Krateros: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
ChuispastonBot (dyskusja | edycje)
m r2.7.1) (Robot dodaje hr:Krater (general)
EmausBot (dyskusja | edycje)
m r2.6.4) (Robot poprawił hu:Kraterosz (hadvezér)
Linia 25: Linia 25:
[[it:Cratero]]
[[it:Cratero]]
[[lt:Krateras]]
[[lt:Krateras]]
[[hu:Kratérosz (hadvezér)]]
[[hu:Kraterosz (hadvezér)]]
[[nl:Craterus (2)]]
[[nl:Craterus (2)]]
[[ja:クラテロス]]
[[ja:クラテロス]]

Wersja z 11:22, 6 paź 2011

Krateros (gr. Κρατερός, ur. 370 p.n.e. – zm. 321 p.n.e.), generał macedoński w armii Aleksandra Wielkiego, jego przyjaciel i jeden z diadochów[1].

Dowodził lewym skrzydłem wojsk macedońskich w bitwie pod Issos oraz tylnymi oddziałami w bitwie nad rzeką Hydaspes. W Suzie (Wesele w Suzie) poślubił Amastris, córkę Oksyartesa, brata Dariusza III. W 322 p.n.e. jednak Antypater oddał Kraterosowi za żonę, swą najstarszą córkę Filę (wówczas 30-letnią już pannę).

Wraz z Polyperchonem prowadził weteranów wojennych z powrotem do Macedonii. Gdy umierał Aleksander, Krateros przebywał w Cylicji.

W 322 p.n.e. Krateros wsparł Antypatra w Wojnie lamijskiej przeciwko Atenom, pokonując je w bitwie pod Crannon. Jesienią 322 p.n.e. uczestniczył wraz z Antypatrem w wyprawie przeciwko stawiającym wciąż opór sojusznikom Aten, Etolom. Otrzymawszy wiadomość od Antygona o niebezpiecznych działaniach i wzroście potęgi Perdikkasa, Krateros wraz z Antypatrem odstąpił od oblegania Etolów w niedostępnych górach i rozpoczął pospieszne przygotowania do wyprawy na Azję przeciwko Perdikkasowi.

Zginął w bitwie przeciwko Eumenesowi w Anatolii w 321 p.n.e. Wybitny strateg, utalentowany wódz, lubiany przez żołnierzy, szanowany przez innych dowódców Aleksandra, wymieniony przez umierającego króla jako "najodważniejszy". Wielu widziało w nim przez to następcę Aleksandra i spadkobiercę jego rozległego imperium.

  1. Jean Claude Fredouille, Guy Rachet, Maria Chołdyk: Cywilizacje śródziemnomorskie : leksykon. Katowice: Wydawnictwo "Książnica", 2007, s. 398. ISBN 978-83-245-7566-4.