Irena Jarocka: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
korekta |
m Wycofano edycje użytkownika 84.234.44.124 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Zacharyjos. |
||
Linia 40: | Linia 40: | ||
W 2008 nagrała ostatnią płytę z premierowymi piosenkami, ''Małe rzeczy'', z tytułowym przebojem na czele. W 2010 wspólnie z Michaelem Boltonem nagrała swój ostatni przebój "Break Free". W tym samym roku nagrała jeszcze nowy świąteczny album. |
W 2008 nagrała ostatnią płytę z premierowymi piosenkami, ''Małe rzeczy'', z tytułowym przebojem na czele. W 2010 wspólnie z Michaelem Boltonem nagrała swój ostatni przebój "Break Free". W tym samym roku nagrała jeszcze nowy świąteczny album. |
||
Zmarła po ciężkiej chorobie |
Zmarła po ciężkiej chorobie w jednym z warszawskich szpitali. Pochowana zostanie w katakumbach na [[cmentarz Powązkowski w Warszawie|warszawskich Powązkach]]<ref name="pr"/>. |
||
== Życie prywatne == |
== Życie prywatne == |
Wersja z 19:29, 23 sty 2012
Miejsce urodzenia | |
---|---|
Pochodzenie | |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód |
piosenkarka |
Strona internetowa |
Irena Jarocka (ur. 18 sierpnia 1946 w Srebrnej Górze, zm. 21 stycznia 2012 w Warszawie[1][2]) – polska piosenkarka.
Biografia
Ukończyła V Liceum Ogólnokształcące im. Stefana Żeromskiego w Gdańsku-Oliwie przy ulicy Polanki 130 oraz studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Gdańsku na wydziale wychowania muzycznego; w tym śpiew u profesor Haliny Mickiewiczówny. Następnie ukończyła Wydział Biologii Studium Nauczycielskiego także w Gdańsku.
Uczestniczyła w konkursach dla piosenkarzy amatorów, współpracowała z Zespołem Estradowym Marynarki Wojennej Flotylla. Debiutowała w wieku 20 lat w Klubie "Rudy Kot" w Gdańsku, w tym też roku pierwszy raz wystąpiła na KFPP w Opolu. Wielokrotnie występowała także na MFP w Sopocie.
W latach 1969–1973 przebywała na stypendium w Paryżu. Doskonaliła tam swoje umiejętności wokalne i sceniczne m.in. w Petit Conservatoire de la Chanson przy paryskiej Olympii. Nagrywała tam płyty dla wytwórni Philips i koncertowała u boku takich gwiazd jak: Charles Aznavour, Mireille Mathieu, Michel Sardou czy Enrico Macias.
W Polsce współpracowała m.in. z zespołami Polanie, Czerwone Gitary i Budka Suflera. Koncertowała w kraju i za granicą, w RFN, NRD, Czechosłowacji, Bułgarii, Szwajcarii, we Włoszech, Portugalii, Luksemburgu, Australii, we Francji oraz w ośrodkach polonijnych USA i Kanady.
Po wydaniu w kraju pięciu albumów studyjnych, jednego świątecznego i jednego koncertowego, postanowiła w 1990 wyjechać na stałe do Stanów Zjednoczonych[2]. W tym okresie nagrała jednak kolejne trzy płyty: z francuskimi szlagierami w 1992, z premierowymi piosenkami w 2001 oraz świąteczną w 2004. W roku 2003 była gwiazdą festiwalu w Syracuse[3]. W roku 2007 powróciła do Polski. W listopadzie tego samego roku opublikowała autobiografię (wywiad-rzekę), zatytułowaną Motylem jestem, czyli piosenka o mnie samej.
W 2008 nagrała ostatnią płytę z premierowymi piosenkami, Małe rzeczy, z tytułowym przebojem na czele. W 2010 wspólnie z Michaelem Boltonem nagrała swój ostatni przebój "Break Free". W tym samym roku nagrała jeszcze nowy świąteczny album.
Zmarła po ciężkiej chorobie w jednym z warszawskich szpitali. Pochowana zostanie w katakumbach na warszawskich Powązkach[2].
Życie prywatne
W Paryżu śpiewając, ciągle chorowała na anginę. Mimo, to musiała śpiewać, aż w końcu znalazła się w szpitalu z polipami na strunach głosowych. Po tym zdarzeniu przestała śpiewać i dorabiała prowadząc domy dwóch zaprzyjaźnionych rodzin. Jednak jak sama wyznaje czuła się w Paryżu zagubiona i samotna co doprowadziło ją do nieudanej próby samobójczej. W Paryżu odwiedził artystkę Marian Zacharewicz i przywiózł jej piosenkę "Wymyśliłam cię". Artystka zdecydowała się na powrót do Polski.
Po powrocie z Paryża poślubiła Zacharewicza, z którym jednak rozwiodła się po 6 latach. Jak wyznaje doprowadziła do tego ciągła praca, brak czasu na zwyczajne życie i brak czasu na dziecko.
W Leningradzie poznała swojego przyszłego męża Michała Sopolewskiego. W roku 1982 przyszła na świat ich córka Monika. Mieszkali w Lubbock w Teksasie, gdzie Sobolewski miał stałą pracę. W 2008 r. artystka wróciła do Polski, koncertowała, nagrywała płyty.Jej mąż był przy niej aż do śmierci[4]
W filmie
W 1976 wystąpiła u boku Andrzeja Kopiczyńskiego w filmie Motylem jestem, czyli romans 40-latka. Była to kinowa ekranizacja losów inż. Stefana Karwowskiego z serialu telewizyjnego Czterdziestolatek, do scenariusza Jerzego Gruzy (który był także reżyserem) i Krzysztofa Teodora Toeplitza. Piosenkarka zaśpiewała do filmu kilka piosenek takich jak: "Motylem jestem" czy "Po prostu człowiek".
Działalność publiczna
Zarejestrowano wiele recitali i programów z udziałem piosenkarki w Ośrodkach TVP Gdańska, Łodzi, Poznania, Wrocławia, Katowic i Warszawy, takich jak: Irena Jarocka zaprasza, Irena Jarocka i jej goście, Spotkanie z gwiazdą (z udziałem Michaela Delpecha), Mężczyzna na niepogodę (z Romanem Franklem), Największe przeboje Ireny Jarockiej, Zwariowany dzień, Bo wszystko jest piosenką francuską i innych. Występowała w programie TVP 3 Muzyka łączy pokolenia.
Piosenkarka włączyła się w działalność organizacji Echo International, czego efektem były dwie konferencje w Gdyni promujące zdrowie kobiety.
Irena Jarocka była bardzo aktywna publicznie i medialnie także w USA, gdzie występowała w 2006 roku w specjalnym programie Ewy Drzyzgi Amerykańskie Rozmowy w toku, którego tematem byli znani Polacy próbujący ułożyć sobie życie za oceanem. Piosenkarka miała wiele zainteresowań. Jej hobby to nauka, literatura, film, a także sport - podróżowanie, wspinaczki górskie, i spływy po rwących rzekach, oraz gotowanie.
Nagrody i odznaczenia
- 1968 - I miejsce w Telewizyjnej Giełdzie Piosenki (za piosenkę: Gondolierzy znad Wisły)
- 1971 - Nagroda Srebrny Gronostaj na festiwalu w Rennes (za interpretacje muzyczną)
- 1973 - Nagroda Srebrny Pierścień na FPŻ w Kołobrzegu (za piosenkę: Ballada o żołnierzu, któremu udało się powrócić)
- 1975 - II nagroda na Coupe d'Europe Musicale w Villach (Austria)
- 1976 - Wyróżnienia na festiwalu w Tokio (Japonia) (za piosenkę: Odpływają kawiarenki)
- 1976 - Nagroda Srebrny Gwóźdź Sezonu 1975 przyznawany przez redakcję "Kuriera Polskiego"
- 1978 - Wyróżnienia na Festiwalu w Palma de Mallorca (za piosenkę: Wymyśliłam cię)
- 1978 - II nagroda na festiwalu w Dreźnie (NRD) (za piosenkę: Mój słodki Charlie)
- 1978 - Wyróżnienia na festiwalu w Limassol (Cypr)
Filmografia
- 1974 – Ile jest życia – wykonanie piosenki
- 1976 – Motylem jestem czyli romans 40-latka – rola piosenkarki Ireny Orskiej oraz wykonanie piosenek
- 1996 – Bar „Atlantic” – wykonanie piosenki
- 2000 – Twarze i maski – wykonanie piosenki
Źródło[5]
Dyskografia
Albumy studyjne
- 1974 - W cieniu dobrego drzewa, reedycja 2001
- 1976 - Gondolierzy znad Wisły, reedycja 2001
- 1977 - Wigilijne życzenie, reedycja 2001
- 1977 - Koncert
- 1978 - Być narzeczoną twą, reedycja 2001
- 1981 - Irena Jarocka
- 1987 - Irena Jarocka
- 1992 - My French Favorites
- 2001 - Mój wielki sen
- 2004 - Kolędy bez granic
- 2008 - Małe rzeczy
- 2010 - Ponieważ znów są Święta
Single
- 1969 - Il faut y croire/Tu me reviendras
- 1970 - Tant que la barque va/Et ce sera moi
- 1974 - Śpiewam pod gołym niebem/Wymyśliłam Cię/Nie wrócą te lata/W cieniu dobrego drzewa
- 1975 - Junge Liebe/Warum weint der Wind
- 1975 - Kocha się raz/Zawsze pójdę z tobą
- 1976 - Sag ihm, das ich ihn liebe/Auf dem Bahnsteig Nr. 8
- 1976 - Odpływają kawiarenki/Przeczucie
- 1976 - Sto lat czekam na twój list/By coś zostało z tych dni
- 1977 - Morgenrot/Unser Zelt aus Stroh
- 1978 - Garść piasku/Chyba się warto o mnie bić
- 1978 - Niech tańczą nasze serca/Mój słodki Charlie
- 1978 - Nie wiadomo, który dzień/Wszystko dam
- 1978 - Być narzeczoną twą/Przeoczone, zawinione
- 1978 - Nadzieja/Był ktoś
- 1979 - Piosenka spod welonu/Mon Harley Davidson/Plaisir d'amour/Aranjuez mon amour
- 1980 - To za mało/Nie odchodź jeszcze
- 1981 - Tańczy niedziela/Gimmie Some Lovin'
- 1981 - Mam temat na życie/Bliski sercu dzień
- 2001 - Magia księżyca/Dance Remix: Motylem jestem, Kawiarenki, Nie wrócą te lata
- 2002 - Na krakowską nutę - duet z zespołem Wawele
- 2008 - Małe rzeczy
- 2009 - No to co
- 2010 - Break Free - duet z Michaelem Boltonem
- 2010 - Ponieważ znów są Święta
Składanki
- 1995 - Wielkie przeboje
- 1995 - Kolekcja vol.1
- 1995 - Kolekcja vol.2
- 1998 - Odpływają kawiarenki - Złota kolekcja
- 2002 - Złote przeboje - Platynowa kolekcja
- 2003 - Motylem jestem
- 2006 - Moje złote przeboje - Platynowa kolekcja
- 2006 - Piosenki o miłości - Platynowa kolekcja
- 2010 - Największe przeboje 1 - nowe nagrania największych przebojów, cz. 1
- 2010 - Największe przeboje 2 - nowe nagrania największych przebojów, cz. 2
16 listopada 1998 w serii płytowej Złota Kolekcja ukazała się płyta Odpływają Kawiarenki z największymi przebojami Ireny Jarockiej, w której skład weszły 23 piosenki (m.in. Gondolierzy Znad Wisły, Wymyśliłam Cię).
W październiku 2001 roku ukazała się jej płyta Mój wielki sen. Różnorodny stylowo krążek zawiera ballady i przeboje w nowej aranżacji twórców najmłodszego pokolenia.
- ↑ Nie żyje Irena Jarocka. [dostęp 2012-01-21]. (pol.).
- ↑ a b c Nie żyje piosenkarka Irena Jarocka. [dostęp 2012-01-21]. (pol.).
- ↑ Polski Festiwal w Syracuse, Nowy Jork
- ↑ Wywiad w Super Expresie
- ↑ Irena Jarocka w bazie filmpolski.pl
Linki zewnętrzne
Bibliografia
- Wolański R., Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej, Warszawa 1995, Agencja Wydawnicza MOREX, ISBN 83-86848-05-7, tu hasło Jarocka Irena, s. 78-79.