Wydział Mechaniczny Energetyki i Lotnictwa Politechniki Warszawskiej: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Cel 84 (dyskusja | edycje)
1035 edycji
→‎Znani absolwenci: Tadeusz Sołtyk
Linia 146: Linia 146:
* [[Tomasz Hypki]]
* [[Tomasz Hypki]]
* [[January Roman]]
* [[January Roman]]
* [[Tadeusz Sołtyk]]
* [[Dominik Życki]]
* [[Dominik Życki]]
* [[Przemysław Gintrowski]] - polski muzyk i kompozytor
* [[Przemysław Gintrowski]] - polski muzyk i kompozytor

Wersja z 22:37, 23 mar 2012

{{{nazwa}}}
{{{nazwa oryginalna}}}
The Faculty of Power and Aeronautical Engineering
{{{jednostka macierzysta}}}
Ilustracja
Data założenia

1960

Typ

{{{typ}}}

Patron

{{{patron}}}

Państwo

 Polska

Adres

ul. Nowowiejska 24
00-665 Warszawa

Liczba pracowników

119

Liczba studentów

~1900

{{{stanowisko zarządzającego}}}

{{{zarządzający}}}

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|}
Strona internetowa

Wydział Mechaniczny Energetyki i Lotnictwa (MEL, MEiL) mieści się na Terenie Centralnym Politechniki Warszawskiej. W skład wydziału wchodzą trzy jednostki organizacyjne: Instytut Techniki Cieplnej, Instytut Techniki Lotniczej i Mechaniki Stosowanej oraz odrębna jednostka organizacyjna jaką jest Dziekanat.

Historia

W roku 1915 powstała Politechnika Warszawska, w jej skład wchodził Wydział Budowy Maszyn i Elektrotechniczny, którego dziekanem został inż. Stanisław Patschke. Rok później została zmieniona nazwa wydziału na Wydział Budowy Maszyn i Elektrotechniki. W roku 1920 nastąpiło odłączenie katedr związanych z elektrotechniką, a nazwę zmieniono na Wydział Mechaniczny. Na początku lat 30. ze składek zbieranych przez Ligę Obrony Powietrznej Państwa wybudowano gmach Instytutu Aerodynamicznego, gdzie przeniosła się Sekcja Lotnicza Wydziału Mechanicznego. Wyposażenie Instytutu stanowiły 4 tunele pomiarowe jeden o średnicy 1 m i trzy kolejne o średnicach 2,5 m, prace badawcze prowadzili tam m.in. Maksymilian Huber, Czesław Witoszyński, Jerzy Bukowski, czy Wacław Moszyński. W ramach Sekcji Lotniczej prace projektowe rozpoczęli Stanisław Rogalski, Stanisław Wigura, Jerzy Drzewiecki oraz Stanisław Prauss.

Wybuch II wojny światowej zastał Wydział Mechaniczny w trakcie rozbudowy i aktywnej działalności dydaktycznej. W połowie listopada 1939 władze okupacyjne zarządziły zamknięcie wszystkich szkół wyższych w Warszawie. Jednak Politechnika Warszawska nie zawiesiła działalności i prowadziła tajne nauczanie, w latach 1939-1944 Wydział Mechaniczny opuściło 55 inżynierów.

W grudniu 1945 reaktywowany został Wydział Mechaniczny, jego dziekanem został prof. Stanisław Płużański, rozpoczęto kształcenie w kierunkach: energetyczno-konstrukcyjnym, komunikacyjnym, lotniczym, technologicznym i uzbrojenia. W roku 1951 podjęta została decyzja o połączeniu Politechniki Warszawskiej ze Szkołą Inżynierską imienia Wawelberga i Rotwanda. W wyniku połączenia na Politechnice Warszawskiej powstało pięć wydziałów mechanicznych: Mechaniczno-Konstrukcyjny, Lotniczy, Mechaniczno-Technologiczno-Konstrukcyjny, Mechaniczno-Technologiczny i Agromechaniczny. Dziekanem Wydziału Mechaniczno-Konstrukcyjnego został prof. Ignacy Brach, a Wydziału Lotniczego doc. Leon Niemand. W latach 1951-1953 powstały Gmach Nowy Lotniczy oraz Gmach Techniki Cieplnej.

Wydział Mechaniczny Energetyki i Lotnictwa powstał jesienią 1960 z połączenia Wydziału Mechaniczno-Konstrukcyjnego oraz Lotniczego. Pierwszym dziekanem nowo utworzonego wydziału został prof. Władysław Fiszdon. W roku 1962 powstał Instytut Techniki Cieplnej, którego pierwszym dyrektorem został prof. Stanisław Andrzejewski. W roku 1970 w wyniku zamiarów władz centralnych o likwidacji przemysłu lotniczego w Polsce, pomimo protestów władz uczelni i kręgów przemysłu lotniczego zabroniono kształcenia w specjalnościach lotniczych, zmieniono nazwę na Wydział Mechaniczny Energetyki Cieplnej (MEC) oraz zlikwidowano zakłady lotnicze (Zakład Automatyki i Osprzętu oraz Zakład Samolotów i Śmigłowców). W maju 1971 zarządzenie odwołano i Wydział powrócił do poprzedniej nazwy, a z Zakładów Aerodynamiki, Samolotów i Śmigłowców i Osprzętu utworzono Instytut Techniki Lotniczej i Hydrodynamiki. W roku 1975 z połączenia Instytutu Mechaniki Stosowanej oraz Instytutu Techniki Lotniczej i Hydrodynamiki powstał istniejący do dziś (2010) Instytut Techniki Lotniczej i Mechaniki Stosowanej, którego dyrektorem został doc. dr hab. Marek Dietrich[1].

Dziekani:

  • prof. dr Jerzy Banaszek 2008-
  • prof. dr Krzysztof Kędzior 2002-2008
  • prof. dr Tadeusz Rychter 1996-2002
  • prof. dr Andrzej Styczek 1990-1996
  • prof. dr Piotr Wolański 1987-1990
  • prof. dr Jacek Stupnicki 1984-1987
  • prof. dr Jerzy Maryniak 1978-1984
  • doc. Wiesław Łucjanek 1975-1978
  • prof. dr Marek Dietrich 1973-1975
  • prof. dr Roman Gutowski 1969-1973
  • prof. dr Piotr Orłowski 1967-1969
  • prof. dr Jan Oderfeld 1965-1967
  • prof. dr Zbigniew Brzoska 1963-1965
  • prof. dr Władysław Fiszdon 1960-1963

Działalność

Prototyp szybowca PW-5 Smyk podczas XIII MPL w Góraszce

Wydział Mechaniczny Energetyki i Lotnictwa prowadzi prace badawcze we współpracy z wieloma instytucjami badawczymi i przemysłowymi. Do najważniejszych osiągnięć należy zaliczyć:

  • opracowanie i zbudowanie w ramach programu ULS szybowców PW-5 Smyk i PW-6
  • opracowanie i wdrożenie Systemu Nadzoru Bloków Energetycznych
  • opracowanie i wdrożenie konstrukcji Parapodium PW, urządzenia umożliwiającego chodzenie osobom niepełnosprawnym ruchowo
  • opracowanie i zbudowanie modeli samolotów zdalnie sterowanych przez zespoły studentów MEiL, które zdobyły pierwsze nagrody na konkursach Aero Design East w latach 1999, 2000, 2001, 2010[2] i 2011[3]
  • zajęcie wysokich miejsc reprezentacji Studenckiego Koła Aerodynamiki Pojazdów w zawodach Shell Eco Marathon
    • 3. miejsce w swojej klasie paliwowej w 2006 roku
    • 4. miejsce w swojej klasie paliwowej w 2008 roku
    • 2. miejsce w swojej klasie paliwowej w 2009 roku
  • opracowanie i zbudowanie pierwszego polskiego satelity PW-Sat przez członków Studenckiego Koła Astronautycznego[4]

Prace badawcze i naukowe obejmują swoim zakresem między innymi:

Kierunki

Wydział MEiL prowadzi studia dzienne w 4 kierunkach kształcenia i w 13 specjalnościach:

  • Automatyka i Robotyka
  • Energetyka
    • Chłodnictwo i Klimatyzacja
    • Maszyny i Urządzenia Energetyczne
    • Odnawialne Źródła i Przetwarzanie Energii
    • Systemy Informatyczne w Energetyce
    • Energetyka Jądrowa (tylko studia II stopnia)
  • Lotnictwo i Kosmonautyka
    • Automatyka i Systemy Lotnicze
    • Kosmonautyka
    • Napędy Lotnicze
    • Statki Powietrzne
  • Mechanika i Budowa Maszyn
    • Komputerowe Wspomaganie Projektowania Inżynierskiego
    • Mechanika Stosowana

Od roku 2008 uruchomione zostały kierunki w języku angielskim:

  • Power Engineering
  • Aerospace Engineering
  • Computer Aided Engineering

Studia zaoczne prowadzone są na kierunku Mechanika i Budowa Maszyn w 4 specjalnościach:

  • Energetyka Cieplna
  • Komputerowe Wspomaganie Projektowania Inżynierskiego
  • Lotnictwo
  • Robotyka

Jednocześnie Wydział MEL prowadzi studia II stopnia, na mocy porozumienia z dnia 7 marca 2003[16], dla absolwentów Wyższej Szkoły Oficerskiej Sił Powietrznych w Dęblinie wspólnie z kadrą dydaktyczną owej uczelni na kierunku Lotnictwo i Kosmonautyka w specjalnościach:

  • Pilot Samolotu
  • Pilot Śmigłowca
  • Nawigator Naprowadzania

Władze

  • dziekan: prof. dr hab. inż. Jerzy Banaszek
  • prodziekan ds. ogólnych: prof. dr hab. inż. Teresa Zielińska
  • prodziekan ds. dydaktycznych: prof. dr hab. inż Krzysztof Badyda
  • prodziekan ds. studenckich: prof. nzw. dr hab. inż. Paweł Pyrzanowski

Organizacja

W skład Wydziału MEiL wchodzą 2 instytuty i 12 zakładów dydaktycznych:

Znani absolwenci

Zobacz też

  1. ↑ Jacek Stupnicki: "Wydział Mechaniczny Energetyki i Lotnictwa". [dostęp 2009-07-16]. (pol.).
  2. ↑ "Geniusze awiacji z PW". [dostęp 2010-05-06]. (pol.).
  3. ↑ "I miejsce studentów z SMKN SAE w zawodach Aero Design East 2011". [dostęp 2011-05-05]. (pol.).
  4. ↑ Piotr Cieśliński: "Pierwszy polski satelita już w kosmosie". [dostęp 2012-02-14]. (pol.).
  5. ↑ "Symulacje numeryczne procesu detonacji w silniku wykorzystującym wirującą detonację". [dostęp 2009-07-16]. (pol.).
  6. ↑ "Badania modelowe silnika odrzutowego o ciągłym spalaniu detonacyjnym". [dostęp 2009-07-16]. (pol.).
  7. ↑ "Badanie układów trójgeneracji opartych na ogniwach paliwowych". [dostęp 2009-07-16]. (pol.).
  8. ↑ "Badanie układów z ogniwem paliwowym MCFC zmniejszających emisję CO2 z istniejących krajowych obiektów energetycznych". [dostęp 2009-07-16]. (pol.).
  9. ↑ "Układ sterowania i wprowadzania mocy dla hybrydowego zespołu energetycznego – wysokotemperaturowe ogniwo paliwowe – turbina gazowa". [dostęp 2009-07-16]. (pol.).
  10. ↑ "Zastosowanie sztucznej sieci neuronowej do modelowania zmienionych warunków pracy ogniwa paliwowego SOFC". [dostęp 2009-07-16]. (pol.).
  11. ↑ "Koło Naukowe Lotników - Crashtest PW-5". [dostęp 2009-07-16]. (pol.).
  12. ↑ "Opracowanie typoszeregu aktywnych superszybkich systemów tłumienia wybuchów przemysłowych". [dostęp 2009-07-16]. (pol.).
  13. ↑ Zdobysław Goraj: "An overview of PW-103 & PW-114 UAVs designed in WUT within CAPECON project with emphasis on cost eduction and reliability improvement". [dostęp 2011-07-14]. (ang.).
  14. ↑ Bartłomiej Mrożewski: "Polskie drony. Kiedy nasze bezzałogowce rozwiną skrzydła?". [dostęp 2011-09-14]. (pol.).
  15. ↑ "Szybowiec AOS-71". [dostęp 2010-05-24]. (pol.).
  16. ↑ Bohdan Jancelewicz. "Podporucznik Pilot, Magister Inżynier". „Skrzydlata Polska”. 7/2006. ISSN 0137-866x. (pol.). 

Linki zewnętrzne

Wydziały Politechniki Warszawskiej

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wydział_Mechaniczny_Energetyki_i_Lotnictwa_Politechniki_Warszawskiej&oldid=30351120”