Karol Małcużyński: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Życiorys: korekta
pamiętam jak w późnych latach 90-tych prowadził program o polityce i mówił "Karol Małcużyński- do zobaczenia!" i jak był zapytany przez jakąś inną prowadzącą, czemu się nie uśmecha, więc na pewno nie jest to data śmierci
Linia 2: Linia 2:
|polityk = Karol Małcużyński
|polityk = Karol Małcużyński
|data urodzenia = [[20 czerwca]] [[1922]]
|data urodzenia = [[20 czerwca]] [[1922]]
|data śmierci = [[13 czerwca]] [[1984]]
|data śmierci = [[13 czerwca]] [[1984]](?)
|miejsce urodzenia = [[Warszawa]]
|miejsce urodzenia = [[Warszawa]]
|miejsce śmierci = [[Warszawa]]
|miejsce śmierci = [[Warszawa]]

Wersja z 17:55, 15 maj 2012

Karol Małcużyński
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 czerwca 1922
Warszawa

Data i miejsce śmierci

13 czerwca 1984(?)
Warszawa

Poseł VIII kadencji Sejmu PRL
Okres

od 23 marca 1980
do 13 czerwca 1984

Przynależność polityczna

poseł bezpartyjny

Karol Małcużyński (ur. 20 czerwca 1922 w Warszawie, zm. 13 czerwca 1984 w Warszawie) – polski dziennikarz i publicysta, bezpartyjny poseł na Sejm PRL VII i VIII kadencji.

Życiorys

Był m.in. korespondentem polskim na Procesach Norymberskich. W latach 50. XX w. redagował teksty dla propagandowej Polskiej Kroniki Filmowej. W latach 70. prowadził popularny telewizyjny program publicystyczny Monitor. Od 1976 pełnił mandat poselski w Sejmie VII i VIII kadencji. Był również prezesem ZAiKS. W 1974 wybrany w skład Zarządu Głównego Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej.

Wraz z Bronisławem Wiernikiem napisał książkę Józef Pehm-Mindszenty – szpieg w kardynalskiej purpurze, w której udowadniał, że kardynał József Mindszenty był faszystą, szpiegiem i handlarzem walutą, w związku z czym został skazany przez węgierski Trybunał Ludowy[1].

W 1982 wstrzymał się od głosu przy głosowaniu w Sejmie nad Ustawą o szczególnej regulacji prawnej w okresie stanu wojennego. Później miał słynne wystąpienie krytykujące chwalenie stanu wojennego przez innych posłów.

Brat pianisty Witolda Małcużyńskiego.

Był pierwowzorem Krzysztofa Glebowicza, bohatera powiesci Ludzie w akwarium Stefana Kisielewskiego.

Odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski[2].

  1. Karol Małcużyński, Bronisław Wiernik "Józef Pehm-Mindszenty – szpieg w kardynalskiej purpurze" Książka i Wiedza 1949
  2. Zmarł Karol Małcużyński, "Kurier Polski", nr 117 z 14 czerwca 1984, s. 2