Muzeum Narodowe Ziemi Przemyskiej w Przemyślu: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m →‎Oddziały: link wewnętrzny
Linia 47: Linia 47:
[[Kategoria:Kultura w Przemyślu]]
[[Kategoria:Kultura w Przemyślu]]
[[Kategoria:Muzea województwa podkarpackiego]]
[[Kategoria:Muzea województwa podkarpackiego]]
[[Kategoria:Muzea narodowe w Polsce]]
[[Kategoria:Kategoria:Muzea regionalne w Polsce]]

Wersja z 11:11, 16 wrz 2011

Muzeum Narodowe Ziemi Przemyskiej w Przemyślu
{{{nazwa oryginalna}}}
Oddział {{{placówka macierzysta}}}
[[Plik:{{{zdjęcie}}}|240x240px|alt={{{alt zdjęcia}}}|{{{opis zdjęcia}}}]]
{{{opis zdjęcia}}}
Państwo

 Polska

Miejscowość

{{{miejscowość}}}

Adres

pl.Berka Joselewicza 1
37-700 Przemyśl

Data założenia

{{{data założenia}}}

Data likwidacji

{{{data likwidacji}}}

Zakres zbiorów

{{{zakres zbiorów}}}

Wielkość zbiorów

{{{wielkość zbiorów}}}

Powierzchnia ekspozycji

{{{powierzchnia ekspozycji}}} m²

Dyrektor

Mariusz Jerzy Olbromski

Kustosz

{{{kustosz}}}

Kierownik

{{{kierownik}}}

Oddziały

{{{oddziały}}}

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building}
Strona internetowa

Muzeum Narodowe Ziemi Przemyskiej w Przemyślu – powstało w 1909 r. z inicjatywy miejscowych działaczy społecznych, jako Muzeum Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Przemyślu. Uroczyste otwarcie pierwszej ekspozycji miało miejsce 10 kwietnia 1910 r. Zalążkiem zbiorów była kolekcja prywatna Kazimierza i Tadeusza Osińskich oraz liczne dary społeczeństwa.

W 1921 roku, po przystąpieniu do Związku Muzeów Historyczno-Artystycznych w Poznaniu, przyjęło nazwę Muzeum Narodowe Ziemi Przemyskiej, reaktywowaną w 1984 r.

W okresie międzywojennym placówka borykała się z problemami finansowymi i lokalowymi, kilkakrotnie zmieniając siedzibę. W 1945 Muzeum przejęło zbiory Ukraińskiego Muzeum 'Strywihor", zarekwirowane przez władze polskie. Po II wojnie światowej, w 1946 placówka otrzymała również okazały budynek po biskupstwie greckokatolickim przy pl. Czackiego 3.

W roku 2008 zakończono budowę nowego budynku dla Narodowego Muzeum Ziemi Przemyskiej w miejscu, gdzie kilkadziesiąt lat temu znajdowały się zabudowania żydowskie[1]. Nowy gmach Muzeum Narodowego Ziemi Przemyskiej zaprojektowany przez firmę KKM Kozień Architekci był jednym z polskich kandydatów do Nagrody im. Miesa van der Rohe 2009, prestiżowego wyróżnienia przyznawanego co dwa lata przez Fundację Miesa van der Rohe i Komisję Europejską najlepszym europejskim realizacjom[2].

W magazynach muzeum znajdują się między innymi obszerne zbiory dotyczące pracy naukowej profesora Rudolfa Weigla: elementy wyposażenia laboratorium instytutu[3], książki i czasopisma naukowe z publikacjami prac naukowych i referatów, fotografie i gazety z artykułami na temat prof. Weigla ofiarowane w dużej mierze przez prof. Stefana Kryńskiego.

Oddziały

Muzeum Dzwonów i Fajek

Istnieje od 2001 roku. Mieści się w późnobarokowej Wieży Zegarowej w Starym Mieście. Wieża ta wzniesiona została jako dzwonnica unickiej katedry, po kasatach józefińskich stała się własnością miasta, a w 1983 otrzymało ją Muzeum Narodowe. Remonty mające przygotować budynek do funkcji wystawienniczych zakończyły się w 2002 roku. Urządzono tu ekspozycję fajkarstwa (pierwsze i siódme piętro) oraz ludwisarstwa (od drugiego do piątego piętra), z których to Przemyśl zasłynął na przestrzeni dziejów. Ponadto Wieża posiada dwa tarasy widokowe.[4]

Muzeum Historii Miasta Przemyśla

Otwarte w 2005 roku. Siedzibą Muzeum jest XVI-wieczna kamienica Brzykowska (od nazwiska Brzyków, dawnych właścicieli).

  1. Urząd Miejski w Przemyślu – Muzeum Narodowe Ziemi Przemyskiej
  2. "Bunkier", czyli arcydzieło? Muzeum nominowane. Życie Podkarpackie, 2009-01-22. [dostęp 2009-02-09]. (pol.).
  3. Laboratorium profesora Weigla na stronie lwow.home.pl
  4. U. Olbromska, M. Trojanowska, Muzeum Dzwonów i Fajek, w: Przemyskie muzea, Miasto Przemyśl, Wydział Kultury, Promocji i Turystyki, wydawnictwo promocyjne.