Mieczysław Dębicki (inżynier): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne redakcyjne |
drobne redakcyjne |
||
| Linia 24: | Linia 24: | ||
'''Mieczysław Dębicki''' (ur. [[1 stycznia]] [[1905]] - zm. [[21 czerwca]] [[1977]]) - [[Polska|polski]] [[Inżynieria|inżynier]] i konstruktor [[Samochód|samochodów]]. |
'''Mieczysław Dębicki''' (ur. [[1 stycznia]] [[1905]] - zm. [[21 czerwca]] [[1977]]) - [[Polska|polski]] [[Inżynieria|inżynier]] i konstruktor [[Samochód|samochodów]]. |
||
Mieczysław Dębicki urodził się [[1 stycznia]] [[1905]] roku w [[Warszawa|Warszawie]], w rodzinie [[Poezja|poety]] i [[Dziennikarstwo|dziennikarza]] [[Zdzisław Dębicki|Zdzisława Dębickiego]]. Po odzyskaniu niepodległości rozpoczął naukę na Wydziale Mechanicznym [[Szkoła Morska|Szkoły Morskiej]] w [[Tczew]]ie, którą ukończył w [[1924]] roku. |
Mieczysław Dębicki urodził się [[1 stycznia]] [[1905]] roku w [[Warszawa|Warszawie]], w rodzinie [[Poezja|poety]] i [[Dziennikarstwo|dziennikarza]] [[Zdzisław Dębicki|Zdzisława Dębickiego]]. Po odzyskaniu niepodległości rozpoczął naukę na Wydziale Mechanicznym [[Szkoła Morska w Tczewie|Szkoły Morskiej]] w [[Tczew]]ie, którą ukończył w [[1924]] roku. Po szkole zatrudnił się, w celu odbycia praktyki, jako pomocnik okrętowego mechanika i pływał na statkach cywilnych do [[Ameryka Północna|Ameryki Północnej]]. [[1925|Rok później]] został przyjęty na wydział mechaniczny [[Politechnika Warszawska|Politechniki Warszawskiej]], które jednak przerwał w [[1928]] roku, by powrócić na statki handlowe, tym razem we Francuskim Towarzystwie Okrętowym, które prowadziło statki do [[Afryka|Afryki]] i [[Ameryka Południowa|Ameryki Południowej]]. W latach [[1929]]-[[1932|32]] kontynuował studia mechaniczne, tym razem na [[Politechnika Lwowska|Politechnice Lwowskiej]], i ukończył je z wyróżnieniem. |
||
Po studiach Dębicki pracował jako zastępca kierownika warsztatów samochodowych, następnie przeniósł się do Biura Technicznego fabryki silników lotniczych [[Škoda Holding|Škoda]]. Od [[1934]] roku aż do wybuchu [[II wojna światowa|II wojny światowej]] pracował w [[Państwowe Zakłady Inżynierii|Państwowych Zakładach Inżynierii]]. W [[1936]] roku rozpoczął wykłady w Państwowej Szkole Technicznej Lotniczo-Samochodowej. |
Po studiach Dębicki pracował jako zastępca kierownika warsztatów samochodowych, następnie przeniósł się do Biura Technicznego fabryki silników lotniczych [[Škoda Holding|Škoda]]. Od [[1934]] roku aż do wybuchu [[II wojna światowa|II wojny światowej]] pracował w [[Państwowe Zakłady Inżynierii|Państwowych Zakładach Inżynierii]]. W [[1936]] roku rozpoczął wykłady w Państwowej Szkole Technicznej Lotniczo-Samochodowej. |
||
Wersja z 00:06, 19 kwi 2012
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
inżynier |
Mieczysław Dębicki (ur. 1 stycznia 1905 - zm. 21 czerwca 1977) - polski inżynier i konstruktor samochodów.
Mieczysław Dębicki urodził się 1 stycznia 1905 roku w Warszawie, w rodzinie poety i dziennikarza Zdzisława Dębickiego. Po odzyskaniu niepodległości rozpoczął naukę na Wydziale Mechanicznym Szkoły Morskiej w Tczewie, którą ukończył w 1924 roku. Po szkole zatrudnił się, w celu odbycia praktyki, jako pomocnik okrętowego mechanika i pływał na statkach cywilnych do Ameryki Północnej. Rok później został przyjęty na wydział mechaniczny Politechniki Warszawskiej, które jednak przerwał w 1928 roku, by powrócić na statki handlowe, tym razem we Francuskim Towarzystwie Okrętowym, które prowadziło statki do Afryki i Ameryki Południowej. W latach 1929-32 kontynuował studia mechaniczne, tym razem na Politechnice Lwowskiej, i ukończył je z wyróżnieniem.
Po studiach Dębicki pracował jako zastępca kierownika warsztatów samochodowych, następnie przeniósł się do Biura Technicznego fabryki silników lotniczych Škoda. Od 1934 roku aż do wybuchu II wojny światowej pracował w Państwowych Zakładach Inżynierii. W 1936 roku rozpoczął wykłady w Państwowej Szkole Technicznej Lotniczo-Samochodowej.
W okresie wojny zajmował się handlem i produkcją na małą skalę, był także członkiem Armii Krajowej, gdzie odpowiadał za sprawy motoryzacyjne. Po upadku powstania warszawskiego zbiegł z konwoju do obozu.
Po wyzwoleniu pracował w państwowych zakładach, zajmował się ich organizacją. W tym samym czasie zatrudniono go na Politechnice Gdańskiej, gdzie organizował Katedrę Budowy Pojazdów Mechanicznych Wydziału Mechanicznego. W 1946 roku otrzymał zadanie opracowania konstrukcji samochodu ciężarowego. 1 lutego 1947 roku, w oparciu o przedwojenny PZInż 713, powstał Star 20.
W 1960 roku został mianowany profesorem.
Zmarł 21 czerwca 1977 roku.
Należał do Polskiej Korporacji Akademickiej Vigintia w Warszawie.