Hans Biebow

Szablon:Źródła Hans Biebow (ur. 1902, zm. 24 kwietnia 1947) – zbrodniarz hitlerowski, członek NSDAP i szef cywilnej administracji niemieckiej w getcie łódzkim. Urodził się w Bremie, przed wojną zajmował się handlem kawą.

W kwietniu 1940, gdy utworzono żydowskie getto w Łodzi, Biebow został szefem biura ekonomiczno-żywnościowego, które w październiku 1940 przemianowano na administrację getta (Ghettoverwaltung). Biebow miał pod sobą 250 niemieckich pracowników administracji, a dzięki znajomości z Reinhardem Heydrichem i Arthurem Greiserem, jego władza była bardzo szeroka. W celu ułatwienia zarządzania gettem, niektóre sprawy przekazał administracji żydowskiej (na jej czele ustanowił Mordechaja Chaima Rumkowskiego). W getcie zamknięto początkowo 164 tysięcy Żydów, ale po transportach z Europy Zachodniej liczba ta wzrosła do ponad 200 tysięcy. Przeżyło jedynie 5 do 7 tysięcy osób, co było spowodowane masowymi wywózkami do obozów zagłady Kulmhof i Auschwitz-Birkenau oraz warunkami życia w samym getcie (głód i epidemie). Getto istniało aż do lata 1944, gdyż przynosiło wielkie profity Trzeciej Rzeszy (obecnie oblicza się je na 14 milionów dolarów amerykańskich).

Będąc szefem administracji niemieckiej getta łódzkiego, doszedł do wielkiego bogactwa. Bezlitośnie okradał Żydów, przywłaszczał sobie ich mienie oraz korzystał z ich darmowej niewolniczej pracy. Dbał by mieszkańcy getta byli w nim szczelnie zamknięci, cierpieli z głodu (zakupywał mniej żywności niż powinien, przywłaszczając sobie nie wydatkowane pieniądze). W Pabianicach wybudował specjalne magazyny, w których składowano mienie pomordowanych ofiar obozu zagłady Kulmhof (Chełmno nad Nerem). Mienie to następnie wysyłano do Niemiec, a Biebow często przywłaszczał sobie jego część. Początkowo opowiadał się za wykorzystaniem Żydów do niewolniczej pracy, zamiast ich eksterminacji. Toczył nawet spory z SS obawiając się pozbawienia władzy nad gettem i utraty źródła wielkich dochodów. Jednak już w grudniu 1941 rozpoczęły się deportacje do Chełmna i Biebow zaaprobował politykę eksterminacyjną, dążąc jednak przy tym do przedłużania istnienia getta (mając na uwadze tylko własne profity materialne).

Gdy hitlerowcy postanowili, że należy zlikwidować getto, Biebow bardzo aktywnie i gorliwie brał udział w organizacji transportów do Chełmna i Auschwitz (lipiec i sierpień 1944). Przekonywał Żydów, iż zostaną przeniesieni do obozów pracy znajdujących się przy niemieckich fabrykach na zachodzie. Od sierpnia 1944 (czyli likwidacji getta) do stycznia 1945 nadzorował transport żydowskiego mienia pozostawionego w getcie do Rzeszy.

Po wojnie został schwytany przez aliantów i wydany władzom polskim. Sąd w Łodzi uznał Hansa Biebowa za winnego zbrodni ludobójstwa i skazał go na karę śmierci przez powieszenie (wyrok wykonano na Bałutach 30 kwietnia 1947). Jego zwłoki przekazano na potrzeby kształcenia przyszłych lekarzy w zakresie anatomii.

Źródła

• Hans Biebow – The Nazi Administrator in Lodz, Holocaust Education & Archive Research Team (dostęp: 12.09.2011).