Bitwa nad rzeką Alią: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
KamikazeBot (dyskusja | edycje)
→‎Bibliografia: standaryzacja tytułów sekcji bibliografii
Xqbot (dyskusja | edycje)
Linia 35: Linia 35:
[[bg:Битка при Алия]]
[[bg:Битка при Алия]]
[[ca:Batalla de l'Àl·lia]]
[[ca:Batalla de l'Àl·lia]]
[[cs:Bitva na řece Allia]]
[[cs:Bitva na řece Allia a vyplenění Říma]]
[[de:Schlacht an der Allia]]
[[de:Schlacht an der Allia]]
[[en:Battle of the Allia]]
[[en:Battle of the Allia]]

Wersja z 00:12, 5 sie 2012

Bitwa nad rzeką Alią
I wojna Rzymu z Celtami 390 p.n.e.-387 p.n.e.
Ilustracja
{{{opis grafiki}}}
Czas

{{{czas}}}

Miejsce

rzeka Alia, dopływ Tybru

Terytorium

Włochy

Wynik

zwycięstwo Celtów

Strony konfliktu
Rzymianie

Latynowie

Celtowie
Dowódcy
Quintus Sulpicius Brennus
Siły
10 000 20 000
Straty
kilka tysięcy zabitych niewielkie
Położenie na mapie świata
Mapa konturowa świata
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|}

Szablon:Wojny Rzymian z Celtami Bitwa nad rzeką Alią – starcie zbrojne, które miało miejsce nad rzeką Alią w roku 390 p.n.e. w trakcie I wojny Rzymian z Celtami (390 p.n.e.-387 p.n.e.).

W latach 90 IV w. p.n.e. Rzymianom zaczęły zagrażać plemiona celtyckie, które podbiły północną Italię. W 391 p.n.e. wódz Senonów Brennus zaatakował miasto etruskie Clusium, które zwróciło się z pomocą do Rzymu. Rok później Celtowie skierowali się ku Rzymowi. Kilkanaście kilometrów na północ od miasta obie armie spotkały się nad rzeką Alią, lewobrzeżnym dopływem Tybru. Rzymianie stanęli na północnym brzegu rzeki tworząc centrum i lewą flankę szeregu, chronioną przez bagna. Na prawym skrzydle ustawiono wojska Latynów, które zajęły niewielkie wzniesienie górujące nad polem bitwy.

Wojska Brennusa rozpoczęły bitwę uderzając na centrum Rzymian i prawe skrzydło zajmowane przez Latynów. Atak okazał się skuteczny i wywołał panikę w szeregach Rzymian, którzy rzucili się do ucieczki. Celtowie w pościgu zabili wielu przeciwników, mnóstwo Rzymian utonęło w bagnach. Niedobitki Rzymian i Latynów zbiegły do Rzymu oraz na ziemie Wejów. Po bitwie Celtowie ruszyli na Rzym, który po 7-miesięcznym oblężeniu zdobyli i splądrowali. Następnie obładowani łupami zawrócili do swoich siedzib.

Bibliografia

  • Daniel Gazda: Armie świata antycznego. Republika rzymska i Kartagińczycy, Wyd. Bellona, Warszawa 2006.