Kulik mniejszy

Kulik mniejszy

Numenius phaeopus
(Linnaeus, 1758)
Kulik kanadyjski (Numenius phaeopus hudsonicus)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Nadrząd	neognatyczne
Rząd	siewkowe
Rodzina	bekasowate
Podrodzina	kuliki
Rodzaj	Numenius
Gatunek	kulik mniejszy
Podgatunki
N. phaeopus phaeopus N. phaeopus alboaxillaris N. phaeopus variegatus N. phaeopus hudsonicus
Kategoria zagrożenia (CKGZ)
najmniejszej troski

Szablon:Cechy taksonu Kulik mniejszy (Numenius phaeopus) – gatunek średniego ptaka brodzącego z rodziny bekasowatych (Scolopacidae).

Występowanie

Zamieszkuje w zależności od podgatunku:

• kulik mniejszy (Numenius phaeopus phaeopus) – Islandia, Wyspy Owcze, północna Szkocja poprzez Półwysep Skandynawski po południowo-zachodni Tajmyr. Zimuje od Półwyspu Iberyjskiego, poprzez Afrykę po Bliski Wschód, zachodnie Indie, Cejlon, Wyspy Andamańskie i Nikobary. W Polsce regularnie i dość licznie spotykany podczas przelotów (marzec-maj i lipiec-październik) na wybrzeżu. W głębi lądu rzadki.
• Numenius phaeopus alboaxillaris – północne wybrzeża Morza Kaspijskiego. Zimuje na wybrzeżach i wyspach zachodniej części Oceanu Indyjskiego.
• kulik brązowogrzbiety (Numenius phaeopus variegatus) – północno-wschodnia Syberia po dorzecza Kołyki i Anadyru. Zimuje w pasie od wschodnich Indii po Tajwan, Filipiny, Indonezję i Australazję.
• kulik kanadyjski (Numenius phaeopus hudsonicus) – od Alaski po zachodnie wybrzeża Zatoki Hudsona. Zimuje w południowej części Ameryki Północnej i w Ameryce Południowej.

Cechy gatunku

Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. Ciało szarobrązowe, na wierzchu, szyi i piersi podłużne ciemne plamy. Wierzch głowy czarnobrązowy z jasną pręgą pośrodku i obramowany jasnymi brwiami. Kuper biały, a ogon jasny z poprzecznym prążkowaniem. Spód jasny, a sam brzuch biały. Dziób długi, wygięty ku dołowi. Nogi oraz dziób czarne. N. p. alboaxillaris ma jaśniejsze i niemal pozbawione prążkowania spodnie strony skrzydeł. N. p. variegatuss i N. p. hudsonicus mają brązowe spodnie strony skrzydeł. Ponadto N. p. hudsonicus ma bardziej cielisty ton upierzenia, a kuper brązowy.

Wymiary średnie

dł. ciała ok. 40-48 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 70-90 cm
waga ok. 230-600 g

Biotop

torfowiska i bagna w strefie tundry i lasotundry. Podczas przelotów zatrzymuje się zazwyczaj na łąkach. Zimuje zazwyczaj na morskich wybrzeżach.

Gniazdo

Na ziemi, z reguły w otwartym terenie.

Jaja

W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w maju-czerwcu 4 jaja.

Wysiadywanie

Jaja wysiadywane są od zniesienia pierwszego jaja przez okres 22-28 dni przez obydwoje rodziców, jednak częściej na jajach siedzi samica. Pisklętami zajmują się oboje rodzice.

Pożywienie

Bezkręgowce uzupełnione owocami.

Ochrona

Gatunek chroniony.

Zobacz też

• fauna Polski
• ptaki Polski