Wyndham Halswelle: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
początek |
dokończenie |
||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
'''Wyndham Halswelle''' ([[30 maja]] [[1882]] w [[Londyn]]ie - [[31 marca]] [[1915]]), [[lekkoatletyka|lekkoatleta]] [[Szkocja|szkocki]], biegacz. |
'''Wyndham Halswelle''' ([[30 maja]] [[1882]] w [[Londyn]]ie - [[31 marca]] [[1915]]), [[lekkoatletyka|lekkoatleta]] [[Szkocja|szkocki]], biegacz. |
||
Zajmował się lekkoatletyką podczas nauki w Charterhouse School, następnie służył w armii brytyjskiej podczas wojny burskiej. |
Zajmował się lekkoatletyką podczas nauki w Charterhouse School, następnie służył w armii brytyjskiej podczas wojny burskiej. Od [[1904]] aktywny biegacz, odnosił sukcesy m.in. na mistrzostwach Szkocji. Medalista specjalnych igrzysk w [[Ateny|Atenach]] w [[1906]], rozegranych w połowie cyklu czteroletniego dla uświetnienia 10-lecia nowożytnych olimpiad - zdobył srebro na 400 m i brąz na 800 m. |
||
Sezon [[1907]] stracił z powodu kontuzji nogi; w [[1908]] ustanowił rekord świata w biegu na 300 yardów. |
|||
==w edycji== |
|||
Zdobył mistrzostwo igrzysk olimpijskich w [[Londyn]]ie w [[1908]] w biegu na 400 m, po kontrowersyjnym przebiegu rywalizacji. Uzyskał najszybszy czas eliminacji, ale w finale zajął trzecie miejsce, przegrywając z [[USA|Amerykanami]] [[John Carpenter|Johnem Carpenterem]] i [[William Robbins|Williamem Robbinsem]]; kierownictwo ekipy brytyjskiej złożyło protest, twierdząc, że Carpenter odpychał i blokował Halswelle'a. W nakazanej powtórce finału Amerykanie (w tym czwarty finalista, [[John Taylor (biegacz)|John Taylor]]) odmówili udziału; Halswelle otrzymał złoty medal po samotnym przebiegnięciu dystansu. |
|||
Po powrocie z olimpiady Halswelle wystąpił w pożegnalnych zawodach w [[Glasgow]] i zakończył karierę. Zginął na froncie [[I wojna światowa|I wojny światowej]], w bitwie pod Neuve Chappelle we [[Francja|Francji]]. |
|||
Wersja z 21:10, 23 kwi 2004
Wyndham Halswelle (30 maja 1882 w Londynie - 31 marca 1915), lekkoatleta szkocki, biegacz.
Zajmował się lekkoatletyką podczas nauki w Charterhouse School, następnie służył w armii brytyjskiej podczas wojny burskiej. Od 1904 aktywny biegacz, odnosił sukcesy m.in. na mistrzostwach Szkocji. Medalista specjalnych igrzysk w Atenach w 1906, rozegranych w połowie cyklu czteroletniego dla uświetnienia 10-lecia nowożytnych olimpiad - zdobył srebro na 400 m i brąz na 800 m.
Sezon 1907 stracił z powodu kontuzji nogi; w 1908 ustanowił rekord świata w biegu na 300 yardów.
Zdobył mistrzostwo igrzysk olimpijskich w Londynie w 1908 w biegu na 400 m, po kontrowersyjnym przebiegu rywalizacji. Uzyskał najszybszy czas eliminacji, ale w finale zajął trzecie miejsce, przegrywając z Amerykanami Johnem Carpenterem i Williamem Robbinsem; kierownictwo ekipy brytyjskiej złożyło protest, twierdząc, że Carpenter odpychał i blokował Halswelle'a. W nakazanej powtórce finału Amerykanie (w tym czwarty finalista, John Taylor) odmówili udziału; Halswelle otrzymał złoty medal po samotnym przebiegnięciu dystansu.
Po powrocie z olimpiady Halswelle wystąpił w pożegnalnych zawodach w Glasgow i zakończył karierę. Zginął na froncie I wojny światowej, w bitwie pod Neuve Chappelle we Francji.