Sekcje Ammoniusza: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
lit. |
odnośnik |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Codex alexandrinus.jpg|thumb|250px|Sekcje Ammoniusza widoczne na lewym marginesie [[Kodeks Aleksandryjski|Kodeksu Aleksandryjskiego]] wraz z odnośnikami do [[Kanony Euzebiusza|Kanonów Euzebiusza]]<ref group="uwaga">Od góry jest to ''ΡΣΑ'' (rho, sigma, alfa) czyli |
[[Plik:Codex alexandrinus.jpg|thumb|250px|Sekcje Ammoniusza widoczne na lewym marginesie [[Kodeks Aleksandryjski|Kodeksu Aleksandryjskiego]] wraz z odnośnikami do [[Kanony Euzebiusza|Kanonów Euzebiusza]]<ref group="uwaga">Od góry jest to ''ΡΣΑ'' ([[rho (litera)|rho]], [[sigma]], [[alfa]]) czyli 121, następnie ''ΡΣΒ'' (rho, sigma, [[beta]]) czyli 122 oraz ''ΡΣΓ'' (rho, sigma, [[gamma]]) czyli 123. Pod każdym numerem Sekcji Ammoniusza znajduje się numer Kanonu Euzebiusza; w dwóch pierwszych przypadkach jest to ε ([[epsilon]]), czyli piąty kanon; w trzecim przypadku jest to ι ([[jota (litera)|iota]]), czyli dziesiąty kanon Euzebiusza.</ref>]] |
||
'''Sekcje Ammoniusza''' – podział tekstu czterech Ewangelii na około 1165 [[perykopa|perykop]] umieszczanych na marginsie wielu rękopisów greckich i łacińskich. Dla [[Ewangelia Mateusza|Ewangelii Mateusza]] jest to zazwyczaj 355 perykop, 235 dla [[Ewangelia Marka|Ewangelii Marka]], 343 dla [[Ewangelia Łukasza|Ewangelii Łukasza]] i 232 dla [[Ewangelia Jana|Ewangelii Jana]]. Liczby te jednak nieznacznie się różnią w poszczególnych rękopisach. |
'''Sekcje Ammoniusza''' – podział tekstu czterech Ewangelii na około 1165 [[perykopa|perykop]] umieszczanych na marginsie wielu rękopisów greckich i łacińskich. Dla [[Ewangelia Mateusza|Ewangelii Mateusza]] jest to zazwyczaj 355 perykop, 235 dla [[Ewangelia Marka|Ewangelii Marka]], 343 dla [[Ewangelia Łukasza|Ewangelii Łukasza]] i 232 dla [[Ewangelia Jana|Ewangelii Jana]]. Liczby te jednak nieznacznie się różnią w poszczególnych rękopisach. |
||
Wersja z 10:36, 17 maj 2012
Sekcje Ammoniusza – podział tekstu czterech Ewangelii na około 1165 perykop umieszczanych na marginsie wielu rękopisów greckich i łacińskich. Dla Ewangelii Mateusza jest to zazwyczaj 355 perykop, 235 dla Ewangelii Marka, 343 dla Ewangelii Łukasza i 232 dla Ewangelii Jana. Liczby te jednak nieznacznie się różnią w poszczególnych rękopisach.
Aż do XIX wieku za twórcę tego podziału uważany był Ammoniusz z Aleksandrii (ok. 220 n.e.) w związku pracą Harmonia Ewangelii, która jednak została utracona. Dzisiaj autorstwo Ammoniusza jest uważane za wątpliwe, a dokonanie podziału tekstu przypisuje się zwykle Euzebiuszowi z Cezarei (265-340 n.e.). Sam Euzebiusz przyznał, że zasugerował się Harmonią Ewangelii a sam podział w dalszym ciągu jest określany mianem „sekcji Ammoniusza”.
Autor podzielił cztery Ewangelie na krótkie ponumerowane części, w których ze względu na treść występuje narracja równoległa zaczynając od Ewangelii Mateusza. Następnie sekcje te uzupełnił w trzech pozostałych Ewangeliach lub po prostu dodał numery sekcji z imieniem danego ewangelisty w równoległych kolumnach odpowiadających im fragmentów Ewangelii Mateusza. Podział ten wykonany według perykop miał na celu wykazanie podobieństw i różnic między Ewangeliami. Natomiast tablice porządkujące perykopy określa się mianem kanonów Euzebiusza.
- ↑ Od góry jest to ΡΣΑ (rho, sigma, alfa) czyli 121, następnie ΡΣΒ (rho, sigma, beta) czyli 122 oraz ΡΣΓ (rho, sigma, gamma) czyli 123. Pod każdym numerem Sekcji Ammoniusza znajduje się numer Kanonu Euzebiusza; w dwóch pierwszych przypadkach jest to ε (epsilon), czyli piąty kanon; w trzecim przypadku jest to ι (iota), czyli dziesiąty kanon Euzebiusza.
Bibliografia
- Sekcje Ammoniusza. Catholic Encyclopedia. [dostęp 2012-05-16]. (ang.).