Tefroseris całolistny pomarańczowy: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
N: tekst artykułu, infoboks, przypisy |
link zewn. |
||
| Linia 40: | Linia 40: | ||
; [[Genetyka]]: Liczba chromosomów [[diploid|2n]] = 48<ref name=K/>. |
; [[Genetyka]]: Liczba chromosomów [[diploid|2n]] = 48<ref name=K/>. |
||
{{Przypisy|stopień= ===}} |
{{Przypisy|stopień= ===}} |
||
=== Linki zewnętrzne === |
|||
*[http://www.pttns.pl/obrazki/albumy/zielnik/zolte/starzecpomaraczowysenecioaurantiacusastrowate.html Fotografie starca pomarańczowego]] |
|||
[[Kategoria:Asteroideae]] |
[[Kategoria:Asteroideae]] |
||
Wersja z 07:03, 11 kwi 2012
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Klad | |
| Klad | |
| Klad | |
| Klasa | |
| Klad | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Rodzaj | |
| Nazwa systematyczna | |
| {{{nazwa łacińska}}} (Hoppe) Less[1]. | |
Starzec pomarańczowy (Senecio aurantiacus (Hoppe) Less.) – gatunek rośliny należący do rodziny astrowatych (Asteraceae).
Rozmieszczenie geograficzne
Występuje wyłącznie w niższych położeniach gór Europy Środkowej. Znane są jego stanowiska w Karpatach i Alpach Wschodnich. W Polsce jest bardzo rzadki i występuje tylko w Karpatach (w Pieninach i w (Tatrach), oraz na WyżynieLubelskiej i Małopolskiej. W Karpatach znane są następujące jego stanowiska: Giewont (1900 m), Dolina Smytnia (1585 m), Mała Świstówka (1400-1440 m), Małołączniak (1900 m), Niżnia Świstówka Małołącka (1468 m), Tomanowe Stoły (1920 m), Wąwóz Kraków (1700 m), Wąwóz Szopczański (550 m), Wyżnie !400 m), Zawiesy (440 m), Okrąglica (960 m), Sokolica (450 m)[4].
Morfologia
- Pokrój
- Roślina o wysokości do 50 cm, o łodydze i liściach początkowo pajęczynowato owłosionych, później łysiejących. Po odpadnięciu cienkich końców włosków pozostają sztywne 3-komórkowe ich podstawy[5].
- Liście
- Ulistnienie skrętoległe. Dolne liście tworzą różyczkę, są jajowate lub szerokoeliptyczne, całobrzegie lub rzadko ząbkowane. Wewnętrzne liście w różyczce są większe od zewnętrznych. Dolne liście łodygowe są duże, o nasadzie zbiegającej w ogonek oskrzydlający łodygę. Górne liście są siedzące i stopniowo ku górze coraz węższe i mniejsze[4].
- Kwiaty
- Kuliste koszyczki zebrane w luźną wierzchotkę. Okrywa koszyczka szczytowego składa się z około 21 lub nieco więcej listków, ale w bocznych koszyczkach może być mniej, niż 21 listków okrywy. U podstawy okrywy brak dodatkowych listków[5]. Kwiaty o kolorze od żółtopomarańczowego do czerwonopomarańczowego. Zazwyczaj w koszyczku występują zarówno kwiaty rurkowate, jak i języczkowate, czasami jednak brak kwiatów języczkowatych[4].
- Owoc
- Niełupki o długości ok. 3 mm, wyposażone w dwukrotnie dłuższy puch kielichowy[4].
Biologia i ekologia
- Rozwój
- Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od czerwca do sierpnia, jest owadopylna, nasiona rozsiewane są przez wiatr. Rozmnaża się wyłącznie przez nasiona[4].
- Siedlisko
- Roślina wapieniolubna. Rośnie w szczelinach skał, w murawach naskalnych, na piargach, głównie w miejscach nasłonecznionych[4].
- Genetyka
- Liczba chromosomów 2n = 48[4].
- ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
- ↑ Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website. 2001–. [dostęp 2012-04-10]. (ang.).
- ↑ The Plant List. [dostęp 2011-01-25].
- ↑ a b c d e f g Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Czerwona księga Karpat Polskich. Kraków: Instytut Botaniki PAN, 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.
- ↑ a b Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
<ref> o nazwie „stopień”, zdefiniowany w <references>, nie był użyty wcześniej w treści.BŁĄD PRZYPISÓW