Hematyt: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Wycofano edycje użytkownika 89.76.93.69 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Luckas-bot.
Linia 46: Linia 46:
Jest kruchy, nieprzezroczysty. Czasami zawiera domieszki [[glin]]u – hematyt glinowy, alumohematyt; oraz manganu.
Jest kruchy, nieprzezroczysty. Czasami zawiera domieszki [[glin]]u – hematyt glinowy, alumohematyt; oraz manganu.


â== Występowanie ==
== Występowanie ==
Jest rozpowszechniony we wszystkich głównych typach skał, w których tworzy większe nagromadzenia lub jako minerał poboczny barwi je na różowo lub czerwono. Występuje jako spoiwo w niektórych skałach osadowych, okruchowych. Towarzyszy [[magnetyt]]owi i [[piryt]]owi.
Jest rozpowszechniony we wszystkich głównych typach skał, w których tworzy większe nagromadzenia lub jako minerał poboczny barwi je na różowo lub czerwono. Występuje jako spoiwo w niektórych skałach osadowych, okruchowych. Towarzyszy [[magnetyt]]owi i [[piryt]]owi.


Linia 52: Linia 52:


'''W Polsce''' – na terenie Rezerwatu Archeologicznego [[Rydno]] (województwo świętokrzyskie, pomiędzy Starachowicami a Skarżyskiem-Kamienną) – co ciekawe był tu eksploatowany już od schyłkowego paleolitu, w okolicach Nowej Słupi ([[Góry Świętokrzyskie]]), w Tatrach, w Kotlinie Kłodzkiej, Rudawach Janowickich - m.in. hałdy d. kopalni "Victoria" w [[Ogorzelec (powiat kamiennogórski)|Ogorzelcu]], Górach Kaczawskich, spotykany jest na Kujawach{{fakt|data=2010-03}}.
'''W Polsce''' – na terenie Rezerwatu Archeologicznego [[Rydno]] (województwo świętokrzyskie, pomiędzy Starachowicami a Skarżyskiem-Kamienną) – co ciekawe był tu eksploatowany już od schyłkowego paleolitu, w okolicach Nowej Słupi ([[Góry Świętokrzyskie]]), w Tatrach, w Kotlinie Kłodzkiej, Rudawach Janowickich - m.in. hałdy d. kopalni "Victoria" w [[Ogorzelec (powiat kamiennogórski)|Ogorzelcu]], Górach Kaczawskich, spotykany jest na Kujawach{{fakt|data=2010-03}}.

ie
Występuje także na Słońcu.
Występuje także na [[Mars]]ie.


== Zastosowanie ==
== Zastosowanie ==

Wersja z 19:58, 9 kwi 2012

{{{nazwa}}}
[[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|alt={{{alt grafiki}}}|{{{opis grafiki}}}]]
{{{opis grafiki}}}
Właściwości chemiczne i fizyczne
Inne nazwy

{{{inne nazwy}}}

Skład chemiczny

{{{skład chemiczny}}}

Twardość w skali Mohsa

{{{twardość w skali Mohsa}}}

Przełam

{{{przełam}}}

Łupliwość

{{{łupliwość}}}

Pokrój kryształu

{{{pokrój kryształu}}}

Układ krystalograficzny

{{{układ krystalograficzny}}}

Topliwość

{{{topliwość}}}

Właściwości mechaniczne

{{{właściwości mechaniczne}}}

Gęstość minerału

{{{gęstość minerału}}}

Właściwości optyczne
Barwa

{{{barwa}}}

Rysa

{{{rysa}}}

Połysk

{{{połysk}}}

Współczynnik załamania

{{{współczynnik załamania}}}

Inne

{{{inne własności optyczne}}}

Dodatkowe dane
Postacie alotropowe

{{{postacie alotropowe}}}

Szczególne własności

{{{szczególne własności}}}

Klasyfikacja Strunza

{{{klasyfikacja Strunza}}}

Hematyt -błyszcz żelaza
Figurka niedźwiedzia wykonana z hematytu

Hematyt (gr. haema (haima), krew; haimatites, krwisty; w nawiązaniu do czerwonej barwy tego minerału po jego sproszkowaniu) – pospolity minerał, tlenek żelaza(III).

Właściwości

Tworzy kryształy izometryczne, krótkosłupowe, grubobeczułkowate, tabliczkowe, płytkowe, a niekiedy igiełkowe. Zazwyczaj przyjmuje postać romboedru.

Występuje w skupieniach

  • zbitych i skrytokrystalicznych (żelaziak czerwony),
  • grubokrystalicznych (błyszcz żelaza – Rio Marina na Elbie Włochy),
  • drobnoziarnistych , cienkotabliczkowych (mika żelazna),
  • skorupowych i naciekowych (krwawnik),
  • groniastych, kulistych i nerkowatych (szklane głowy – Cumbria w Wielkiej Brytanii; do 15 kg),
  • rozetowych (róża hematytowa – Minas Gerais Brazylia ; średnica do 15 cm i Szwajcaria – do 7 cm), oraz
  • proszkowych, ziemistych i pylastych (śmietana hematytowa).
  • Niekiedy tworzy pseudomorfozy po magnetycie (martyt).

Jest kruchy, nieprzezroczysty. Czasami zawiera domieszki glinu – hematyt glinowy, alumohematyt; oraz manganu.

Występowanie

Jest rozpowszechniony we wszystkich głównych typach skał, w których tworzy większe nagromadzenia lub jako minerał poboczny barwi je na różowo lub czerwono. Występuje jako spoiwo w niektórych skałach osadowych, okruchowych. Towarzyszy magnetytowi i pirytowi.

Miejsca występowania: USA – okolice J.Górnego, Tennessee; Kanada – Quebec; Meksyk, Wenezuela, Brazylia, Liberia, Indie, Ukraina – Krzywy Róg, Kazachstan, Australia, Francja – kryształy do 10 cm, Niemcy, Szwecja, Japonia – kryształy do 6 cm..

W Polsce – na terenie Rezerwatu Archeologicznego Rydno (województwo świętokrzyskie, pomiędzy Starachowicami a Skarżyskiem-Kamienną) – co ciekawe był tu eksploatowany już od schyłkowego paleolitu, w okolicach Nowej Słupi (Góry Świętokrzyskie), w Tatrach, w Kotlinie Kłodzkiej, Rudawach Janowickich - m.in. hałdy d. kopalni "Victoria" w Ogorzelcu, Górach Kaczawskich, spotykany jest na Kujawach[potrzebny przypis].

Występuje także na Marsie.

Zastosowanie

Główna ruda żelaza (70% Fe) – nie jest najbardziej bogatą, ale jest bardzo powszechną rudą żelaza. Bywa używany jako naturalny pigment do wyrobu czerwonej farby (czerwona ochra). Ma duże znaczenie kolekcjonerskie. Wykorzystywany jako kamień ozdobny i jubilerski. Używany do wyrobu drobnej galanterii artystycznej i żałobnej.

Bibliografia

  • Atlas mineralogii –G.G.Gormaz , J.J.Casanovas – „Wiedza i życie” 1992
  • W.Heflik, L.Natkaniec – Nowak – Minerały Polski – Wyd. „Antykwa” – 1998
  • J.Żaba – Ilustrowany słownik skał i minerałów – Videograf II 2003
  • W. Schumann – Minerały świata – O. Wyd.”Alma- Press” 2003
  1. Udo. Schwertmann, R. M. Cornell: Iron oxides in the laboratory : preparation and characterizatio. Weinheim ; New York: Wiley-VCH, 2000. ISBN 3-527-29669-7. (ang.).