Prawda (dziennik)

Prawda

Częstotliwość	Dziennik
Państwo	WD: Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich, Rosja
Średni nakład	100.000
[gazeta-pravda.ru Strona internetowa]

{{Czasopismo infobox}} Nieprawidłowe/puste pola: "www". Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | organ prasowy = | commons = | język = | pierwszy numer = | eISSN = | redaktor naczelny = | wikicytaty = | opis grafiki = | ostatni numer = | tytuł oryginalny = | alt grafiki = | państwo = | OCLC = | DOI = | liczba stron = | odznaczenia = | wikiźródła = Nieznane pola: "opis_grafiki", "quote", "organizacja", "naczelny", "odpowiednik", "ukazywał_się_do", "liczba_stron", "ukazuje_się_od" oraz "kraj".

Prawda – (ros. Правда) nazwa gazety codziennej, będącej oficjalnym organem prasowym Komitetu Centralnego Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego i jej poprzedniczek.

Historia

W latach 1908-1912 w Wiedniu wychodziła socjaldemokratyczna gazeta "Prawda" kierowana przez Lwa Trockiego należącego wtedy do frakcji mienszewików (tzw. wiedeńska "Prawda"). W roku 1912 na szóstej konferencji SDPRR(b) odbywającej się w Pradze powołano z inicjatywy Lenina do istnienia gazetę o tej samej nazwie jako organ frakcji bolszewików. Pierwszy numer leninowskiej "Prawdy" wyszedł 22 kwietnia (5 maja) 1912 roku ([1]). Gazeta była przemycana na teren Rosji, a jej nakład sięgał 40-60 tysięcy egzemplarzy.

Po rewolucji lutowej Prawda była wydawana w Piotrogrodzie, jako organ KC i komitetu piotrogrodzkiego SDPRR(b). Jej nakład sięgał wtedy 85-90 tys. egz. Według niektórych historyków gazeta była wtedy finansowana przez rząd niemiecki ([2]). Po przejęciu władzy przez bolszewików w wyniku tzw. rewolucji październikowej siedziba gazety została przeniesiona do Moskwy, gdzie wychodziła odtąd jako organ KC partii. Przez cały okres władzy komunistycznej w Rosji i ZSRR była najważniejszym dziennikiem kraju (obok rządowego dziennika Izwiestija) i głównym narzędziem propagandy komunistycznej. Jej nakład sięgał 10,6 miliona egzemplarzy (w 1975 r.) W roku 1991 gazeta decyzją Borysa Jelcyna wobec puczu Janajewa przestała być organem KPZR. Obecnie jej nakład wynosi ok. 100 tys. egz.

Człon nazwy "prawda" nosiły też inne dzienniki partyjne w ZSRR, np. Komsomolska Prawda, dzienniki lokalne. Część z nich pozostała przy tej nazwie do dziś.

Redaktorzy naczelni Prawdy

Plik:Lenin reading Pravda.gif

Lenin czytający "Prawdę"

• Lenin, Połatiejew, Jegorow, Jeremiejew, Mołotow, Stalin i inni - kolegium redakcyjne (1912-1918)
• Nikołaj Bucharin (1918—1929)
• Michaił Olmiński
• Maksymilian Sawielew (1928—1930)
• Lew Mechlis (1930—1937)
• ? (1937-1940) - okres "czystki", red. nieznany
• Piotr Pospiełow (1940—1949)
• Michaił Susłow (1949—1950)
• Leonid Iljiczew (1951—1952)
• Dymitr Szepiłow (1952—1956)
• Paweł Satiukow (1956—1964)
• Аleksy Rumiancew (1964—1965)
• Мichaił Zimianin (1965—1976)
• Wiktor Afanasiew (1976—1989)
• Iwan Frołow (1989—1991)
• Gienadij Sielezniow (1991—1993)
• Wiktor Linnik (1993—1994)
• Аleksander Iljin (1994—2003)
• Walentin Szurczanow (od 2005)

Linki zewnętrzne

• Wersja internetowa gazety
• Archiwalne numery