Andrzej Wróbel (prawnik): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
MatmaBot (dyskusja | edycje)
poprawa linku do przekierowania o nieprawidłowym tytule
linki
Linia 13: Linia 13:
'''Andrzej Wróbel''' (ur. [[1953]] w [[Bodzechów|Bodzechowie]]) – [[Polska|polski]] prawnik, profesor, wykładowca akademicki, sędzia [[Sąd Najwyższy (Polska)|Sądu Najwyższego]], następnie sędzia [[Trybunał Konstytucyjny|Trybunału Konstytucyjnego]].
'''Andrzej Wróbel''' (ur. [[1953]] w [[Bodzechów|Bodzechowie]]) – [[Polska|polski]] prawnik, profesor, wykładowca akademicki, sędzia [[Sąd Najwyższy (Polska)|Sądu Najwyższego]], następnie sędzia [[Trybunał Konstytucyjny|Trybunału Konstytucyjnego]].


== Życiorys ==
Ukończył studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji [[Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej|Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie]]. Został w 1976 pracownikiem Zakładu Prawa Administracyjnego i Nauki o Administracji na tej uczelni. W 1982 doktoryzował się, a w 1991 uzyskał na UMCS stopień [[habilitacja|doktora habilitowanego]] nauk prawnych na podstawie rozprawy zatytułowanej ''Centralne planowanie państwowe. Studium administracyjno-prawne''. W 2002 otrzymał tytuł naukowy profesora. Specjalizuje się w prawie publicznym (w tym administracyjnym) i prawie europejskim. Odbywał staże i prowadził badania naukowe na uczelniach zagranicznych (m.in. w [[Heidelberg]]u, [[Lwów|Lwowie]] i innych).
Ukończył studia prawnicze na [[Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej|Wydziale Prawa i Administracji]] [[Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej|Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie]]. Został w 1976 pracownikiem Zakładu Prawa Administracyjnego i Nauki o Administracji na tej uczelni. W 1982 [[Doktor (stopień naukowy)|doktoryzował się]], a w 1991 uzyskał na UMCS stopień [[habilitacja|doktora habilitowanego]] nauk prawnych na podstawie rozprawy zatytułowanej ''Centralne planowanie państwowe. Studium administracyjno-prawne''. W 2002 otrzymał tytuł naukowy profesora. Specjalizuje się w prawie publicznym (w tym administracyjnym) i prawie europejskim. Odbywał staże i prowadził badania naukowe na uczelniach zagranicznych (m.in. w [[Heidelberg]]u, [[Lwów|Lwowie]] i innych).


Prowadził zajęcia na Uniwersytecie w Katanii, Uniwersytecie Warszawskim i innych uczelniach. Był prodziekanem WPiA UMCS ds. studiów zaocznych studiów administracyjnych (1994). Od 2002 do 2006 zasiadał w [[Rada Legislacyjna|Radzie Legislacyjnej]] IX kadencji, przewodniczył radzie programowej [[Krajowe Centrum Szkolenia Kadr Sądów Powszechnych i Prokuratury|Krajowego Centrum Szkolenia Kadr Sądów Powszechnych i Prokuratury]]. Został profesorem w [[Szkoła Wyższa Psychologii Społecznej|Szkole Wyższej Psychologii Społecznej]] i w [[Instytut Nauk Prawnych PAN|Instytucie Nauk Prawnych PAN]], a w 2004 sędzią Sądu Najwyższego w Izbie Administracyjnej, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych. Wszedł też w skład redakcji "Europejskiego Przeglądu Sądowego".
Prowadził zajęcia na Uniwersytecie w Katanii, [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytecie Warszawskim]] i innych uczelniach. Był prodziekanem WPiA UMCS ds. studiów zaocznych studiów administracyjnych (1994). Od 2002 do 2006 zasiadał w [[Rada Legislacyjna|Radzie Legislacyjnej]] IX kadencji, przewodniczył radzie programowej [[Krajowe Centrum Szkolenia Kadr Sądów Powszechnych i Prokuratury|Krajowego Centrum Szkolenia Kadr Sądów Powszechnych i Prokuratury]]. Został profesorem w [[Szkoła Wyższa Psychologii Społecznej|Szkole Wyższej Psychologii Społecznej]] i w [[Instytut Nauk Prawnych PAN|Instytucie Nauk Prawnych PAN]], a w 2004 sędzią Sądu Najwyższego w Izbie Administracyjnej, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych. Wszedł też w skład redakcji "Europejskiego Przeglądu Sądowego".


W 2010 rekomendowany przez klub poselski [[Sojusz Lewicy Demokratycznej|SLD]] do [[Trybunał Konstytucyjny|Trybunału Konstytucyjnego]] (z poparciem posłów z innych ugrupowań, w tym [[Platforma Obywatelska|PO]]), nie został jednak wybrany. W 2011 zgłoszony po raz kolejny, tym razem wybrany do TK (w miejsce [[Ewa Łętowska|Ewy Łętowskiej]]). Ślubowanie złożył 29 maja tego samego roku<ref>{{Cytuj stronę|url=http://www.prezydent.pl/aktualnosci/ordery-i-odznaczenia/art,952,slubowanie-sedziego-tk.html|tytuł=''Ślubowanie sędziego TK''|opublikowany=prezydent.pl|data=30 maja 2011|data dostępu=2011-05-30}}</ref>.
W 2010 rekomendowany przez klub poselski [[Sojusz Lewicy Demokratycznej|SLD]] do [[Trybunał Konstytucyjny|Trybunału Konstytucyjnego]] (z poparciem posłów z innych ugrupowań, w tym [[Platforma Obywatelska|PO]]), nie został jednak wybrany. W 2011 zgłoszony po raz kolejny, tym razem wybrany do TK (w miejsce [[Ewa Łętowska|Ewy Łętowskiej]]). Ślubowanie złożył 29 maja tego samego roku<ref>{{Cytuj stronę|url=http://www.prezydent.pl/aktualnosci/ordery-i-odznaczenia/art,952,slubowanie-sedziego-tk.html|tytuł=''Ślubowanie sędziego TK''|opublikowany=prezydent.pl|data=30 maja 2011|data dostępu=2011-05-30}}</ref>.

Wersja z 16:30, 2 lis 2011

Andrzej Wróbel
Ilustracja
Andrzej Wróbel i Ewa Łętowska (2011)
Data i miejsce urodzenia

1953
Bodzechów

Sędzia Trybunału Konstytucyjnego
Okres

od 29 maja 2011

Andrzej Wróbel (ur. 1953 w Bodzechowie) – polski prawnik, profesor, wykładowca akademicki, sędzia Sądu Najwyższego, następnie sędzia Trybunału Konstytucyjnego.

Życiorys

Ukończył studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Został w 1976 pracownikiem Zakładu Prawa Administracyjnego i Nauki o Administracji na tej uczelni. W 1982 doktoryzował się, a w 1991 uzyskał na UMCS stopień doktora habilitowanego nauk prawnych na podstawie rozprawy zatytułowanej Centralne planowanie państwowe. Studium administracyjno-prawne. W 2002 otrzymał tytuł naukowy profesora. Specjalizuje się w prawie publicznym (w tym administracyjnym) i prawie europejskim. Odbywał staże i prowadził badania naukowe na uczelniach zagranicznych (m.in. w Heidelbergu, Lwowie i innych).

Prowadził zajęcia na Uniwersytecie w Katanii, Uniwersytecie Warszawskim i innych uczelniach. Był prodziekanem WPiA UMCS ds. studiów zaocznych studiów administracyjnych (1994). Od 2002 do 2006 zasiadał w Radzie Legislacyjnej IX kadencji, przewodniczył radzie programowej Krajowego Centrum Szkolenia Kadr Sądów Powszechnych i Prokuratury. Został profesorem w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej i w Instytucie Nauk Prawnych PAN, a w 2004 sędzią Sądu Najwyższego w Izbie Administracyjnej, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych. Wszedł też w skład redakcji "Europejskiego Przeglądu Sądowego".

W 2010 rekomendowany przez klub poselski SLD do Trybunału Konstytucyjnego (z poparciem posłów z innych ugrupowań, w tym PO), nie został jednak wybrany. W 2011 zgłoszony po raz kolejny, tym razem wybrany do TK (w miejsce Ewy Łętowskiej). Ślubowanie złożył 29 maja tego samego roku[1].

Wybrane publikacje

  • Instytucje prawa administracyjnego (współredaktor), C.H. Beck, Warszawa 2010
  • Karta Praw Podstawowych w europejskim i krajowym porządku prawnym (red.), Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2009
  • Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz (współautor), Zakamycze, Kraków 2000
  • Konwencja o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności (współautor), C.H. Beck, Warszawa 2010
  • Odpowiedzialność odszkodowawcza w administracji (współredaktor), C.H. Beck, Warszawa 2010
  • Postępowanie administracyjne (współautor), Zakamycze, Kraków 1998
  • Postępowanie administracyjne i postępowanie egzekucyjne w administracji (współautor), Zakamycze, Kraków 2002
  • Prawna ochrona gruntów rolnych w procesie inwestycyjnym, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1984
  • Prawo procesowe administracyjne (współredaktor), C.H. Beck, Warszawa 2010
  • Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską 3 tomy (współautor), Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2008–2010
  • Ustrój i zadania administracji publicznej w Rzeczypospolitej Polskiej (współautor), FFE, Warszawa 1993
  • Wprowadzenie do prawa Wspólnot Europejskich (red.), Zakamycze, Kraków 2004
  • Współpraca sądowa w sprawach cywilnych i karnych (współredaktor), C.H. Beck, Warszawa 2007
  1. Ślubowanie sędziego TK. prezydent.pl, 30 maja 2011. [dostęp 2011-05-30].

Źródła

  • Druk sejmowy nr 3573 z biogramami kandydatów do Trybunału Konstytucyjnego z 5 listopada 2010. [dostęp 2011-05-30].
  • {{{osoba}}}, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI).[martwy link]. [dostęp 2011-05-30].