Języki pozycyjne: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m usuwanie szablonu {{Językoznawstwo stub}} + WP:SK |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 7: | Linia 7: | ||
Językami pozycyjnymi są na przykład [[język angielski|angielski]], [[język francuski|francuski]], [[język chiński|chiński]] i [[język paszto|paszto]]. |
Językami pozycyjnymi są na przykład [[język angielski|angielski]], [[język francuski|francuski]], [[język chiński|chiński]] i [[język paszto|paszto]]. |
||
==Zobacz też== |
|||
*[[klasyfikacja języków]] |
|||
*[[języki izolujące]] |
|||
[[Kategoria:Typologia języków]] |
[[Kategoria:Typologia języków]] |
||
Wersja z 20:54, 24 wrz 2011
Języki pozycyjne – języki w których każda część zadania ma swoje ustalone miejsce, które pozwala na zachowanie sensu wypowiedzi (np. język angielski). Języki pozycyjne to zwykle języki izolujące, i przeciwstawia się im języki fleksyjne.
Języki pozycyjne posiadają zwykle przedimki, określające kategorię rzeczowników po nich następujących.
Zmiana pozycji części zadania następuje w przypadku inwersji, czyli zamienności części zdania przy stawianiu pytań, czy zastosowaniu czasowników silnych jak np. can w języku angielskim.
Językami pozycyjnymi są na przykład angielski, francuski, chiński i paszto.