Ulica Józefa Bema w Warszawie

Bema

{{{nazwa oryginalna}}}

{{{jednostki}}}
{{{opis zdjęcia}}}
Państwo	Polska
Miejscowość	{{{miejscowość}}}
Długość	{{{długość}}}
Poprzednie nazwy	{{{poprzednie nazwy}}}
Plan
[[Plik:{{{plan}}}|240x240px|alt=Plan przebiegu ulicy|]]
Przebieg
Al. Prymasa Tysiąclecia ul. Kasprzaka ul. Szymczaka ul. Ludwiki ul. Wolska
Położenie na mapie Polski Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark}

{{Ulica infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | miejscowość = | commons = | jednostki = | plan = | współrzędne = | opis zdjęcia = | długość = | poprzednie nazwy = | nazwa oryginalna = Nieznane pola: "sekundN", "miasto_herb", "rodzaj", "miasto", "sekundE", "stopniN", "imie", "stopniE", "minutE", "państwo_flaga", "jedn1", "minutN", "mapa" oraz "zdjęcie_podpis".

Ulica Józefa Bema w Warszawie - jedna z głównych ulic osiedla Czyste na warszawskiej Woli.

Historia

Ulica Bema wiodąca przed rokiem 1876 od ul. Opaczewskiej do wsi Wola, niegdyś nosiła nazwy Droga Parafialna i Kościelna, związane z kościołem pw. św. Stanisława Biskupa wybudowanym w latach 1858-60. Do roku 1916 znajdowała się poza granicami Warszawy; mimo to istniały już przy niej wielokondygnacyjne zabudowania przemysłowe i mieszkalne - od roku 1908 działała tu fabryka Lilpop, Rau i Loewenstein. W roku 1876 ulice przecięły tory kolei obwodowej, w okolicy powstało wtedy wiele bocznic kolejowych, wiodących między innymi do carskich magazynów wojskowych wzniesionych po roku 1893 pod nr. 60. W skład owych magazynów wchodziły zachowane do dziś przy ul. Prądzyńskiego ogromne elewatory zbożowe, które na długo zdominowały krajobraz okolicy. W zbliżonym okresie powstała pod nr. 70/72 przędzalnia bawełny i farbiarnia Towarzystwa Akcyjnego "Wola". W roku 1928 wzniesiono pod nr. 76 gmachy Towarzystwa Szkół Powszechnych nawiązujące swym planem do założeń pałacowych XVII/XVIII wieku; w tym samym roku ulicą Bema pojechał pierwszy tramwaj elektryczny. W roku 1939 spłonęły zbombardowane elewatory zbożowe; rok 1944 przyniósł zniszczenie kamienic w rejonie ulicy Wolskiej. W okresie powojennym bieg ulicy został zniekształcony przez rozbudowę węzła PKP: początkowy odcinek ulicy należący już przed wojną do dzielnicy Ochota został od niej ostatecznie odcięty i od roku 1979 nosi nazwę Al. Bohaterów Września.

Bibliografia

• Jarosław Zieliński: Atlas Dawnej Architektury Ulic i Placów Warszawy, tom 1. Towarzystwo Opieki nad Zabytkami, 1995, s. 155. ISBN 83-902793-5-5.{{Cytuj książkę}} Nieznane pola: 1.

Linki zewnętrzne

• Ulica Bema przed rokiem 1939