Gustaw Dobrucki: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
→Źródło: Bot usuwa zbędny szablon {{stub}} |
m drobne redakcyjne |
||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
Był synem inspektora leśnictwa Wiktora Dobruckiego i Matyldy Lettner. Jego małżonką była Janina Berezowska, z którą miał córkę i syna. |
Był synem inspektora leśnictwa Wiktora Dobruckiego i Matyldy Lettner. Jego małżonką była Janina Berezowska, z którą miał córkę i syna. |
||
W latach 1922–1927 był senatorem. Wybrany został z listy [[Polskie Stronnictwo Ludowe "Wyzwolenie"|PSL |
W latach 1922–1927 był senatorem. Wybrany został z listy [[Polskie Stronnictwo Ludowe "Wyzwolenie"|PSL „Wyzwolenie”]], jednak w trakcie kadencji znalazł się wśród założycieli [[Partia Pracy (Polska)|Klubu Pracy]]. Od 9 stycznia 1927 do 27 czerwca 1928 był ministrem wyznań religijnych i oświecenia publicznego w [[Pierwszy rząd Józefa Piłsudskiego|rządzie Józefa Piłsudskiego]]. Jako minister wprowadził m.in. obowiązek nauczania języka białoruskiego w gimnazjach na terenach zamieszkanych w większości przez [[Białoruś|Białorusinów]]. |
||
Od 1928 mieszkał w [[Warszawa|Warszawie]], gdzie prowadził prywatną praktykę lekarską. |
Od 1928 mieszkał w [[Warszawa|Warszawie]], gdzie prowadził prywatną praktykę lekarską. |
||
Gustaw Dobrucki zmarł 12 czerwca 1943 i został pochowany na [[Cmentarz Powązkowski|warszawskich Powązkach]]. |
Gustaw Dobrucki zmarł 12 czerwca 1943 i został pochowany na [[Cmentarz Powązkowski w Warszawie|warszawskich Powązkach]]. |
||
== |
== Źródła == |
||
* Małgorzata Smogorzewska, ''Posłowie i Senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919-1939. Słownik biograficzny. Tom I (A-D)'', [[Wydawnictwo Sejmowe]] 1998 |
* Małgorzata Smogorzewska, ''Posłowie i Senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919-1939. Słownik biograficzny. Tom I (A-D)'', [[Wydawnictwo Sejmowe]] 1998 |
||
{{Pierwszy rząd Józefa Piłsudskiego}} |
{{Pierwszy rząd Józefa Piłsudskiego}} |
||
{{Ministrowie |
{{Ministrowie wyznań religijnych i oświecenia publicznego}} |
||
{{DEFAULTSORT:Dobrucki, Gustaw}} |
{{DEFAULTSORT:Dobrucki, Gustaw}} |
||
Wersja z 20:34, 23 lut 2012
Gustaw Karol Dobrucki (ur. 4 kwietnia 1873 w Mizuniu, zm. 12 czerwca 1943 w Warszawie) – polski chirurg, ginekolog, polityk, minister wyznań religijnych i oświecenia publicznego, senator I kadencji w II RP.
Życiorys
Był synem inspektora leśnictwa Wiktora Dobruckiego i Matyldy Lettner. Jego małżonką była Janina Berezowska, z którą miał córkę i syna.
W latach 1922–1927 był senatorem. Wybrany został z listy PSL „Wyzwolenie”, jednak w trakcie kadencji znalazł się wśród założycieli Klubu Pracy. Od 9 stycznia 1927 do 27 czerwca 1928 był ministrem wyznań religijnych i oświecenia publicznego w rządzie Józefa Piłsudskiego. Jako minister wprowadził m.in. obowiązek nauczania języka białoruskiego w gimnazjach na terenach zamieszkanych w większości przez Białorusinów.
Od 1928 mieszkał w Warszawie, gdzie prowadził prywatną praktykę lekarską.
Gustaw Dobrucki zmarł 12 czerwca 1943 i został pochowany na warszawskich Powązkach.
Źródła
- Małgorzata Smogorzewska, Posłowie i Senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919-1939. Słownik biograficzny. Tom I (A-D), Wydawnictwo Sejmowe 1998
| W dniu zaprzysiężenia | |
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
