Jehu: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m drobna literówka w słowie "później". |
|||
Linia 20: | Linia 20: | ||
}} |
}} |
||
'''Jehu''' ([[język hebrajski|hebr.]] '''יֵהוּא''' , ''On jest [[ |
'''Jehu''' ([[język hebrajski|hebr.]] '''יֵהוּא''' , ''On jest [[Jahwe]]'', w tekstach asyryjskich: '''Jaua''') – postać biblijna ze [[Stary Testament|Starego Testamentu]], syn Jozafata, syna Nimsziego, władca starożytnego [[królestwo Izraela (państwo północne)|królestwa północnego Izraela]] w l. 841-814 r. p.n.e.<ref>Według [[Chronologia królów Judy i Izraela Edwina Thielego|chronologii Edwina Thielego]].</ref> |
||
Początkowo jeden z dowódców wojskowych króla [[Joram (król Izraela)|Jorama]], później, podburzony przez proroka [[Elizeusz]]a, wywołał powstanie religijne, w wyniku którego wyeliminowana została ze sceny politycznej dynastia [[Omri|Omrydów]]. Krwawe prześladowania Jehu miały na celu przywróceniu [[ |
Początkowo jeden z dowódców wojskowych króla [[Joram (król Izraela)|Jorama]], później, podburzony przez proroka [[Elizeusz]]a, wywołał powstanie religijne, w wyniku którego wyeliminowana została ze sceny politycznej dynastia [[Omri|Omrydów]]. Krwawe prześladowania Jehu miały na celu przywróceniu [[Jahwe|religii jahwistycznej]], chociaż sam król nie zdelegalizował kultu najstarszego bożka królestwa − [[złoty cielec|złotego cielca]]. |
||
Za panowania Jehu kraj został zaatakowany przez króla [[Aramejczycy|Aramejczyków]] Chazaela: W owym czasie Pan zaczął uszczuplać Izraela: ''[[Chazael]] pobił Izraelitów na całym ich obszarze, od Jordanu na wschód słońca, cały obszar Gileadu, Gadytów, Rubenitów, Manassytów - od Aroeru, który leży nad rzeką Arnon - Gilead i Baszan'' (2Krl 10,32-33, cyt. za [[Biblia Tysiąclecia|Biblią Tysiąclecia]]). |
Za panowania Jehu kraj został zaatakowany przez króla [[Aramejczycy|Aramejczyków]] Chazaela: W owym czasie Pan zaczął uszczuplać Izraela: ''[[Chazael]] pobił Izraelitów na całym ich obszarze, od Jordanu na wschód słońca, cały obszar Gileadu, Gadytów, Rubenitów, Manassytów - od Aroeru, który leży nad rzeką Arnon - Gilead i Baszan'' (2Krl 10,32-33, cyt. za [[Biblia Tysiąclecia|Biblią Tysiąclecia]]). |
||
Pojawia się w [[2 Księga Królewska|II Księdze Królewskiej, w rozdz. 9-10]] |
Pojawia się w [[2 Księga Królewska|II Księdze Królewskiej, w rozdz. 9-10]] |
||
[[Plik:Jehu-Obelisk-cropped.jpg|thumb|250px|left|Jehu składa hołd królowi [[Salmanasar III|Salmanasarowi III]], relief na [[Czarny obelisk Salmanasara III|czarnym obelisku |
[[Plik:Jehu-Obelisk-cropped.jpg|thumb|250px|left|Jehu składa hołd królowi [[Salmanasar III|Salmanasarowi III]], relief na [[Czarny obelisk Salmanasara III|czarnym obelisku]] .]] |
||
==Jehu w źródłach asyryjskich== |
==Jehu w źródłach asyryjskich== |
||
[[Salmanasar III]] (858-825 p.n.e.), władca [[Asyria|Asyrii]], wymienia Jehu pośród podległych sobie królów. Na tzw. [[Czarny obelisk Salmanasara III|czarnym obelisku Salmanasara III]], sławiącym militarne dokonania tego władcy, Jehu przedstawiony został w scenie składania trubutu królowi asyryjskiemu. Towarzysząca tej scenie inskrypcja w [[pismo klinowe|piśmie klinowym]] głosi: |
[[Salmanasar III]] (858-825 p.n.e.), władca [[Asyria|Asyrii]], wymienia Jehu pośród podległych sobie królów. Na tzw. [[Czarny obelisk Salmanasara III|czarnym obelisku Salmanasara III]], sławiącym militarne dokonania tego władcy, Jehu przedstawiony został w scenie składania trubutu królowi asyryjskiemu. Towarzysząca tej scenie inskrypcja w [[pismo klinowe|piśmie klinowym]] głosi: |
Wersja z 15:45, 23 sty 2012
Jehu (hebr. יֵהוּא , On jest Jahwe, w tekstach asyryjskich: Jaua) – postać biblijna ze Starego Testamentu, syn Jozafata, syna Nimsziego, władca starożytnego królestwa północnego Izraela w l. 841-814 r. p.n.e.[1]
Początkowo jeden z dowódców wojskowych króla Jorama, później, podburzony przez proroka Elizeusza, wywołał powstanie religijne, w wyniku którego wyeliminowana została ze sceny politycznej dynastia Omrydów. Krwawe prześladowania Jehu miały na celu przywróceniu religii jahwistycznej, chociaż sam król nie zdelegalizował kultu najstarszego bożka królestwa − złotego cielca.
Za panowania Jehu kraj został zaatakowany przez króla Aramejczyków Chazaela: W owym czasie Pan zaczął uszczuplać Izraela: Chazael pobił Izraelitów na całym ich obszarze, od Jordanu na wschód słońca, cały obszar Gileadu, Gadytów, Rubenitów, Manassytów - od Aroeru, który leży nad rzeką Arnon - Gilead i Baszan (2Krl 10,32-33, cyt. za Biblią Tysiąclecia).
Pojawia się w II Księdze Królewskiej, w rozdz. 9-10
Jehu w źródłach asyryjskich
Salmanasar III (858-825 p.n.e.), władca Asyrii, wymienia Jehu pośród podległych sobie królów. Na tzw. czarnym obelisku Salmanasara III, sławiącym militarne dokonania tego władcy, Jehu przedstawiony został w scenie składania trubutu królowi asyryjskiemu. Towarzysząca tej scenie inskrypcja w piśmie klinowym głosi:
"Trybut Jehu, z rodu Omri (akad. mIa-u-a mār mHu-um-ri). Otrzymałem od niego srebro, złoto, złotą misę, złotą wazę z ostro zakończonym dnem, złote kubki, złote naczynia, cynę, berło (godne) królewskiej dłoni, włócznie"[2]