Carl Samuel Freund: Różnice pomiędzy wersjami

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Obeliks (dyskusja | edycje)
422 edycje
królowa Elżbieta II nie urodziła się w London, Bolesław Prus nie zmarł w Варшава
drobne redakcyjne, nie każde hasło musi mieć infoboks
Linia 1: Linia 1:
⚫
'''Carl Samuel Freund''' (ur. 15 lipca 1862 we [[Wrocław]]iu, zm. 3 czerwca 1932 we Wrocławiu) – [[Niemcy|niemiecki]] lekarz [[neurologia|neurolog]] i [[psychiatria|psychiatra]], [[tajny radca]] sanitarny, prymariusz przytułku Claassena we Wrocławiu (''Claassenschen Siechenhaus'').
{{Biogram infobox
|imię i nazwisko = Carl Samuel Freund
|imię i nazwisko org =
|pseudonim =
|grafika =
|opis grafiki =
|podpis =
|data urodzenia = [[15 lipca]] [[1862]]
|miejsce urodzenia = [[Wrocław]]
|imię przy narodzeniu =
|data śmierci = [[3 czerwca]] [[1932]]
|miejsce śmierci = Wrocław
|przyczyna śmierci =
|miejsce spoczynku =
|zawód = neurolog, psychiatra
|miejsce zamieszkania =
|narodowość =
|tytuł =
|edukacja =
|Alma Mater =
|uczelnia =
|wydział =
|stanowisko =
|pracodawca =
|majątek =
|wzrost =
|masa =
|partia =
|wyznanie =
|rodzice =
|małżeństwo =
|partner =
|partnerka =
|dzieci =
|krewni i powinowaci =
|odznaczenia =
|commons =
|wikiźródła =
|wikicytaty =
|www =
}}
⚫
'''Carl Samuel Freund''' (ur. 15 lipca 1862 we [[Wrocław]]iu, zm. 3 czerwca 1932 we Wrocławiu) – niemiecki lekarz [[neurologia|neurolog]] i [[psychiatria|psychiatra]], [[tajny radca]] sanitarny, prymariusz przytułku Claassena we Wrocławiu (''Claassenschen Siechenhaus'').


== Biografia ==
== Biografia ==
Linia 57: Linia 16:


==Freund i Freud==
==Freund i Freud==
Ze względu na podobieństwo nazwiska był często mylony z [[Zygmunt Freud|Sigmundem Freudem]]<ref>{{cytuj książkę|autor=Francis George Gosling|tytuł=Before Freud: neurasthenia and the American medical community, 1870-1910|wydawca=University of Illinois Press|rok=1987|strony=128|język=en}}</ref><ref>Nathan G. Hale: ''Freud in America, Vol. 1''. Oxford University Press, 1995 s. 183</ref>. We wrześniu 1894 roku obaj uczestniczyli w 66. Spotkaniu Niemieckich Przyrodników i Lekarzy w Wiedniu (''66. Versammlung deutscher Naturforscher und Ärzte in Wien''), na pamiątkowym zdjęciu stali obok siebie<ref>{{cytuj pismo|autor=Molnar M|tytuł=Mysteries of Nature|czasopismo=Psychoanalysis and History|wolumin=13|strony=39-67|rok=2011|doi=10.3366/pah.2011.0004}}</ref>. Freund, podobnie jak Freud, zajmował się w latach 80. i 90. XIX wieku tematyką afazji i [[histeria|histerii]]. W liście do [[Wilhelm Fliess|Wilhelma Fliessa]] w listopadzie 1895 Freud określił prace uczniów Wernickego, Sachsa i Freunda, jako „bzdurne”, i zarzucił Freundowi [[plagiat]]<ref>[http://www.pep-web.org/document.php?id=zbk.042.0152a Letter from Freud to Fliess, November 29, 1895]. W: Jeffrey Moussaieff Masson (ed.): ''The Complete Letters of Sigmund Freud to Wilhelm Fliess, 1887–1904''. Belknap Press of Harvard University Press, 1985 s. 152.</ref>. Odnosił się do dwóch prac Freunda (jednej napisanej wspólnie z Sachsem) na temat histerii i swojego artykułu z „Archives de Neurologie”<ref>Freund CS. Über psychische Lähmungen. Neurologisches Centralblatt 14 (21), ss. 938-946, 1895</ref><ref>Freud S. ''Quelques considerations pour une etude comparative des paralysies motrices organiques et hysteriques''. Archives de Neurologie 25, ss. 29-43, 1893</ref>. Oskarżenie zostało powtórzone w biografii Freuda autorstwa [[Ernest Jones|Ernesta Jonesa]]<ref>{{cytuj książkę|autor=Jones E|tytuł=The life and work of Sigmund Freud|miejsce= New York|wydawca=Basic Books|rok=1953|strony=234}}</ref>. [[Henri Ellenberger]] uznał je za pozbawione podstaw<ref>Henri F. Ellenberger: ''The discovery of the unconscious: the history and evolution of dynamic psychiatry''. Basic Books, 1981 s. 555</ref>.
Ze względu na podobieństwo nazwiska był często mylony z [[Sigmund Freud|Sigmundem Freudem]]<ref>{{cytuj książkę|autor=Francis George Gosling|tytuł=Before Freud: neurasthenia and the American medical community, 1870-1910|wydawca=University of Illinois Press|rok=1987|strony=128|język=en}}</ref><ref>Nathan G. Hale: ''Freud in America, Vol. 1''. Oxford University Press, 1995 s. 183</ref>. We wrześniu 1894 roku obaj uczestniczyli w 66. Spotkaniu Niemieckich Przyrodników i Lekarzy w Wiedniu (''66. Versammlung deutscher Naturforscher und Ärzte in Wien''), na pamiątkowym zdjęciu stali obok siebie<ref>{{cytuj pismo|autor=Molnar M|tytuł=Mysteries of Nature|czasopismo=Psychoanalysis and History|wolumin=13|strony=39-67|rok=2011|doi=10.3366/pah.2011.0004}}</ref>. Freund, podobnie jak Freud, zajmował się w latach 80. i 90. XIX wieku tematyką afazji i [[histeria|histerii]]. W liście do [[Wilhelm Fliess|Wilhelma Fliessa]] w listopadzie 1895 Freud określił prace uczniów Wernickego, Sachsa i Freunda, jako „bzdurne”, i zarzucił Freundowi [[plagiat]]<ref>[http://www.pep-web.org/document.php?id=zbk.042.0152a Letter from Freud to Fliess, November 29, 1895]. W: Jeffrey Moussaieff Masson (ed.): ''The Complete Letters of Sigmund Freud to Wilhelm Fliess, 1887–1904''. Belknap Press of Harvard University Press, 1985 s. 152.</ref>. Odnosił się do dwóch prac Freunda (jednej napisanej wspólnie z Sachsem) na temat histerii i swojego artykułu z „Archives de Neurologie”<ref>Freund CS. Über psychische Lähmungen. Neurologisches Centralblatt 14 (21), ss. 938-946, 1895</ref><ref>Freud S. ''Quelques considerations pour une etude comparative des paralysies motrices organiques et hysteriques''. Archives de Neurologie 25, ss. 29-43, 1893</ref>. Oskarżenie zostało powtórzone w biografii Freuda autorstwa [[Ernest Jones|Ernesta Jonesa]]<ref>{{cytuj książkę|autor=Jones E|tytuł=The life and work of Sigmund Freud|miejsce= New York|wydawca=Basic Books|rok=1953|strony=234}}</ref>. [[Henri Ellenberger]] uznał je za pozbawione podstaw<ref>Henri F. Ellenberger: ''The discovery of the unconscious: the history and evolution of dynamic psychiatry''. Basic Books, 1981 s. 555</ref>.


== Wybrane prace ==
== Wybrane prace ==

Wersja z 18:27, 31 paź 2011

Carl Samuel Freund (ur. 15 lipca 1862 we Wrocławiu, zm. 3 czerwca 1932 we Wrocławiu) – niemiecki lekarz neurolog i psychiatra, tajny radca sanitarny, prymariusz przytułku Claassena we Wrocławiu (Claassenschen Siechenhaus).

Biografia

Urodził się w rodzinie wrocławskiego kupca. Studiował medycynę na Uniwersytecie we Wrocławiu i Uniwersytecie w Zurychu[1]. Tytuł doktora medycyny otrzymał po przedstawieniu dysertacji Ueber Knochenentzündungen in der Reconvalescenz von Typhus abdominalis we Wrocławiu w 1885 roku. Następnie był asystentem w Klinice Psychiatrycznej Szpitala Wszystkich Świętych u Carla Wernickego[2]. Przez pewien czas był asystentem w przytułku w Kolonii u Ottona Leichtensterna, uczył się też u Weigerta we Frankfurcie nad Menem, w semestrze zimowym 1884/1885 roku pracował w berlińskiej klinice psychiatrycznej szpitala Charité u Carla Westphala, a potem przez kilka miesięcy u Charcota w Paryżu.

Od 1889 roku prowadził praktykę neurologiczną we Wrocławiu. W 1908 został prymariuszem przytułku przy Elbingstraße, ufundowanego przez fundację imienia Theodora Claassena (1774–1845); obecnie jest to Szpital MSWiA. Funkcję pełnił do śmierci w czerwcu 1932 roku[3].

Był przewodniczącym Breslauer psychiatrisch-neurologische Vereinigung[4]. Należał do Gesellschaft Deutscher Nervenärzte. Żonaty z Paulą Haber, siostrą Fritza Habera. Ich córką była Elisabeth Freund (1898–1982)[5]. Mieszkał przy Gartenstraße 49[6].

Dorobek naukowy

23 lutego 1888 na spotkaniu Towarzystwa Psychiatrów Wschodnich Niemiec (Verein ostdeutscher Irrenärzte) we Wrocławiu Freund przedstawił opis pacjenta z prawostronnym jednoimiennym niedowidzeniem połowiczym, który nie potrafił nazwać widzianych przedmiotów. Nazwał zaburzenie afazją wzrokową i zaproponował model, w którym przyczyną byłoby uszkodzenie kory ciemieniowo-potylicznej powodujące prawostronne niedowidzenie połowicze oraz przerwanie szlaku łączącego ośrodek wzrokowy prawej półkuli z ośrodkiem mowy półkuli lewej[7]. Opis przypadku ukazał się najpierw w formie krótkiego streszczenia referatu, szersze doniesienie datowane jest na 1889 rok.

Lange i inni niemieccy autorzy przypisywali Freundowi jeden z pierwszych opisów zespołu, znanego dziś jako zespół Korsakowa. Opis został przedstawiony na spotkaniu Verein ostdeutscher Irrenärzte 20 listopada 1887 i ukazał się w druku w 1888[8], zanim praca Korsakowa ukazała się w języku niemieckim.

W 1899 wspólnie z Sachsem opublikował monografię poświęconą pourazowym schorzeniom ośrodkowego układu nerwowego[9]. Liczne prace poświęcił zaburzeniom pozapiramidowym. Wspólnie z Vogt opublikował opis stanu marmurkowatego, razem z Bielschowskym badał zmiany prążkowia w przebiegu stwardnienia guzowatego.

Freund i Freud

Ze względu na podobieństwo nazwiska był często mylony z Sigmundem Freudem[10][11]. We wrześniu 1894 roku obaj uczestniczyli w 66. Spotkaniu Niemieckich Przyrodników i Lekarzy w Wiedniu (66. Versammlung deutscher Naturforscher und Ärzte in Wien), na pamiątkowym zdjęciu stali obok siebie[12]. Freund, podobnie jak Freud, zajmował się w latach 80. i 90. XIX wieku tematyką afazji i histerii. W liście do Wilhelma Fliessa w listopadzie 1895 Freud określił prace uczniów Wernickego, Sachsa i Freunda, jako „bzdurne”, i zarzucił Freundowi plagiat[13]. Odnosił się do dwóch prac Freunda (jednej napisanej wspólnie z Sachsem) na temat histerii i swojego artykułu z „Archives de Neurologie”[14][15]. Oskarżenie zostało powtórzone w biografii Freuda autorstwa Ernesta Jonesa[16]. Henri Ellenberger uznał je za pozbawione podstaw[17].

Wybrane prace

Książki
  • Ueber Knochenentzündungen in der Reconvalescenz von Typhus abdominalis. Breslau: Breslauer Genossenschafts-Buchdr., 1885
  • Schemata zur Eintragung von Sensibilitätsbefunden. Berlin: A. Hirschwald, 1892
  • Ein Überblick über den gegenwärtigen Stand der Frage von den sogenannten traumatischen Neurosen. Leipzig: Breitkopf & Härtel, 1892
  • Labyrinthtaubheit und Sprachtaubheit, klinische Beiträge zur Kenntniss der sogenannten subcorticalen sensorischen Aphasie sowie des Sprachverständnisses der mit Hörresten begabten Taubstummen. Wiesbaden: J. F. Bergmann, 1895
  • Heinrich Sachs, Carl Samuel Freund: Die Erkrankungen des Nervensystems nach Unfällen: mit besonderer Berücksichtigung der Untersuchung und Begutachtung. Fischer, 1899
Artykuły
  • Grenzfälle zwischen Aphasie und Seelenblindheit. Allgemeine Zeitschrift für Psychiatrie 44, ss. 660–662, 1888
  • Ein Fall von Antifebrinvergiftung. Deutsche medizinische Wochenschrift, 1888
  • Klinische Beiträge zur Kenntniss der generellen Gedächtnissschwäche. Archiv für Psychiatrie und Nervenkrankheiten 20 (2), ss. 441–457, 1888 Szablon:Doi
  • II. Ueber optische Aphasie und Seelenblindheit. Archiv für Psychiatrie und Nervenkrankheiten 20, ss. 276–297, 1889 Szablon:Doi
  • Ueber optische Aphasie und Seelenblindheit. Archiv für Psychiatrie und Nervenkrankheiten 20, ss. 371–416, 1889 Szablon:Doi
  • Ueber das Vorkommen von Sensibilitätsstörungen bei multipler Herdsklerose, 1891
  • Nachtrag. Zur Pathologie der disseminirten Sklerose, 1891 Szablon:Doi
  • Ueber das Vorkommen von Sensibilitätsstörungen bei multipler Herdsklerose. Archiv für Psychiatrie und Nervenkrankheiten 22, ss. 317; 588; 780, 1890 Szablon:Doi
  • Ein Fall einer bisher nicht beschriebenen Form von Nystagmus. Deutsche medizinische Wochenschrift 17, ss. 288–291, 1891
  • Freund CS, Kayser R. Ein Fall von Schreckneurose mit Gehörsanomalien. Deutsche medizinische Wochenschrift 17, ss. 949–954, 1891
  • Ueber cerebral bedingte optische Hyperästhesie. Neurologisches Centralblatt 11, ss. 530–535, 1892
  • Ueber nervöse Folgeerscheinungen einer Erschütterung der Wirbelsäule. Neurologisches Centralblatt 13, ss. 438–448, 1894
  • Nervöse Folgeerscheinungen einer Contusion der oberen Brustwirbel. Jahresb. d. schles. Gesellsch. f. vaterl. Cult. 71, ss. 28–34, 1894
  • Über psychische Lähmungen. Neurologisches Centralblatt 14 (21), ss. 938-946, 1895
  • Zur Kenntniss der Simulation bei Unfallverletzten. Wissensch. Mitth. d. Inst. z. Behandl. v. Unfallverl. in Bresl., ss. 20-41, 1897
  • Erweichung im vorderen Teile des linken Occipitalmarkes bei einem Linkshänder, 1897
  • Ein Fall von sogenannter amnestischer Aphasie. Allgemeine Zeitschrift für Psychiatrie 60, s. 232-234, 1903
  • Freud CS, Vogt C. Un nouveau cas d'état marbré du corps strié. J. f. Psychol. u. Neurol. 18 (4), ss. 489-500, 1911
  • Hydromyelie bei atypischer Syringobulbie. Berliner klinische Wochenschrift 49, s. 187, 1912
  • Drei Fälle von Pseudobulbärparalyse mit schwerer Dysarthrie. Deutsche Zeitschrift für Nervenheilkunde 50, ss. 295-298, 1913
  • Psychische Störungen bei multipler Sklerose. Berliner klinische Wochenschrift 50, s. 1777, 1913
  • Traumatischer Hirnabscess. Jahrber. Schles. Ges. vaterl. Kult. s. 140, 1914
  • Zur Störung der Schwereempfindung. Deutsche Zeitschrift für Nervenheilkunde 50, s. 297, 1914
  • Fälle von schwerer Pseudobulbärparalyse mit schwerer Dysarthrie. Deutsche Zeitschrift für Nervenheilkunde 50, ss. 295-297, 1914
  • Polycythämie. Berliner klinische Wochenschrift 51, s. 1616, 1914
  • Pathologie der Blicklähmungen. Deutsche Zeitschrift für Nervenheilkunde 50, ss. 244-246, 1914
  • Subdural gelegenes Aneurysma der Carotis interna als Ursache der Kompression eines Tractus opticus (homonyme Hemianopsie). Jahrber. Schles. Ges. vaterl. Kult., 1916
  • Subdural gelegenes Aneurysma der Carotis interna als Ursache der Kompression eines Tractus opticus. Klinische Monatsblätter für Augenheilkunde 56, s. 468, 1916
  • Ueber die tuberöse Hirnsklerose und über ihre Beziehungen zu Hautnaevi. Jahrber. Schles. Ges. vaterl. Kult. ss. 94-107, 1917
  • Bielschowsky M, Freund CS. Ueber Veränderungen des Striatums bei tuberöser Sklerose und deren Beziehungen zu den Befunden bei anderen Erkrankungen dieses Hirnteils. Journal für Neurologie and Psychologie 24, ss. 20-47, 1918
  • Ueber die tuberöse Hirnsklerose und über ihre Beziehungen zu Hautnaevi. Berliner klinische Wochenschrift 55, ss. 274–278, 1918
  • Freund CS, Chotzen F. Drei Fälle von Erkrankungen des striären Systems. Berliner klinische Wochenschrift 58, s. 1516, 1921
  • Zur Vererbung der Huntingtonschen Chorea (mit einem Bericht über eine Wilson-ähnliche Krankheit bei einem aus einer Huntington-Chorea-Familie stammenden Geschwisterpaar). Zeitschrift für die gesamte Neurologie und Psychiatrie 99, ss. 333–375, 1925 Szablon:Doi
  • Seltenere Fälle von Erkrankung des Corpus striatum. Archiv für Psychiatrie und Nervenkrankheiten 77 (4), ss. 649–651, 1926 Szablon:Doi
  • Polioencephalitis superior mit striären Symptomen. Klinische Wochenschrift 6, s. 2064, 1927 Szablon:Doi
  • Kurze Demonstration von 3 Mitgliedern der Huntington-Choreafamilie Buchelt. Klinische Wochenschrift 6, s. 2063, 1927 Szablon:Doi
  • Fall von pyramidaler und extrapyramidaler Erkrankung. Klinische Wochenschrift 6, s. 2063, 1927 Szablon:Doi
  • Freund CS, Rotter R. Über extrapyramidale Erkrankungen des höheren Alters mit einem Beitrag zur Pathogenese seniler Parenchymveränderungen. Zeitschrift für die gesamte Neurologie und Psychiatrie 115 (1), ss. 198-271, 1928 Szablon:Doi
  • Ueber den Nutzen der frühzeitigen Ohrenuntersuchung bei Unfallverletzten. Nach nervenärztlichen Erfahrungen. Internationales Zentralblatt für Ohrenheilkunde und Rhino-Laryngologie 33, ss. 218-222, 1930
  1. ↑ Die Matrikeledition der Universität Zürich
  2. ↑ Wernicke. Die psychiatrische Klinik und Poliklinik für Nervenkrankheiten. „Chronik der königlichen Universität zu Breslau für das Rechnungsjahr 1889/90”, s. 42, 1890. 
  3. ↑ Lange J. C. S. Freund. Zeitschrift für die gesamte Neurologie und Psychiatrie 100 (1), ss. 725-726, 1933 Szablon:Doi
  4. ↑ Berliner klinische Wochenschrift 49, 1912.
  5. ↑ Elizabeth Freund, Carola Sachse: Als Zwangsarbeiterin 1941 in Berlin: die Aufzeichnungen der Volkswirtin Elisabeth Freund. Akademie, 1996, s. 13. (niem.).
  6. ↑ Mitglieder. „Verhandlung der Gesellschaft Deutscher Nervenärzte”. 3/4, s. IV, 1909/1910. 
  7. ↑ Freund CS, Beaton A, Davidoff J, Erstfeld U. On Optic Aphasia and Visual Agnosia. „Cognitive Neuropsychology”. 8 (1), s. 21–38, 1991. DOI: 10.1080/02643299108253365. 
  8. ↑ Freund CS. Klinische Beiträge zur Kenntniss der generellen Gedächtnissschwäche. „Archiv für Psychiatrie und Nervenkrankheiten”. 20 (2), s. 441–457, 1888. 
  9. ↑ Sachs H, Freund CS: Die Erkrankungen des Nervensystems nach Unfällen: mit besonderer Berücksichtigung der Untersuchung und Begutachtung. Fischer, 1899.
  10. ↑ Francis George Gosling: Before Freud: neurasthenia and the American medical community, 1870-1910. University of Illinois Press, 1987, s. 128. (ang.).
  11. ↑ Nathan G. Hale: Freud in America, Vol. 1. Oxford University Press, 1995 s. 183
  12. ↑ Molnar M. Mysteries of Nature. „Psychoanalysis and History”. 13, s. 39-67, 2011. DOI: 10.3366/pah.2011.0004. 
  13. ↑ Letter from Freud to Fliess, November 29, 1895. W: Jeffrey Moussaieff Masson (ed.): The Complete Letters of Sigmund Freud to Wilhelm Fliess, 1887–1904. Belknap Press of Harvard University Press, 1985 s. 152.
  14. ↑ Freund CS. Über psychische Lähmungen. Neurologisches Centralblatt 14 (21), ss. 938-946, 1895
  15. ↑ Freud S. Quelques considerations pour une etude comparative des paralysies motrices organiques et hysteriques. Archives de Neurologie 25, ss. 29-43, 1893
  16. ↑ Jones E: The life and work of Sigmund Freud. New York: Basic Books, 1953, s. 234.
  17. ↑ Henri F. Ellenberger: The discovery of the unconscious: the history and evolution of dynamic psychiatry. Basic Books, 1981 s. 555
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Carl_Samuel_Freund&oldid=28527661”