Konferencja berlińska (1884–1885): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
informacja w oparciu o źródła . dr. tech
informacja w oparciu o źródła . dr. tech
Linia 21: Linia 21:
<references/>
<references/>
{{Przypisy}}
{{Przypisy}}
<references/>
[[Kategoria:Konferencje międzynarodowe]]
[[Kategoria:Konferencje międzynarodowe]]
[[Kategoria:Historia Afryki]]
[[Kategoria:Historia Afryki]]

Wersja z 04:40, 3 maj 2012

Europejskie posiadłości w Afryce, 1913
niebieski - Francja
czerwony - Wielka Brytania
seledynowy - Niemcy
fioletowy - Portugalia
zielony - Włochy
żółty - Belgia
jasny fioletowy - Hiszpania
szary - państwa niepodległe

Konferencja berlińska (1884/85) poświęcona była ustaleniu podziałów terytorialnych przyszłych aneksji terytorialnych w Afryce. Na konferencji obecni byli przedstawiciele europejskich państw, które miały do tej pory posiadłości w Afryce, w tym Wielka Brytania, Francja, Niemcy, Portugalia, Włochy i Belgia.

Jednym z najważniejszych postanowień konferencji było ustanowienie obszaru dorzecza Kongo własnością króla belgijskiego Leopolda II oraz ustalenia dwustronne pomiędzy europejskimi państwami w zakresie podziałów terytorialnych na spornych obszarach [1].

Na konferencji postanowiono o granicach większości kolonii w Afryce. W późniejszych okresach władza na poszczególnych obszarach zmieniała się, lecz granice w większości przypadków pozostały takie, jakie wtedy wytyczono. Aczkolwiek jednym z przykładów zmian granic i tworzenia sub-państw mogą być tereny uznawane za należące do Tuaregów(Azawad - np.Sudan Francuski który był dzielony między innymi na Senegambię i Niger, a później łączony.<ref>Szablon:Harvnb

Pierwszym afrykańskim państwem, które powstało w oparciu o granice nie wytyczone podczas konferencji berlińskiej jest Sudan Południowy.
  1. Curtin P., S. Feierman, L. Thompson, J. Vansina, Historia Afryki, Wydawnictwo Marabut, Gdańsk 2003, s. 552