Linia 7: | Linia 7: | ||
== Historia == |
== Historia == |
||
Współzawodnictwo podobne do współczesnego WKKW wywodzi się z tradycji wojskowej i znane było już przed [[1902]] rokiem, gdy w [[Paryż]]u rozegrano pierwszy taki konkurs. Składał się z kilku etapów: [[ujeżdżenie|ujeżdżenia]], steeplechase, biegu z przeszkodami, terenowego biegu płaskiego i konkursu [[skoki przez przeszkody|skoków]]. Celem tych zawodów było zademonstrowanie zdolności, wytrzymałości i szybkości koni, jak również ich elegancji, a także zgrania konia z jeźdźcem. Po raz pierwszy zawody zostały rozegrane jako konkurencja [[Letnie igrzyska olimpijskie|olimpijska]] w roku [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1912|1912 w Sztokholmie]], lecz do roku [[1924]] mogli w nich brać udział tylko [[oficer (wojsko)|oficerowie wojskowi]] w czynnej służbie. [[zawodnik|Zawodnicy]] [[cywil]]ni zostali dopuszczeni w roku [[1956]]. Kobiety zaczęły startować w zawodach w roku [[1964]] i |
Współzawodnictwo podobne do współczesnego WKKW wywodzi się z tradycji wojskowej i znane było już przed [[1902]] rokiem, gdy w [[Paryż]]u rozegrano pierwszy taki konkurs. Składał się z kilku etapów: [[ujeżdżenie|ujeżdżenia]], steeplechase, biegu z przeszkodami, terenowego biegu płaskiego i konkursu [[skoki przez przeszkody|skoków]]. Celem tych zawodów było zademonstrowanie zdolności, wytrzymałości i szybkości koni, jak również ich elegancji, a także zgrania konia z jeźdźcem. Po raz pierwszy zawody zostały rozegrane jako konkurencja [[Letnie igrzyska olimpijskie|olimpijska]] w roku [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1912|1912 w Sztokholmie]], lecz do roku [[1924]] mogli w nich brać udział tylko [[oficer (wojsko)|oficerowie wojskowi]] w czynnej służbie. [[zawodnik|Zawodnicy]] [[cywil]]ni zostali dopuszczeni w roku [[1956]]. [[kobieta|Kobiety]] zaczęły startować w zawodach w roku [[1964]] i współzawodniczą z [[mężczyzna]]mi<ref name="pzj.wkkw"/><ref name="sports.123.wkkw.druż">{{cytuj stronę|url=http://sports123.com/equ/o-tdet.html|tytuł=Olimpiada WKKW drużynowo|opublikowany=Sports 123|język=en|data dostępu=2011-08-18}}</ref>. |
||
== Rozgrywanie zawodów == |
== Rozgrywanie zawodów == |
||
Wersja z 20:53, 12 wrz 2011
WKKW (Wszechstronny Konkurs Konia Wierzchowego) – jeden z najbardziej widowiskowych sportów konnych wspierany przez Międzynarodową Federację Jeździecką (FEI) i należący do dyscyplin olimpijskich. Jest wszechstronnym sprawdzianem konia i jeźdźca, wymagającym dużego doświadczenia. Zawody odbywają się najczęściej w czasie trzech dni, podczas których przebiegają trzy różne próby sprawności jeźdźca i konia[1].
Historia
Współzawodnictwo podobne do współczesnego WKKW wywodzi się z tradycji wojskowej i znane było już przed 1902 rokiem, gdy w Paryżu rozegrano pierwszy taki konkurs. Składał się z kilku etapów: ujeżdżenia, steeplechase, biegu z przeszkodami, terenowego biegu płaskiego i konkursu skoków. Celem tych zawodów było zademonstrowanie zdolności, wytrzymałości i szybkości koni, jak również ich elegancji, a także zgrania konia z jeźdźcem. Po raz pierwszy zawody zostały rozegrane jako konkurencja olimpijska w roku 1912 w Sztokholmie, lecz do roku 1924 mogli w nich brać udział tylko oficerowie wojskowi w czynnej służbie. Zawodnicy cywilni zostali dopuszczeni w roku 1956. Kobiety zaczęły startować w zawodach w roku 1964 i współzawodniczą z mężczyznami[1][2].
Rozgrywanie zawodów
Zawody WKKW są najpełniejszym sprawdzianem umiejętności jeźdźca i konia. Mogą być rozgrywane podczas jednego, dwóch lub trzech dni. Poczas zawodów, należy pokonać wszystkie trzy próby z jak najmniejszą ilością punktów karnych; bonifikacyjne punkty z próby ujeżdżenia są odpowiednio przeliczane. Wynik każdej próby ma duże znaczenie w wyłanianiu zwycięzcy, jednak najczęściej decydującą jest próba terenowa. Podczas trwania zawodów, konie poddawane są dokładnym badaniom weterynaryjnym, od których wyniku zależy dopuszczenie do kolejnych prób. Badania te są bardzo istotne; ostatnie z badań nazywane jest nawet przez zawodników "czwartą próbą"[1].
Próba ujeżdżenia
Próba ujeżdżenia rozgrywana jest zgodnie z zasadami konkursu ujeżdżenia obowiązującego w danej klasie. Polega na wykonaniu odpowiednich figur na tzw. dużym czworoboku. Jeden do trzech sędziów ocenia precyzję i elegancję wykonania figur (w skali od 0-10), posłuszeństwo konia, jego sposób poruszania się w stępie, kłusie i galopie, a także dosiad i działanie pomocy jeźdźca[1].
Próba terenowa
Próba terenowa, zwana krossem (ang. cross country) – bieg rozgrywany w urozmaiconym terenie z przeszkodami stałymi. Próba ta ma na celu sprawdzenie szybkości, wytrzymałości i możliwości skokowych konia. Długość trasy, tempo jej pokonania i ilość przeszkód zależą od klasy zawodów. Przeszkody dzielą się na przeszkody terenowe pojedyncze, przeszkody złożone z kilku członów lub przeszkody z alternatywami (możliwe jest pokonanie łatwiejszej przeszkody, lecz w dłuższym czasie). Każdy skok jest oceniany przez sędziów, a czas przebiegu jest mierzony. Upadek jeźdźca lub konia powoduje eliminację[1].
Dawniej, próba terenowa składała się z kilku części, były to m.in. "drogi i ścieżki".
Próba skoków przez przeszkody
Próba ta jest podobna do konkursów w dyscyplinie skoków przez przeszkody, lecz jej celem jest zdobycie punktów mających wpływ na wynik całych zawodów. Rodzaj toru i wysokość przeszkód zależą od klasy zawodów. Zrzutki na przeszkodach karane są punktami karnymi, lecz szybszy czas przebiegu nie jest istotny, pod warukiem, że nie zostanie przekroczona norma[1]. Konkurs na parkurze jest sprawdzianem kondycji konia po próbie wytrzymałości.
Wydarzenia sportowe
Zawodami najwyższej rangi są Igrzyska olimpijskie. Innymi ważnymi imprezami międzynarodowymi są: Mistrzostwa Świata, Puchar Świata, Igrzyska Kontynentalne, Mistrzostwa Kontynentu i Puchar Kontynentu. W Polsce rozgrywa się: Mistrzostwa Polski, Puchar Polski, Zawody Ogólnopolskie Oficjalne, Zawody Ogólnopolskie, Zawody Regionalne, Mistrzostwa Regionalne, Mistrzostwa Polski Młodych Koni[1].
Polskie osiągnięcia
- Brązowy medal zespołowo na Igrzyskach Olimpijskich w Amsterdamie w 1928 roku w składzie: Michał Woysym-Antoniewicz, Józef Trenkwald i Karol Rómmel;
- Srebrny medal zepołowo na Igrzyskach Olimpijskich w Berlinie w 1936 roku w składzie: Henryk Leliwa-Roycewicz, Zdzisław Kawecki i Seweryn Kulesza;
- Czwarte miejsce zespołowo na Igrzyskach Olimpijskich w Seulu w 1988 roku;
- Mistrzostwo Europy Mariana Babireckiego na koniu Volt w 1965 roku[3][2].
Linki zewnętrzne
- Międzynarodowa Federacja Jeździecka – WKKW (ang.)
- Welcome to ERA – The Official Event Riders Association website (ang.)
- ↑ a b c d e f g zob. Izabela Bek-Kaczkowska: WKKW - przybliżenie dyscypliny. Polski Związek Jeździecki. [dostęp 2011-08-14].
- ↑ a b Olimpiada WKKW drużynowo. Sports 123. [dostęp 2011-08-18]. (ang.).
- ↑ zob. Departament Kultury Fizycznej, Sportu i Turystyki Urzędu Marszałkowskiego w Łodzi: Jeździeckie dyscypliny sportowe. Portal Turystyki Aktywnej "W siodle". [dostęp 2011-08-13].